Κανείς δεν είναι υπεράνω υποψίας και πολύ περισσότερο ο κύριος Πετσίτης…
Όλα τα είχε ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πετσίτης τού έλειπε για να κάνει καρέ του άσου. Τις τελευταίες εβδομάδες έχει κλέψει τα περισσότερα πρωτοσέλιδα, δικαιολογημένα, από τη στιγμή που παραλίγο να απευθύνει διάγγελμα από το πρωθυπουργικό πόντιουμ του Μαξίμου.
Και τώρα ο Μανώλης Πετσίτης έχει γίνει φίρμα με όλα αυτά που βγαίνουν στον αέρα (ΔΕΠΑ, Κύπρος, Βενεζουέλα κ.λπ.), με τους κολλητούς του –υπουργούς και γραμματείς– να κάνουν ο ένας μετά τον άλλο ότι δεν τον ξέρουν! Πρώτος ο Νίκος Παππάς αλλά και ο Τζανακόπουλος, με πιο κάθετο τον Σκουρλέτη («ο κόσμος θέλει να δοθούν απαντήσεις», είπε) και ακολουθούν και άλλοι πολλοί (Μουζάλας κ.λπ.). Μόνο το… «απεταξάμην τον Σατανά» δεν είπαν. Σαφέστατη ήταν και η διαφοροποίηση του αντιπροέδρου της Βουλής και βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Γιώργου Βαρεμένου, ο οποίος είναι γνωστός για τους χαμηλούς τόνους του σε όλες τις τοποθετήσεις του.
Σε ραδιοφωνική του παρέμβαση είπε πως «οτιδήποτε χρήζει διαλεύκανσης, πρέπει να διαλευκανθεί». Αντίθετα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τον… απάλλαξε στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 στον Νίκο Χατζηνικολάου, λέγοντας: «Όταν ρωτάμε τη ΝΔ για πραγματικά σκάνδαλα, λέει… Πετσίτης». Και πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει σκάνδαλο Πετσίτη, πρόκειται για σκανδαλολογία», βγάζοντας έτσι και την απόφαση. Τη… σκυτάλη πήρε η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία σε συνέντευξή της είπε: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για πρόσωπο που εκτελούσε εντολές και αποστολές των Τσίπρα και Παππά».
Την τιμή του πολιτικού κόσμου προστάτευσε ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ γνωστός για τη μετριοπάθειά του και τις εύστοχες παρεμβάσεις του, μακριά από ακρότητες, ο Σάκης Παπαδόπουλος, βουλευτής Τρικάλων, ο οποίος ως γιατρός ξέρει από συνταγές. Έγραψε σε άρθρο του – καταπέλτη στα «Νέα» με τίτλο «Ηθικό πλεονέκτημα – για ποιον;»: «Για τα στελέχη των κομμάτων, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα εάν δεν το αποδεικνύει η συμπεριφορά του, οι παρέες του, η στάση ζωής του. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι “υπεράνω πάσης υποψίας’’ για δωροδοκία – για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες – για έλεγχο της περιουσιακής του κατάστασης και καταγγελιών για μίζες… Πολύ περισσότερο, κανείς δεν μπορεί να βγάζει πορίσματα περί ενόχων και αθώων, περί διεφθαρμένης Δικαιοσύνης, περί “σκευωριών εγκληματικής συμμορίας’’, περί “εσχάτης προδοσίας’’, όταν τα όργανα της Δικαιοσύνης συνεχίζουν να ασκούν τα καθήκοντά τους “να έρθουν όλα στο φως’’, να αναζητήσουν την αλήθεια για πρόσωπα “όσο ψηλά κι αν βρίσκονται’’».
Αυτές οι λίγες γραμμές πρέπει να είναι το Ευαγγέλιο, ο όρκος του κάθε πολιτικού που θέλει να υπηρετήσει την πατρίδα του και τον ελληνικό λαό, που θέλει να υπερασπισθεί τα ιερά και τα όσια που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας. Είναι το μεγάλο ΧΡΕΟΣ του.