Δεν πήγα στο δημοτικό, οι γονείς μου με έμαθαν να διαβάζω και να γράφω…
«O πατέρας μου ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος, ο οποίος είχε ιδρύσει το ερασιτεχνικό θέατρο της Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν από το Αιτωλικό ο μπαμπάς μου, από τη Σμύρνη η μητέρα μου και εγώ γεννήθηκα στην Πλατεία Συντάγματος, Μητροπόλεως 9. Ο μπαμπάς μου ήταν αξιωματικός, είχε όμως και εκδοτικό οίκο και του άρεσε επίσης η πεζοπορία. Τον θυμάμαι να έρχεται από τους περιπάτους του, να κάθεται στον καναπέ στο χολ και να λέει στη μαμά μου ‘‘θα μου κάνετε έναν καφέ, κυρία Τιτίκα;’’. Έτσι είχε βαφτίσει τη μαμά μου η γιαγιά μου, γιατί είχε διαβάσει τους ‘‘Άθλιους’’ του Βίκτωρος Ουγκώ και της άρεσε το όνομα».
«Το δικό μου όνομα το χρωστάω στη Σάντα Ρόσα ντε Λίμα, προστάτιδα του Περού. Στη μητέρα μου άρεσαν τα εξωτικά πράγματα. Όμως όταν πήγαν να με βαφτίσουν ο παπάς αρνήθηκε γιατί δεν ήταν όνομα χριστιανικό. Για να δεχθεί ο παπάς να με βαφτίσει Ρόσα – αλλά με τα χρόνια μου το έκαναν Ρόζα – Ροζίτα – αναγκάστηκαν να μου δώσουν και το όνομα Ζωή, όπως λένε κι εσένα. Εγώ όμως είχα μεγάλη αδυναμία στον πατέρα μου. Με καθόρισε η σχέση μας γιατί είχε ξεκινήσει δύσκολα».
«Όταν ήμουν πολύ μικρή ο πατέρας μου αρρώστησε. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν πήγα ποτέ στο δωμάτιό μου να κοιμηθώ γιατί ήθελα να είμαι δίπλα του. Απαιτούσα να είμαι κοντά του και να του δίνω ό,τι χρειάζεται. Φαντάσου ότι δεν πήγα στο δημοτικό αλλά κατευθείαν στο γυμνάσιο. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου με έμαθαν να γράφω, να διαβάζω και ξένες γλώσσες. Πήγα στο Παρθεναγωγείο ως κατ’ οίκον διδαχθείσα».
Υπογραφή: Ροζίτα Σώκου, δημοσιογράφος
Φωτό: mononews.gr