Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΤΑΤΟΥΑΖ
Συγγραφέας
ΑΛΙΣΟΝ ΜΠΕΛΣΑΜ
Ένας αστυνομικός στην πρώτη του υπόθεση δολοφονίας
Μια καλλιτέχνιδα τατουάζ με ένα θανάσιμο μυστικό
Και ένας διεστραμμένος δολοφόνος που ακονίζει τις λεπίδες του για να σκοτώσει ξανά…
Όταν η Μάρνι Μάλινς, καλλιτέχνιδα τατουάζ, ανακαλύπτει ένα παραμορφωμένο πτώμα, ο νεαρός ντετέκτιβ Φράνσις Σάλιβαν θα χρειαστεί τη βοήθειά της. Εκεί έξω τριγυρίζει ένας σίριαλ κίλερ, που αφαιρεί τα τατουάζ από το σώμα των θυμάτων του όσο είναι ακόμη ζωντανοί. Η Μάρνι γνωρίζει πολύ καλά τον κόσμο των τατουάζ, αλλά έχει τους δικούς της προσωπικούς λόγους να μην εμπιστεύεται την αστυνομία. Κι έτσι, όταν ανακαλύπτει τον επόμενο στόχο του δολοφόνου, αντιμετωπίζει και το δίλημμα: θα το πει στον Σάλιβαν ή θα κυνηγήσει μόνη της τον Κλέφτη των Τατουάζ;
Απόσπασμα βιβλίου
Ξεκολλάω το ποτισμένο με αίμα μπλουζάκι από την πλάτη του αναίσθητου άντρα και αποκαλύπτω ένα θεαματικό τατουάζ. Η φωτοτυπία που βγάζω από την τσέπη μου είναι τσαλακωμένη μα αρκεί για να τη συγκρίνω με την εικόνα στο δέρμα του. Για καλή μου τύχη, το φως του φανοστάτη από τον δρόμο φτάνει ίσα ίσα για να δω ότι τα δύο σχέδια είναι ίδια. Ένα στρογγυλό πολυνησιακό τατού με έντονο μαύρο μελάνι διακοσμεί τον αριστερό ώμο του άντρα, ένα περίτεχνο tribal πρόσωπο που κοιτάει αγριωπά από το κέντρο του. Από τις άκρες του απλώνονται δυο στιλιζαρισμένα φτερά, που το ένα εκτείνεται κατά μήκος της ωμοπλάτης του άντρα, και το άλλο ίσαμε την αριστερή πλευρά του στήθους του. Όλα τους είναι πιτσιλισμένα με αίμα.
Οι εικόνες ταιριάζουν. Ο άντρας είναι ο σωστός. Έχει ακόμα σφυγμό στον λαιμό του, αλλά είναι αρκετά αδύναμος ώστε να με καθησυχάζει πως δε θα μου δημιουργήσει προβλήματα. Το ουσιώδες είναι να γίνει η δουλειά όσο το σώμα του είναι ακόμα ζεστό. Αν το πτώμα κρυώσει, το δέρμα σκληραίνει και η σάρκα γίνεται άκαμπτη. Αυτό καθιστά τη δουλειά δυσκολότερη και δε με παίρνει να κάνω λάθη. Φυσικά, το να γδάρεις το δέρμα από ένα ζωντανό σώμα σημαίνει πολύ περισσότερο αίμα. Αλλά δε με πειράζει το αίμα.
Το σακίδιό μου κείτεται παραδίπλα· το πέταξα εκεί τη στιγμή που τον τράβηξα μες στους θάμνους. Ήταν αρκετά εύκολο – το παρκάκι ήταν έρημο εκείνη την ώρα. Χρειάστηκε μόνο ένα χτύπημα στο πίσω μέρος του κρανίου και σωριάστηκε στα γόνατα. Δεν έβγαλε άχνα. Ούτε φασαρία, ούτε αυτόπτες μάρτυρες. Ήξερα ότι θ’ ακολουθούσε αυτόν τον δρόμο όταν θα έφευγε από το κλαμπ διότι τον είχα παρακολουθήσει να παίρνει τον ίδιο αυτόν δρόμο και στο παρελθόν. Οι άνθρωποι είναι πανηλίθιοι. Δεν υποψιαζόταν το παραμικρό, ούτε καν τη στιγμή που προχωρούσα προς το μέρος του μ’ ένα γαλλικό κλειδί σφιγμένο στη γροθιά μου. Δευτερόλεπτα μετά, το αίμα του απλωνόταν στο έδαφος από μια πληγή στον κρόταφο. Το πρώτο βήμα είχε εκτελεστεί καθ’ όλα ικανοποιητικά. Με το που σωριάστηκε, πέρασα τα χέρια μου κάτω από τις μασχάλες του και τον έσυρα όσο πιο γρήγορα μπορούσα κατά μήκος του πλακόστρωτου. Ήθελα τους θάμνους για προπέτασμα, ώστε να μη μας δει κανείς. Είναι βαρύς αλλά έχω δυνατά μπράτσα, και κατάφερα να τον τραβήξω μέσα από το κενό ανάμεσα σε δύο δάφνες. Η όλη προσπάθεια μ’ έκανε να λαχανιάσω. Απλώνω τα χέρια, με τις παλάμες στραμμένες προς τα κάτω. Βλέπω την υποψία ενός τρέμουλου. Σφίγγω τις γροθιές κι έπειτα τις ξεσφίγγω. Και τα δύο χέρια τρεμουλιάζουν σαν πεταλούδες, όπως τρέμει και η καρδιά μου χτυπώντας στα πλευρά μου. Βρίζω σιγανά. Το σταθερό δεξί χέρι είναι ουσιώδες προκειμένου να φέρω εις πέρας την αποστολή μου. Η λύση βρίσκεται σε μια πλαϊνή τσέπη του σακιδίου μου. Ένα κουτί ταμπλέτες, ένα μπουκαλάκι νερό. Προπρανολόλη – ο αγαπημένος β-αδρενεργικός ανταγωνιστής των παικτών του μπιλιάρδου. Καταπίνω δύο ταμπλέτες και κλείνω τα μάτια περιμένοντας να επιδράσουν. Όταν ελέγχω ξανά το χέρι μου, το τρέμουλο έχει καταλαγιάσει. Τώρα όλα είναι έτοιμα, μπορώ ν’ αρχίσω. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, χώνω το χέρι στο σακίδιο και ψάχνω ψηλαφώντας τη θήκη των μαχαιριών μου.
Η ικανοποίηση με κατακλύζει καθώς τα δάχτυλά μου αγγίζουν το απαλό δέρμα, με το ατσάλι να διαγράφεται από μέσα. Ακόνισα τα μαχαίρια με τρομερή προσοχή χτες βράδυ. Από διαίσθηση, θα ’λεγε κανείς ότι σήμερα θα ’ταν η επίμαχη μέρα. Ρίχνω την τυλιγμένη θήκη στην πλάτη του άντρα και λύνω τα κορδόνια. Το δέρμα ξετυλίγεται με μια απαλή μεταλλική κλαγγή, οι λεπίδες παγερές κάτω από τα ακροδάχτυλά μου. Επιλέγω το μαχαίρι με την κοντή λαβή που θα χρησιμοποιήσω για τις πρώτες τομές, οι οποίες θα διαγράφουν το περίγραμμα του δέρματος που θα αφαιρεθεί. Μετά απ’ αυτό, για την καθαυτό εκδορά, θα χρησιμοποιήσω ένα μακρύτερο μαχαίρι, με λάμα που κυρτώνει προς τα πίσω. Τα αγοράζω από την Ιαπωνία και κοστίζουν μια περιουσία. Αλλά αξίζουν τον κόπο. Είναι φτιαγμένα με τις ίδιες τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των σπαθιών των σαμουράι. Το ενισχυμένο ατσάλι μού επιτρέπει να κόβω με ταχύτητα και ακρίβεια, σαν να χαράζω σχέδια από κομμάτια βούτυρο. Ακουμπώ τα υπόλοιπα μαχαίρια στο έδαφος πλάι στο σώμα του κι ελέγχω πάλι τον σφυγμό του. Πιο αδύναμος από πριν, αλλά είναι ακόμα ζωντανός. Το αίμα αναβλύζει από το κεφάλι του, πιο αργά τώρα. Ήρθε η ώρα για μια γρήγορη, βαθιά δοκιμαστική τομή στον αριστερό του μηρό. Ούτε τινάζεται ούτε ανασαίνει κοφτά. Μόνο μια σταθερή αιμορραγία, σκούρο, γλιστερό αίμα….
Διαβάστε τη συνέχεια EΔΩ
Είπαν για το βιβλίο
«Ανατριχιαστικό και ανατρεπτικό μέχρι την τελευταία σελίδα, το πρώτο θρίλερ της Άλισον Μπέλσαμ σηματοδοτεί την άφιξη μιας εξαιρετικής νέας φωνής στον χώρο του crime».
– Daily Mail –
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η ΑΛΙΣΟΝ ΜΠΕΛΣΑΜ ξεκίνησε αρχικά να γράφει με τη φιλοδοξία να γίνει σεναριογράφος και το 2000 τιμήθηκε με έπαινο στα βραβεία Orange για σενάρια. Το 2001 ήταν στη βραχεία λίστα του διαγωνισμού Drama Writer του BBC. Το 2016 Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΤΑΟΥΑΖ, το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Bloody Scotland Crime Writing Festival.
Κατηγορία: Ξένη λογοτεχνία, Crime, Αστυνομικό, Θρίλερ
ISBN:978-618-01-2905-2
ISBN Ebook: 978-618-01-2906-9