Κληρονομιά χωρίς θάνατο δεν υπάρχει
«Ήμουν πριν από περίπου έναν χρόνο στη Φεράρα, σε μια συζήτηση που είχε οργανώσει το περιοδικό ‘‘Ιντερνατσιονάλε’’ – ένα πολύ γνωστό πολιτικό περιοδικό. Ανάμεσα στους συμμετέχοντες ήταν και μια κυρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέλος στο τμήμα της διατήρησης της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς, που άρχισε να μιλάει χωρίς σταματημό.
Κάποια στιγμή τη ρώτησα αν ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έχει πεθάνει. Με κοίταξε κατάπληκτη και με ρώτησε γιατί λέω κάτι τέτοιο. Γιατί, της απάντησα, η κληρονομιά προϋποθέτει τον θάνατο, κληρονομιά χωρίς θάνατο δεν υπάρχει. Το αποτέλεσμα ήταν να φύγει έξαλλη χωρίς να με χαιρετήσει. Αυτό όμως είναι το πρόβλημα.
Όταν μιλάμε για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό σήμερα στην Ευρώπη, μιλάμε δυστυχώς για ένα παρελθόν και ξεχνάμε τη σημασία αυτού του πολιτισμού και τη συμβολή του μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην αλλαγή της πολιτικής νοοτροπίας, των ανθρωπίνων σχέσεων, καθώς και στη διαμόρφωση ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης την ίδια αυτή περίοδο».
Υπογραφή: Πέτρος Μάρκαρης, πεζογράφος