Μπράντι με πάγο
Συγγραφέας
Στάμος Τσιτσώνης
«Άσε να ακούσουµε τη µουσική», του ψιθύρισε. «Άλλωστε πού θα ξαναβρείς την ευκαιρία να είσαι παρών σε ένα θαύµα; Να έχεις να λες κάτι στα παιδιά και στα εγγόνια σου. Αν κάνεις τον κόπο να έρθεις πάλι αύριο, η µουσική θα έχει τελειώσει και µαζί µ’ αυτήν οι φόβοι και οι ανησυχίες σου».
Ένας ιδιόρρυθμος μαθηματικός, ένας ονειροπόλος διευθυντής τσίρκου, ένας συλλέκτης αντικών, ένας ηθοποιός που ψάχνει μια ευκαιρία, μια παρέα που δεν ξέρει τι να αποφασίσει, ένας συγγραφέας που αναζητάει την έμπνευση, ένας επιστήμονας που βρίσκεται σε έναν κόσμο που φαντάστηκε πως υπάρχει είναι μερικοί από τους ήρωες που ζωντανεύουν στα νέα διηγήματα του Στάμου Τσιτσώνη. Ο συγγραφέας σερβίρει μπράντι με πάγο, αναλαμβάνει ρόλο εξομολογητή και μεταφέρει όσα άκουσε, όσα φαντάστηκε ο ίδιος κι οι συνομιλητές του μεταξύ νηφαλιότητας και ήπιας μέθης.
Χαρακτηριστικά και αυτών των ιστοριών είναι ο σαρκασμός, η ευθυμία, η λύπη, οι θαμμένες επιστημονικές ανησυχίες και τα ξεθωριασμένα κατορθώματα των πρωταγωνιστών.
Αποσπάσματα βιβλίου
>> Είναι κάποιοι περίεργοι άνεμοι που φυσούν στις μακρινές χώρες της κεντρικής Ασίας, ξαδέλφια των μουσώνων, που αυτονομούνται και ξεστρατίζουν ελεύθεροι από τον κύριο όγκο των ανέμων, όταν ο Αίολος, για κάποιον μυστηριώδη λόγο, αποφασίζει να χαλαρώσει το δέσιμο του φουσκωμένου ασκού του. Γίνονται έτσι άνεμοι πλάνητες στην αχανή ατμόσφαιρα και, όταν το φέρνει η τύχη, σμίγουν με τους αληγείς τοπικούς αέρηδες της Ασίας. Μερικοί από αυτούς τους ανέμους ωριμάζουν απ’ αυτό το συναπάντημα, γαληνεύουν, προσαρμόζουν την κατεύθυνσή τους, μετριάζουν την ορμή τους και σβήνουν σαν ένα ευχάριστο αεράκι στους ροζ στίχους κάποιου ρομαντικού ποιήματος ή στις απαλές παρειές κάποιας ερωτευμένης ύπαρξης. Άλλοι όμως από αυτούς μεστώνουν γρήγορα και γίνονται ατίθασοι και αλλοπρόσαλλοι, με ανεξερεύνητες προθέσεις κατεύθυνσης, ανυπάκουοι στα κελεύσματα του Αιόλου, αίολοι και οι ίδιοι, χωρίς προβλεπόμενες εντάσεις ή ορμές, και γίνονται αισθητοί μόνο σε όποιους διαθέτουν ξεχωριστό αισθητήριο αντίληψης των μυστήριων μεταβολών της φύσης. Αυτοί λοιπόν οι ατίθασοι άνεμοι σέρνουν μαζί τους, πέρα από τη γαλήνια υπόθερμη αίσθηση της εξωτικής ανατολής, μια φυσική περιουσία, ένα βιος, που το σκορπίζουν σπάταλα στο πέρασμά τους πλουτίζοντας τη γη με σπάνιους σπόρους φυτών που κανείς δεν θα μπορούσε να τους ξεχωρίσει, να τους μεταφέρει και να γονιμοποιήσει από τη μια μεριά της γης στην άλλη. Σπόρους, σπέρματα και ωάρια της ίδιας της φύσης που φροντίζει τη συνέχεια της ύπαρξης και της ποικιλομορφίας της ζωής μέσα από την παρουσία του απρόσμενου και του τυχαίου.
>> «Τι δουλειά έχει ο Ρώσος Τολστόι με την Ιταλία και με τα αμερικάνικα νταρτς; Τα ’χεις μπλέξει μου φαίνεται, Τζέρι».
«Κοίτα ποιος μιλάει, αυτός που βάζει πάγο στο μπράντι. Άκου πάγο στο μπράντι!»
«Το σερβίρεις σπάνια, ε;»
«Ποτέ δεν κατάλαβα αυτόν τον αλλόκοτο συνδυασμό».
«Άκου, Τζέρι», αποφασίζω μια αμφιβόλου έκβασης φιλοσοφική εξήγηση, «ένα ποτήρι σκέτο μπράντι φωλιάζει εύκολα στη χούφτα σου μαζί με τη μυστική εικόνα του εαυτού σου. Όλα είναι ράθυμα τακτοποιημένα κυριευμένα από την αδρανή μεθυστική αύρα του μπράντι. Τότε που λες, Τζέρι, δύο κύβοι πάγου εισβάλλουν στην τακτοποιημένη απραξία και αναστατώνουν την κατάσταση. Το χέρι σου διασαλεύει με κυκλικές κινήσεις το αλλόκοτο μίγμα, που με μυστήριες ωσμώσεις σε ωθεί να γευτείς εναλλακτικές προσεγγίσεις γεύσεων. Ο εισβολέας πάγος, λιώνοντας, ενεργοποιεί τις αδρανείς δυνάμεις της φαντασίας και ανασταίνει ανεπαίσθητα την κοιμισμένη σου αισιοδοξία, βοηθώντας τη σκέψη να γλιστρήσει σε φανταστικούς κόσμους και εναλλακτικές προσεγγίσεις της αλήθειας. Σε κόσμους όπου είναι εξαιρετικώς πιθανό να συμβούν εξαιρετικώς απίθανα πράγματα».
«Το τελευταίο δεν το έπιασα», σχολιάζει.
«Ίσως γιατί δεν έχεις πιει ποτέ μπράντι με πάγο!»
>> Ήταν, που λέτε, μια συναρπαστική νύχτα! Στο πίσω μέρος του κομμωτηρίου «Η Δαλιδά», γεύτηκα παράξενα ποτά, οσμίστηκα αναθυμιάσεις από αλλόκοτους καπνούς, απήλαυσα πρωτόφαντα αισθησιακά χάδια, θυμήθηκα ξεχασμένες ερωτικές στάσεις, με αλλεπάλληλες αισθησιακές κορυφώσεις ενώ στα αυτιά μου ηχούσαν εκστατικά εμβατήρια θριάμβου επανειλημμένων κατακτήσεων του υψώματος 69, πετούσα απελευθερωμένος από ενοχικές συμπεριφορές, απαλλαγμένος από τις δεσμεύσεις μιας σωματικής αποκλειστικότητας, στα σύννεφα ενός φαντασιακού κόσμου, ζαλισμένος και παραδομένος ασμένως στις ορέξεις της Δαλιδάς, ένεκα τα αισθησιακά μαντζούνια που μου είχε προσφέρει.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Στάμος Τσιτσώνης σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, όπου και ζει. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στη Σχολή Μωραΐτη και στο Κολλέγιο Αθηνών. Έχει μεταφράσει αρκετά βιβλία που γεφυρώνουν τη λογοτεχνία με τα μαθηματικά, καθώς και το επιστημονικό σύγγραμμα Απειροστικός λογισμός (Κριτική 2018). Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Στις εκδόσεις Κριτική κυκλοφορούν οι συλλογές διηγημάτων του Χωρίς απόδειξη, Πετεινός νοτίων προαστίων, Μια διαφορετική μέρα και Μπράντι με πάγο.
Κατηγορία: Σύγχρονη Λογοτεχνία
ISBN: 978-960-586-291-6