Το κοίτασμα «Γλαύκος» εκτοξεύει την Κύπρο

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Επιτέλους, ώρα να χαμογελάσει η Μεγαλόνησος

-Ασπίδα αμερικανικών και γαλλικών συμφερόντων πάνω από το νησί

Ανακάλυψη-σταθμός, που βάζει τα θεμέλια για τη μετατροπή της Κύπρου σε χώρα παραγωγό ενέργειας, με προοπτική ενίσχυσης της οικονομίας της και αναβάθμισης του γεωστρατηγικού ρόλου της, που θα λειτουργήσει και ως ασπίδα έναντι των τουρκικών απειλών, είναι το κοίτασμα φυσικού αερίου που εντόπισε στο σημείο «Γλαύκος» του οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ ο αμερικανικός κολοσσός Exxon Mobil, σε κοινοπραξία (με μειοψηφικό πακέτο όμως) με την Qatar Petroleum.

Πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη, καθώς το κοίτασμα, που είναι το δεύτερο σημαντικότερο που ανακαλύπτεται στον κόσμο την τελευταία τριετία, περιέχει σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία ποσότητα 5 – 8 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών φυσικού αερίου και δημιουργεί νέα δεδομένα στο ενεργειακό παιγνίδι, καθώς ζεσταίνει και τις εταιρείες που έχουν ήδη εξασφαλίσει άδειες ερευνών σε άλλα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.

Πλέον, μετά την ανακάλυψη (αν και θα χρειασθεί και άλλη επιβεβαιωτική γεώτρηση) στον «Γλαύκο», η ποσότητα φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ φθάνει περίπου στα 13 – 16 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, μια ποσότητα σημαντική, ενώ ακόμη εκκρεμούν και άλλες γεωτρήσεις της TOTAL και της Exxon Mobil.

Όμως η ανακάλυψη της αμερικανικής εταιρείας δημιουργεί προσδοκίες για ύπαρξη κοιτασμάτων και σε γειτονικά οικόπεδα. Η TOTAL αναμένεται να πάρει την άδεια για το οικόπεδο 7, το οποίο ήταν μέχρι τώρα ορφανό, και θα αναλάβει αυτή τον πρώτο λόγο στην έρευνα των οικοπέδων νοτιοανατολικά της Κύπρου (2, 3, 9), καθώς η ιταλική ΕΝΙ δεν μπόρεσε να κάνει γεώτρηση, υποκύπτοντας στις απειλές της Τουρκίας. Κάτι που δύσκολα θα συμβεί όμως με τη γαλλική TOTAL, που έχει την πλήρη στήριξη της γαλλικής κυβέρνησης και μάλιστα με πρόσφατες τις συμφωνίες και για αμυντική συνεργασία της Λευκωσίας με το Παρίσι.

Όμως και η Exxon Mobil ετοιμάζεται να διεκδικήσει έως και τέσσερα οικόπεδα στην κυπριακή ΑΟΖ, έχει αγοράσει τα στοιχεία από τις σεισμογραφικές έρευνες από το οικόπεδο 12 (όπου έχει ήδη ανακαλυφθεί το κοίτασμα «Αφροδίτη») και πιθανότατα θα διεκδικήσει την άδεια για το οικόπεδο 11.

Όσο η κυπριακή ΑΟΖ καλύπτεται από πετρελαϊκούς κολοσσούς που έχουν τη στήριξη και των κυβερνήσεων τους, τόσο περισσότερο αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά για πρόκληση ή προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων από την Τουρκία, που θα αποσταθεροποιούσε την περιοχή και θα έθετε σε κίνδυνο επενδύσεις εκατοντάδων (προς το παρόν) εκατομμυρίων δολαρίων, αμερικανικών και γαλλικών συμφερόντων.

Εφόσον μέχρι και το τέλος του χρόνου, που θα γίνουν πέντε ακόμη γεωτρήσεις, εντοπισθούν και άλλα σημαντικά, έστω και μεσαία κοιτάσματα, τότε η Exxon Mobil θα λάβει και την απόφασή της για την κατασκευή τερματικού σταθμού LNG στην Κύπρο, μια επένδυση εξαιρετικά σημαντική και οικονομικά και ενεργειακά αλλά και στρατηγικά για την Κύπρο, καθώς η αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας θα απλωθεί και πάνω από το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με τις εξελίξεις αυτές φυσικά δικαιώνεται ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος επέμεινε και προχώρησε πρώτος σε συμφωνίες οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών της Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, με συνεισφορά και του τότε υπουργού Ενέργειας Γιώργου Λιλλήκα. Συμφωνίες οι οποίες τώρα θωρακίζουν νομικά τις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για έρευνα και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του νησιού, χωρίς αυτά να εξαρτώνται και να συνδέονται πλέον με την επίλυση του Κυπριακού.

Η Τουρκία, παρά τις μεγαλόστομες απειλές και προειδοποιήσεις, μέχρι και το βράδυ της Παρασκευής δεν είχε αντιδράσει στις ανακοινώσεις της κυπριακής κυβέρνησης και της Exxon Mobil.

Τελικά, όμως, η Τουρκία φαίνεται ότι δεν έχει τη δυνατότητα να υλοποιήσει τις απειλές της και να κάνει γεωτρήσεις νότια της Κύπρου, εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι, ο επικεφαλής της τουρκικής κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας (ΤΡΑΟ) Μελίχ Χαν Μπιλγκίν ανακοίνωσε ότι η γεώτρηση της Τουρκίας θα «γίνει πριν από το καλοκαίρι στα βορειοδυτικά της Κύπρου», διαψεύδοντας πρακτικά όσα επί μήνες έλεγε ο κ. Τσαβούσογλου και ο Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος υποστήριζε ότι το τουρκικό γεωτρύπανο θα τρυπήσει νότια της Κύπρου.

Όπως όλα δείχνουν, έγινε σιωπηρή και αθόρυβη δουλειά επί μήνες από τη Λευκωσία, τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη και δύο νέους αλλά εξαιρετικούς υπουργούς, τον ΥΠΕΞ Νίκο Χριστοδουλίδη και τον υπουργό Ενέργειας Γιώργο Λακκοτρύπη, οι οποίοι έστειλαν μηνύματα σε όλες τις ξένες κυβερνήσεις που εταιρείες τους δραστηριοποιούνται στις έρευνες και γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες, τονίζοντας ότι θα υπάρξουν κυρώσεις βάσει της νομοθεσίας της Κύπρου αλλά και σε διεθνές επίπεδο, εάν δεχθούν να μισθωθούν από την Τουρκία για τη διεξαγωγή παράνομων γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ.

Βεβαίως, ο αγώνας που ξεκινά τώρα για την Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι ούτε εύκολος ούτε ευθύγραμμος. Καθώς η Τουρκία δεν θα σταματήσει να βρίσκει τρόπους ώστε να προβοκάρει την Κύπρο και την Ελλάδα, πιθανόν να επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα, όπως έγινε με τη μετακίνηση εντός της Πράσινης Γραμμής στα Στροβίλια, ενώ η διεθνής κοινότητα, μετά τις τοπικές εκλογές στην Τουρκία, αναμένεται να επανέλθει δριμύτερη για την επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό. Και αυτό διότι η επιδίωξη μιας λύσης στα μέτρα της Τουρκίας θα είναι ο μοναδικός τρόπος για την Άγκυρα και τον Ταγίπ Ερντογάν να βάλουν χέρι στον ενεργειακό πλούτο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.