Γ. Παπαγιαννόπουλος: Περί παρενεργειών από την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών και στα άλλα εθνικά θέματα
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αρχιτέκτονα – Συγγραφέα,
Μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής
του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης
των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
e-mail: [email protected]
Είναι η υποχωρητικότητα, τα… καλά λόγια και τα χτυπήματα στην πλάτη από τους ισχυρούς, οι υποσχέσεις έως και για Νόμπελ Ειρήνης (έλεος!) διαβατήριο για επιτυχίες της ελληνικής πλευράς στα πολλά ανοιχτά εθνικά θέματα; Ή, απεναντίας, η υποχώρηση στο θέμα του Σκοπιανού / «Μακεδονικού» δείχνει τα όρια των κυβερνώντων (δηλαδή, πέραν τούτου, ουδέν), άρα οι διεκδικούντες διάφορα από μας, με πρώτη την αναθεωρητική και επεκτατική Τουρκία, κάνουν ήδη πάρτι σε βάρος μας;
– Σκοπιανό / «Μακεδονικό» και ΝΑΤΟ: Όσον αφορά το Πρωτόκολλο Ένταξης της λεγόμενης «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ, η ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει από τον γενικό γραμματέα της Ατλαντικής Συμμαχίας Στόλτενμπεργκ να υπάρξει μια μικρή παράταση, έως ότου διευκρινιστεί η νομική ισχύς της υπογραφής των συνταγματικών τροποποιήσεων από τον πρόεδρο της Βουλής, αντί του Προέδρου της Δημοκρατίας της γειτονικής χώρας.
Αντ’ αυτού, αδιαφορώντας για τις ελληνικές επιφυλάξεις και μολονότι το νομικό πρόβλημα παραμένει, το Πρωτόκολλο υπεγράφη στο ΝΑΤΟ την περασμένη εβδομάδα. Επιπλέον, η Βουλή των Ελλήνων ήταν η πρώτη που το κύρωσε, όπως αξίωνε ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, για να δοθεί το καλό παράδειγμα στα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.
• Όσον αφορά την Τουρκία και τη σχέση της με ΝΑΤΟ, έχουμε εδώ διεξαγωγή άσκησης πλοίων της Τουρκίας και τριών συμμάχων εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Η Άγκυρα μεθόδευσε τη συμμετοχή των έξι από τα δέκα πλοία της μόνιμης ναυτικής δύναμης του ΝΑΤΟ (SNMG2), παρ’ όλες τις ελληνικές διαμαρτυρίες και παρά την «επιτυχία» των Πρεσπών…
• Δεν χρειάζεται, νομίζω, να προσθέσουμε τις καθημερινές απειλές της Άγκυρας κατά της (εναπομείνασας) Κυπριακής Δημοκρατίας, σε καθημερινή βάση: Από τη συνεκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ έως τις απειλές για προσάρτηση των Κατεχομένων…
Κοντολογίς, το να είσαι το καλό παιδί της Δύσης και των ιμπεριαλιστών δεν διασφαλίζει την επιβίωσή σου ως έθνος, ως κυρίαρχο λαό, ως χώρα. Πόσω μάλλον όταν επί δεκαετίες εσύ ο ίδιος τη διαβάλεις με εθνομηδενιστικά φληναφήματα. Επαγρύπνηση – συσπείρωση – ενότητα, λοιπόν.