Η «Δυστυχία» μού άλλαξε την πορεία…

«Φέτος κλείνουν σαράντα χρόνια από το 1979, τότε που ο εκδότης Γιάννης Πουρνάρας με κάλεσε και μου πρότεινε να γράφω μια εβδομαδιαία στήλη στο περιοδικό του, τα ‘‘Επίκαιρα’’. Είχε προηγηθεί, το ’75, η έκδοση του βιβλίου μου: «Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας» που με μεταμόρφωσε από σοβαρό δοκιμιογράφο και ποιητή, σε μεγάλη celebrity. (Δυστυχώς.)

Η συνεργασία με τα ‘‘Επίκαιρα’’ πήγε καλά. Κράτησε τρία χρόνια, η κυκλοφορία ανέβηκε και το περιοδικό γέμισε επιστολές προς τη στήλη. Μέχρι που ο Πουρνάρας μου έκοψε για δεύτερη φορά ένα άρθρο (υπέρ του πολιτικού γάμου) και παραιτήθηκα. (Τον είχα προειδοποιήσει.) Έξι μήνες μετά, το περιοδικό έκλεισε.

Ήταν η πρώτη από έντεκα παραιτήσεις – για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Μετά βρέθηκα να κολυμπάω μέσα σε μια θάλασσα από ΜΜΕ. Κυριακάτικες εφημερίδες, περιοδικά, διαδίκτυο. Παράλληλα 13 χρόνια blog (1.200 άρθρα με μυριάδες επισκέψεις).
Δημοσιογράφος δεν έγινα βέβαια ποτέ. Ούτε έρευνα ούτε ρεπορτάζ. Πάντα εξωτερικός συνεργάτης με μπλοκάκι.

Χρονογράφημα (είδος λογοτεχνικό) ή επιφυλλίδα. Δεν απέκτησα γραφείο σε ΜΜΕ ούτε θέση στο μισθολόγιο. Συνεργασία δι’ αλληλογραφίας. Παλιά με φαξ, αργότερα με email. Η ΕΣΗΕΑ δεν με ξέρει. 40 χρόνια – ούτε μία μέρα απών. Και δεν είχα καμία πρόθεση να ασχοληθώ με τα Μαζικά Μέσα – είχα σπουδάσει φιλοσοφία και βιοποριζόμουν εργαζόμενος ως κειμενογράφος στη διαφήμιση.

Απώτερος σκοπός: μια συγγραφική σταδιοδρομία. Που είχε ήδη ξεκινήσει με καλούς οιωνούς, όταν, μέσα στη χούντα, μου προέκυψε, σαν αντίδραση, η ‘‘Δυστυχία’’. Αυτή μου άλλαξε την πορεία μου…».

Υπογραφή: Νίκος Δήμου, συγγραφέας, κειμενογράφος

Φωτο: tvxs