Το περίεργο άρθρο σε ιστοσελίδα του BBC για «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα – Άγνοια ή σκοπιμότητα;

Του
ΧΡΗΣΤΟΥ Θ. ΜΠΟΤΖΙΟΥ
Πρέσβη ε.τ.

«Άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται», έλεγαν οι Ρωμαίοι. Το αξίωμα αυτό έχει, έκτοτε, καταγραφεί στη νομική σκέψη του δυτικού κόσμου και ισχύει για κάθε σκεπτόμενο άτομο και πολίτη ενός οργανωμένου κράτους. Είναι δε αυτονόητο ότι ισχύει και για όποιον κατέχει μία υπεύθυνη θέση με κάποια ιδιότητα, όπως, π.χ., οι δημοσιογράφοι, που με τα γραφόμενά τους επηρεάζουν ή μπορεί να επηρεάσουν την κοινή γνώμη.

Φαίνεται ότι το αξίωμα αυτό αγνόησε αρθρογράφος ή freelancer του παγκοσμίου κύρους ειδησεογραφικού οργανισμού BBC, η οποία με άρθρο της σε οικεία ιστοσελίδα με τίτλο «Greece’s invisible minority» προσπαθεί να πείσει για την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, η οποία μάλιστα αναγνωρίζεται επισήμως από τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Δεν θα σχολιάσω λέξη προς λέξη το κείμενο της αρθρογράφου, που από το επίθετό της φαίνεται να είναι ελληνίδα ή ελληνικής καταγωγής ή δίγλωσση από την περιοχή της ελληνικής Μακεδονίας. Εμπεριστατωμένη και δέουσα απάντηση δόθηκε από τον πρέσβη μας στη βρετανική πρωτεύουσα κ. Δημήτρη Καραμήτσο-Τζιρά, που άξια συνεχίζει μια οικογενειακή παράδοση στη διπλωματική υπηρεσία και εκπροσώπηση της χώρας μας. Θα προβώ όμως σε ορισμένες επισημάνσεις και παρατηρήσεις επί του κειμένου του δημοσιεύματος.

Η αρθρογράφος έπρεπε και όφειλε να γνωρίζει ότι ο όρος «εθνική μειονότητα» δεν έχει τύχει διεθνούς ρύθμισης. Παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες και ατέρμονες συζητήσεις σε διεθνείς οργανισμούς, δεν υφίσταται όρος συμβατικός για τις μειονότητες, παρά μόνο πολιτικός, κοινωνικός ή πολιτιστικός. Ακόμη και το Συμβούλιο της Ευρώπης, που επιχειρεί την προστασία των εθνικών και γενικότερων μειονοτήτων, δεν δίνει συγκεκριμένο ορισμό στην έννοια «εθνική μειονότητα». Το αφήνει στη διακριτική εξουσία των κρατών-μελών. Επίσης, άλλο είναι το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού ενός ατόμου, που αναφέρεται στα κείμενα του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη), και άλλο η απαίτηση από άτομα ή ομάδα ατόμων να αναγνωρισθούν ως μειονότητα, δικαίωμα που δεν παρέχεται από κανένα διεθνές συμφωνημένο κείμενο.

Στην Ελλάδα η μόνη αναγνωρισμένη μειονότητα –θρησκευτική– είναι εκείνη της Θράκης, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, μεγάλο μέρος της οποίας απαρτίζεται –εκτός εκείνων με τουρκική καταγωγή– από Πομάκους και Ρομά. Επίσης αποκαλύπτεται ότι η αρθρογράφος δεν έχει, προφανώς, διαβάσει το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών και ειδικότερα τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 4, που ρητώς αναφέρουν ότι η «μακεδονική γλώσσα» ανήκει στα σλαβικά ιδιώματα της Νότιας Βαλκανικής και ότι οι «Μακεδόνες» της Βόρειας Μακεδονίας δεν έχουν καμιά σχέση με τους Μακεδόνες της ιστορικής και σύγχρονης ελληνικής Μακεδονίας.

Η συντάκτρια του άρθρου, σύμφωνα με πληροφορίες από έγκυρη πηγή, ισχυρίσθηκε ότι το άρθρο είχε γραφεί από το περασμένο καλοκαίρι, όταν δεν είχαν ακόμη συντελεσθεί οι προβλεπόμενες από τη Συμφωνία συνταγματικές τροποποιήσεις και η Συμφωνία δεν είχε κυρωθεί από τα αντίστοιχα Κοινοβούλια, ενώ η κυβέρνηση της «Βόρειας Μακεδονίας» δεν είχε προβεί σε κοινοποίηση του κειμένου στη Διεθνή Γραμματεία του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Γιατί όμως το άρθρο είδε το φως της δημοσιότητας με τόση χρονική καθυστέρηση και δεν έγινε η δέουσα διόρθωση; Θα συνέβαινε το ίδιο αν το άρθρο της αναφερόταν στο BREXIT, ένα ζήτημα που ενδιαφέρει και πονάει ιδιαίτερα τους Βρετανούς;

Να υποκρύπτονται σκοπιμότητες εσωτερικής και εξωτερικής έμπνευσης; Το πιθανότερο είναι να επιχειρείται και να επιδιώκεται διά του άρθρου η έγερση ενός ανυπάρκτου θέματος περί δήθεν ύπαρξης «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, με διαστρέβλωση των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία η συντάκτρια του άρθρου αντιπαρέρχεται και αγνοεί. Μάλιστα φαίνεται να αγνοεί την αναγνώριση της σημασίας της Συμφωνίας από τους διεθνείς οργανισμούς ,όσον αφορά τη σταθερότητα και συνεργασία μεταξύ των λαών της ευαίσθητης γεωπολιτικά περιοχής των Βαλκανίων, ενώ οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών δέχτηκαν δημοσίους επαίνους και έχουν προταθεί για την απονομή του βραβείου Νομπέλ για την Ειρήνη.

Μήπως επιδίωκε τη στήριξη του «Ουράνιου Τόξου», μιας πολιτικής οργάνωσης με ανύπαρκτη απήχηση στο εκλογικό σώμα; Προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ένας τόσο έγκυρος ειδησεογραφικός οργανισμός, όπως το BBC, δεν έλεγξε αν το άρθρο είναι επίκαιρο, πολλώ δε μάλλον αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Μήπως θα ήταν καλύτερο να το είχαμε αγνοήσει ή ακόμα και να το ειρωνευθούμε ή να υποβαθμίσουμε το επίπεδο της αντίδρασης σε κατώτερο στέλεχος της πρεσβείας, αντί του πρέσβη; Καλό όμως θα ήταν να σχολιάσουμε και τα του οίκου μας. Ορισμένα πολιτικά κόμματα που έχουν επικρίνει και έχουν εναντιωθεί στην υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών έσπευσαν να το εκμεταλλευθούν και να αποδώσουν το στρεβλωτικό και σκόπιμο δημοσίευμα ως συνέπεια της ίδιας της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ίσως αυτό να προκάλεσε και την έντονη αντίδρασή μας προς τον ειδησεογραφικό οργανισμό. Όμως, ουδέν κακόν αμιγές καλού.