ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ ΣΥΝΤΟΜΟ ΨΑΛΛΕΙ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΡΙΓΓΟΣ
«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας. Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει. Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη. Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου. Μη με την σήν δούλην παρίδης, Ο αμέτρητον έχων το έλεος.»
Ψάλλει ο αείμνηστος πρωτοψάλτης Καβάλας το Δοξαστικό “Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή” απο τη γραφή του Άρχοντα πρωτοψάλτη τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κων/πόλεως Αθανάσιου Καραμάνη.
Τροπάριο της Κασσιανής, ήχος πλ.δ’, μέλος Κωνσταντίνου Πρίγγου. Ερμηνεύει ο Ελληνικός Βυζαντινός Χορός υπό τη διεύθυνση του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Γρηγορίου Παπαεμμανουήλ Ιερός Καθεδρικός Ναός της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης.
