ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
Συγγραφέας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ
Όταν ο αρχιτέκτονας Αλέξης και η ζωγράφος Μαρίνα επιβιβάζονταν από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στο κρουαζιερόπλοιο που θα τους πήγαινε στην Κρήτη, δεν είχαν φανταστεί ότι η μοίρα τούς είχε ήδη εμπλέξει σε ένα από τα πιο μαεστρικά σχεδιασμένα παιχνίδια της. Οι δυο νέοι ερωτεύονται τρελά στη διάρκεια της κρουαζιέρας και καρπός του γάμου τους είναι η πανέξυπνη και ζωηρή Αμαλία. Η ζωή της οικογένειας στη Θεσσαλονίκη και στη μαγευτική Χαλκιδική θα σημαδευτεί ανεξίτηλα από ένα τραγικό γεγονός, που θα δοκιμάσει την αγάπη τους και τα αισθήματα εμπιστοσύνης του ενός προς τον άλλο, χωρίς ωστόσο το σκληρό, ανελέητο παιχνίδι της μοίρας να κατορθώσει να τους λυγίσει.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, μέσα από τις σελίδες του οποίου αναφύεται το αναπάντητο ερώτημα για τον ρόλο που παίζουν ο Θεός και η μοίρα στη ζωή μας, καθώς και για την ικανότητα του ανθρώπου να υπερβαίνει εμπόδια και δυσκολίες.
Απόσπασμα βιβλίου
Το Blue Star Ferry έτρεμε από το μουγκρητό των μηχανών του κι αρμένιζε νότια, πάνω σε μια αστροφωτισμένη θάλασσα. Καθώς το πλοίο έμπηγε τη μυτερή του πλώρη ανάμεσα στα ακύμαντα νερά χωρίζοντάς τα, σχηματιζόταν ένα αφροστεφανωμένο αυλάκι κι έπειτα τα μικρά κύματα έτρεχαν να ενωθούν ξανά πίσω από το ταχύπλοο σκαρί.
Ακουμπισμένος στην κουπαστή, ο αρχιτέκτων Αλέξης Βασιλείου σήκωσε για μια στιγμή το βλέμμα και κοίταξε το φεγγάρι που ανέβαινε αργά πάνω από τη σκοτεινή θάλασσα. Έπειτα έριξε μια ματιά στο Rolex ρολόι του. «Έντεκα και είκοσι τέσσερα λεπτά ακριβώς. Το φεγγάρι φαίνεται ότι βγήκε στην ώρα του απόψε», ψιθύρισε χαμογελώντας. Μέσα στις άλλες δραστηριότητές του, ο Αλέξης συμβουλευόταν καθημερινά το ημερολόγιο, προσέχοντας την ανατολή και τη δύση του ηλίου, καθώς και τις φάσεις της σελήνης.
Άναψε ένα τσιγάρο, ακούμπησε τους αγκώνες του στην κουπαστή και βύθισε ξανά το βλέμμα στη θάλασσα. Του φαινόταν ανεξήγητο που μέχρι πριν από λίγες μόνο ώρες σπανίως ένιωθε μόνος, ακόμα και όταν εργαζόταν ολομόναχος στο γραφείο του μέχρι τα μεσάνυχτα, τριγυρισμένος
από βαθιά σιωπή, ενώ τώρα εδώ, ανάμεσα σε τόσο κόσμο, ανάμεσα στη μουσική, το κέφι και τις φωνές των συνεπιβατών του, αισθανόταν βαθιά μοναξιά. Αυτός ήταν ο λόγος που είχε φύγει από το σαλόνι την ώρα που η ορχήστρα έπαιζε ένα βαλς του Στράους και οι χορευτές στροβιλίζονταν στην πίστα, ενώ οι φούστες των γυναικών τινάζονταν ψηλά όμοιες με πέταλα εξωτικών λουλουδιών και οι φωνές και τα γέλια συνέθεταν έναν γλυκό αντιπερισπασμό στα όργανα των μουσικών, που τούτο το βράδυ ηχούσαν κακόφωνα στ’ αυτιά του.
Έριξε άλλη μια ματιά στο ρολόι του κι είδε ότι είχαν περάσει τέσσερις ώρες και είκοσι δύο λεπτά από τη στιγμή που το καράβι άφησε πίσω του τη Θεσσαλονίκη. Αλλά είχε περάσει και μία ώρα από τη στιγμή που βγήκε από το σαλόνι. Ήταν τέλη Μαΐου κι είχε αρχίσει να κρυώνει. Πέταξε το τσιγάρο στη θάλασσα, πέρασε πάλι στο σαλόνι κι η ματιά του, σαν να την είχε τραβήξει μαγνήτης, έπεσε πάνω στην κοπέλα που είχε αποτελέσει την αιτία της κακοκεφιάς του. Με το κεφάλι γερμένο πίσω, παραδομένη στο αγκάλιασμα του συνοδού της, στροβιλιζόταν με απερίγραπτη χάρη ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής, ενώ τα φώτα έκαναν τα κατάξανθα μακριά μαλλιά της να λάμπουν και να ρίχνουν χρυσαφένιες ανταύγειες στους γυμνούς της ώμους.
Είχαν έρθει πρόσωπο με πρόσωπο μία ώρα από την αναχώρηση του πλοίου. Εκείνος καθόταν στο μπαρ απολαμβάνοντας το ποτό του και την προοπτική της επταήμερης παραμονής στο νησί της Κρήτης, μακριά από το γραφείο του και τον φόρτο της δουλειάς. Ήταν η πρώτη φορά την τελευταία τριετία που τα κατάφερνε να αποδράσει από τη Θεσσαλονίκη. Η χώρα εδώ και πέντε χρόνια είχε μπει στην εποχή των μνημονίων, η οικονομία πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, οι δείκτες της ανεργίας χτυπούσαν κόκκινο, εκείνος όμως δεν είχε κανένα παράπονο. Είχε επιλέξει να ασχοληθεί με αυτό που ονειρευόταν από μικρός και πολύ γρήγορα, από τη στιγμή που αποφοίτησε από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αποδείχτηκε ότι η φύση τον είχε προικίσει μ’ ένα ταλέντο αξιοζήλευτο. Έτσι, παρά τις μεγάλες δυσκολίες της εποχής, εκείνος δεν έμεινε ποτέ χωρίς δουλειά…
> Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ γεννήθηκε στα Σφακιά της Κρήτης. Τέλειωσε τη Στρατιωτική Ιατρική και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, του οποίου είναι διδάκτωρ. Πήρε την ειδικότητα του χειρουργού και στη συνέχεια εξειδικεύτηκε στη χειρουργική των αγγείων στο νοσοκομείο Hammersmith του Λονδίνου. Σήμερα εργάζεται ως χειρουργός στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει ογδόντα τρεις επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά, έχει κάνει δεκάδες ανακοινώσεις σε ιατρικά συνέδρια και έχει πάρει μέρος στη διοργάνωση πολλών συνεδρίων.
Είναι μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας, της Χειρουργικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, της Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών και της Εταιρείας Συγγραφέων Βορείου Ελλάδος, ενώ έχει διατελέσει μέλος του Διεθνούς Κολεγίου των Χειρουργών.
Στα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη δημοσιογραφία στα Χανιά και είχε γράψει δύο θεατρικά έργα που παίχτηκαν σε μαθητικές παραστάσεις. Ακόμη ένα θεατρικό έργο έγραψε όταν ήταν φοιτητής, το οποίο παίχτηκε από φοιτητές κατά τη διάρκεια της φοιτητικής εβδομάδας.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν 20 βιβλία του.
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία, Κοινωνικό, Αισθηματικό
ISBN: 978-618-01-2988-5
ISBN Ebook: 978-618-01-2989-2
Δείτε το video του βιβλίου