2.800.000 λιγότεροι θα είμαστε το 2060!

449 δισ. ευρώ είναι τα λεφτά που χρωστάμε

–76 δισ. ευρώ θα χάσει η οικονομία
–Στοιχεία-σοκ φέρνει στο φως ο Σάββας Ρομπόλης

Πολύ ακριβός είναι για την Ελλάδα και τον λαό ο λογαριασμός της χρεοκοπίας. Με τα τρία προγράμματα «χρηματοοικονομικής στήριξης» της «τρόικας», συνολικού ύψους 449 δισ. ευρώ (289 δισ. ευρώ για ρευστότητα και 160 δισ. ευρώ για τις τράπεζες), με τις απώλειες για την ελληνική οικονομία να ανέρχονται στα 76 δισ. ευρώ μέχρι το 2060, με το κολοσσιαίο (χωρίς «κούρεμα») χρέος (180% του ΑΕΠ – 360 δισ. ευρώ) και την εξυπηρέτησή του με δανειακούς πόρους από τις αγορές της τάξης των 95 δισ. ευρώ την περίοδο 2019 – 2029, αλλά και με τις δραματικές επιπτώσεις στο δημογραφικό, καθώς ο πληθυσμός α­ναμένεται να μειωθεί κατά 2.800.000 άτομα έως το 2060, κάθε άλλο παρά θα ξημερώσει.

Συγκεκριμένα, ο Σάββας Ρομπόλης και ο Βασίλης Μπέτσης στην ανάλυσή τους με τίτλο «Η σταδιακή αποσύνθεση της ΕΕ και το ελληνικό πειραματόζωο» επισημαίνουν τι έρχεται, τι περιμένει τη χώρα μας.

«Ακόμη και με την αισιόδοξη πρόβλεψη, μια μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ την περίοδο 2019 – 2060 κατά 2% δεν επαρκεί για την ελληνική οικονομία. Όταν λέμε δεν επαρκεί, εννοούμε όχι μόνο να χρηματο­δοτήσει ταυτόχρονα τις εσωτερικές και τις εξωτερικές υποχρεώσεις της Ελλάδας αλλά ούτε και να προσεγγίσει τα προ των Μνημονίων επίπεδα νωρίτερα από τα τέλη της δεκαετίας του 2030! Για να γίνονταν όλα αυτά, θα χρειαζόταν μια μέση αύξηση του ΑΕΠ τουλάχιστον 3,5% – 4% και όχι ένα καταϊδρωμένο 2%.

Ακόμη και με την απαισιόδοξη παραδοχή ετήσιας μεταβολής του ΑΕΠ κατά 0,8%, θα χάσει μέχρι το 2060, λόγω των Μνημονίων, παραγόμενο πλούτο σε όρους ΑΕΠ της τάξης των 76 δισ. ευρώ (26,1%)!

Το ίδιο ισχύει και σε όρους δημογραφίας, εργατικού δυναμικού και παραγωγικότητας της εργασίας. Προκύπτει και εκεί δηλαδή ότι η ελληνική οικονομία, λόγω των Μνημονίων, θα χάσει μέχρι το 2060 το 25% του πληθυσμού (2,8 εκατ. άτομα), το 33% του εργατικού δυναμικού (1,5 εκατ. άτομα) και το 33% της παραγωγικότητας ανά ώρα εργασίας.

Οι δυσμενείς αυτές προοπτικές στη χώρα μας επιβάλλεται να κατανοηθούν εκ των προτέρων ως ανησυχητικές προκλήσεις και όχι ως δεδομένες εξελίξεις. Διαφορετικά, η ελληνική οικονομία θα οδηγηθεί στην εγκαθίδρυση μιας αναιμικής και
δανειακής ανάκαμψης, με δυσμενέστερους όρους από αυτούς της περιόδου 1981 – 2009, κατά τη διάρκεια της οποίας ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ ήταν 2%, αλλά με συνεχή δανεισμό και επίπεδο κατανάλωσης δυσανάλογο των παραγωγικών της επιδόσεων.

Στις συνθήκες αυτές, η ελληνική οικονομία θα μετεξελιχθεί σε κοινωνικό – οικονομικό σχηματισμό υψηλού κινδύνου».