Π. Κρητικός: Οψόμεθα ες Φιλίππους

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΥ
Ιδρυτικού μέλους του ΠΑΣΟΚ
και πρώην Αντιπροέδρου της Βουλής

Το «άνοιγμα» του κ. Τσίπρα προς την Κε­ντροαριστερά έχει θετικές επιπτώσεις για το ΚΙΝΑΛ και τη Δημοκρατική Παράταξη:

α) Αποκαθαίρει τον χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης και του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) από κάθε τυχοδιωκτικό στοιχείο (Μωραΐτηδες, Τόλκες, Ραγκούσηδες, Μπίστηδες κ.λπ.).

β) Μεταβάλλει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα είδος πολιτικής χωματερής, στην οποία εναποθέτονται όλα τα απόβλητα.

γ) Κεφαλαιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ τον αμοραλισμό, τον οπορτουνισμό και αποϊδεολογικοποιεί τον χώρο του.

δ) Συναθροίζει μέσα του, σε «αγαστή» συνύπαρξη, ό,τι ετερόκλητο και ετερώνυμο συνωθείται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τα ακροδεξιά στοιχεία – απομεινάρια των ΑΝΕΛ (Κουντουρά, Κουίκ, Κόκκαλης κ.λπ.), την καραμανλική συνιστώσα (Παπαγγελόπουλος, Παπακώστα κ.λπ.), μαζί με τα «συλλεκτικής» αξίας στοιχεία του ΠΑΣΟΚ, που προαναφέρθηκαν. Μπορεί ένας τέτοιος αχταρμάς να αποκτήσει προοδευτικό πρόσημο; Με καμιά δύναμη.

Το εξοργιστικό όμως είναι ότι αυτό το πολύχρωμο μωσαϊκό τολμά να αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροαριστερός, προοδευτικός πόλος. Και έχει επιπλέον το θράσος, σε αυτήν την εξόφθαλμη παγίδα, να «τσιμπήσει» η Δημοκρατική Παράταξη.

Κούνια που τους κούναγε. Ούτε ένας ψηφοφόρος του ευρύτερου δημοκρατικού και πατριωτικού χώρου δεν πρόκειται να τους ακολουθήσει. Το αντίθετο θα συμβεί.

Το κόμμα το οποίο παραπλάνησε με την απάτη και με ψεύδη τον ελληνικό λαό δεν μπορεί να λέγεται προοδευτικό και δεν μπορεί να ασκεί ηγεμονικό ρόλο.

Το συνονθύλευμα και η πανσπερμία του ΣΥΡΙΖΑ, με τη δεξιά, νεοφιλελεύθερη και αντιλαϊκή πολιτική που ασκεί, συσπειρώνει τους δημοκρατικούς πολίτες γύρω από το Κίνημα Αλλαγής και αυτό γίνεται αντιληπτό από την κινητικότητα των πολιτών, εν όψει μάλιστα και του Συνεδρίου του ΚΙΝΑΛ στο τέλος Μαρτίου. Θα διαπιστώσει τότε και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ ότι ο χώρος του Κέντρου συσπειρώνεται, γιατί έχει συνειδητοποιήσει ότι ένας ισχυρός ενδιάμεσος πόλος αποτελεί εγγύηση ομαλότητας, εθνικής συνεννόησης και κοινωνικής ισορροπίας.

Η Ιστορία διδάσκει ότι ενωμένη η Δημοκρατική Παράταξη πρωταγωνιστεί, ενώ διασπασμένη λεηλατείται.
Όταν ήταν κατακερματισμένη, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, στις εκλογές του Μαΐου του 1959, έγινε αξιωματική αντιπολίτευση η ΕΔΑ με 24% και 72 έδρες.

Όταν όμως ενώθηκε η Δημοκρατική Παράταξη, υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου, στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 1961, έγινε αξιωματική αντιπολίτευση και η ΕΔΑ ήλθε στα φυσικά της όρια (14%). Αυτό πρέπει να έχει υπόψη της η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και όλη (μα όλη) η ηγετική ομάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας την ήττα, προσπαθεί να τη μειώσει με την παροχολογία, δηλαδή με τα ψίχουλα που αντλεί από το λεηλατημένο εισόδημα του ελληνικού λαού.

Ματαιοπονεί. Το έκαναν αυτό και άλλοι στο παρελθόν. Το έκανε στις εκλογές του 1981 ο Γεώργιος Ράλλης, ο οποίος από χωρίου εις χωρίον μοίραζε βιβλιάρια απόρων κορασίδων. Έπαιρναν ευχαρίστως τα βιβλιάρια οι ψηφοφόροι, αλλά τις ψήφους τις έδωσαν στο ΠΑΣΟΚ.

Συνεχίστε, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν την πολιτική παροχολογίας. Οψόμεθα ες Φιλίππους.