Έχω κάνει όλες τις δουλειές…

«Είμαι δύσκολο άτομο γύρω από το τι χρειάζομαι στη ζωή μου. Αυτά που λένε ροκάς και Εξάρχεια ίσχυαν, όμως πήγαινα βασικά για να εργαστώ και όχι μόνον ως μουσικός ή τραγουδιστής αλλά και ως λινοτύπης, ως τυπογράφος στην Εμμανουήλ Μπενάκη σε κάτι στενά, σε υπόγες. Έβλεπες τα πόδια των πεζών στο κεφάλι σου τότε…».

«Η μουσική είναι η αρρώστια μου από τα 14 μου. Η φλωρομουσική μού άρεσε πιο πολύ». «Κρατώ ζεστά μέσα μου και τους δύο, την Αρλέτα και τον Δημήτρη Μητροπάνο. Γενικά με πειράζουν οι άνθρωποι με έπαρση. Πόσο θα ζήσεις, ρε φίλε; Σε δύο μέτρα θα μπεις».

«Το έχω φιλοσοφήσει. Όταν δούλευα γκαρσονάκι στο Ατυχημάτων στο νοσοκομείο Γεννηματάς για να μαζέψω λεφτά για την πρώτη μου κιθάρα, είδα τη ματαιότητα. Δούλευα στο καφενείο. Έβλεπα ανάπηρους, νέους, ημισκοτωμένους, νεκρούς».

«Έχω ψηφίσει ΚΚΕ – δεν είμαι ΚΚΕ. Ό,τι γουστάρω ψηφίζω. Όπως κάθε πολίτης πρέπει να κάνει. Στις γραμμές του ΚΚΕ βλέπεις καθαρά πρόσωπα. Όχι δήθεν. Και κάπου εκεί είμαι κι εγώ. Αν τώρα αυτά τα παιδιά μεγαλώνοντας βρουν μια δουλειά, εκεί θα καταλάβεις, αν αυτή η αγνότητα δεν μετατραπεί σε κάτι άλλο, θα πεις μπράβο στο ΚΚΕ».

Υπογραφή: Λάκης Παπαδόπουλος, τραγουδοποιός και συνθέτης, γνωστός ως «ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ»

Φωτό: koutipandoras.gr