Ανεύθυνη και αυτοκαταστροφική πολιτική η εσπευσμένη νομιμοποίηση και ελληνοποίηση των παράνομων μεταναστών

Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ  ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.

Διέρρευσε προσφάτως στον Τύπο η έγκυρη πληροφορία ότι η κυβέρνηση προτίθεται να εγγράψει στους εκλογικούς καταλόγους της Α’ Περιφέρειας Αθηνών 43.000 αλλοδαπούς, οι οποίοι πληρούν κατ’ αυτήν τις αναγκαίες προδιαγραφές για να συμμετάσχουν στις προσεχείς Δημοτικές εκλογές. Η είδηση επιβεβαιώθηκε εμμέσως από τη μονοσήμαντη προεκλογική προπαγάνδα του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ στον Δήμο Αθηναίων Νάσου Ηλιόπουλου, ο οποίος δεν βρήκε τίποτε άλλο να προβάλει στην προεκλογική του εκστρατεία εκτός από το σύνθημα: «Νομιμοποίηση και ψήφος στους μετανάστες»!

Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η πολιτική αυτή εκπορεύεται από την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, ήρθε η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ, η απονομή ψήφου στους μετανάστες να περιληφθεί στις τροποποιήσεις του Συντάγματος, ώστε η ψήφος των μεταναστών να κατοχυρωθεί συνταγματικά και να μην έχει τη δυνατότητα μια άλλη κυβέρνηση να την ανατρέψει!

Μετά το προηγούμενο της Μακεδονίας, τίποτε πλέον δεν εκπλήττει στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ακολουθεί, δυστυχώς, μια συγκροτημένη και συστηματική ιδεοληπτική πολιτική, που αντιμετωπίζει ως εχθρό την Ελληνική εθνική ταυτότητα, την ιδέα του έθνους και του εθνικού κράτους. Αυτό φαίνεται σε όλους τους βασικούς τομείς στους οποίους η κυβέρνηση αναλαμβάνει μεγάλες δήθεν μεταρρυθμίσεις. Κατά πρώτο λόγο στο Σύνταγμα. Το τελευταίο παραβιάσθηκε βάναυσα για να επιβληθούν τα Μνημόνια. Η εθνική κυριαρχία μπήκε κάτω από τα Καυδιανά δίκρανα των επιταγών των Μνημονίων και η χώρα υποθηκεύθηκε μέχρι το τέλος του αιώνα. Πώς είναι δυνατόν υπό τέτοιες συνθήκες να τροποποιήσει και να αναμορφώσει ελεύθερα ο Ελληνικός λαός το Σύνταγμά του;

Προφανώς, η σπουδή για τροποποίηση του Συντάγματος, υπό την επίφαση της καταργήσεως ή της τροποποιήσεως ορισμένων άρθρων, όπως το περιβόητο άρθρο 86, που αναφέρεται στην ασυλία των υπουργών, έχει άλλους πραγματικούς στόχους.
Πρώτον, να το καταστήσει συμβατό με τη νέα τάξη που επεβλήθη στη χώρα.
Δεύτερον, να καταργήσει την αναφορά του στο Ελληνικό έθνος και στην Ελληνική και Ορθόδοξή του ταυτότητα. Δεν είμαστε μόνοι μας τώρα, αναφωνούν οι προαγωγοί των αλλαγών, ώστε στο προοίμιο του Συντάγματος να γίνεται μόνο αναφορά στο Ελληνικό έθνος. Τώρα είμαστε «πολυπολιτισμική» χώρα και πρέπει αυτό να αντικαθρεφτίζεται στο Σύνταγμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η δημογραφική βόμβα θα τινάξει στον αέρα το Ασφαλιστικό!

Το ίδιο πνεύμα εκδηλώνεται στην πολιτική έναντι της Εκκλησίας. Οι δημιουργοί του Νεοελληνικού κράτους απετύπωσαν σ’ αυτό τις αρχές, τις αξίες και τα ιδεώδη που ενέπνευσαν τους αγωνιστές του 1821: Την παλιγγενεσία του έθνους, μετά τη μακρά δουλεία των τεσσάρων αιώνων. Την παλινόρθωση της Ορθοδοξίας ως κυρίαρχης θρησκείας του έθνους, χωρίς αυτό να αποκλείει την ανοχή της θρησκευτικής ελευθερίας και της ανεξιθρησκίας. Η Επανάσταση του 1821 είχε ως διπλό σύνθημα την εθνική ελευθερία και την πίστη, γιατί η καταπίεση δεν ήταν μόνο εθνική αλλά και θρησκευτική.

Πού αποσκοπεί σήμερα η επίθεση κατά της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας; Κάποτε η Εκκλησία ήταν ισχυρή και μπορεί να επηρέαζε με τις απόψεις και τις θέσεις της τα πολιτικά πράγματα. Η κατάσταση σήμερα είναι εντελώς διαφορετική. Μήπως έγινε εμπόδιο η Εκκλησία για την άσκηση οποιασδήποτε πραγματικά προοδευτικής πολιτικής σ’ οποιονδήποτε τομέα; Μήπως φταίει η Εκκλησία για την οικονομική κρίση της χώρας, τη διοικητική αφασία, το θλιβερό χάος στην Παιδεία; Προφανώς ο στόχος είναι άλλος και έχει γεωπολιτικές προεκτάσεις σε όλα τα Βαλκάνια.

Η εθνική και θρησκευτική συνοχή της Ελλάδος, ο Ελληνικός και Ορθόδοξος χαρακτήρας της αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα από αυτούς που επιδιώκουν μια νέα τάξη στα Βαλκάνια. Αντιμετωπίζεται επίσης ως πρόβλημα από αυτούς που προάγουν την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνή νεοφιλελευθερισμό. Δεν θέλουν συνεκτικά εθνικά κράτη, με πραγματική εθνική κυριαρχία. Θέλουν να μετατρέψουν τους κυρίαρχους λαούς σε δήθεν «πολυπολιτισμικά» συνονθυλεύματα, ώστε να είναι εύκολα διαχειρίσιμοι, να μην έχουν την αίσθηση της πατρίδας και της αλληλεγγύης που προκύπτει από την κοινή ιστορία, τις κοινές παραδόσεις, τις κοινές αξίες και τον κοινό πολιτισμό.

Πάνω στην ίδια αυτή βάση στηρίζεται και η επίθεση κατά της Ελληνικής Παιδείας. Τα Ελληνόπουλα δεν πρέπει να είναι υπερήφανα για την ιστορία και τον πολιτισμό του λαού τους. Δεν πρέπει να μαθαίνουν, έστω και στοιχειωδώς, τα Αρχαία Ελληνικά, που είναι το κεφαλόβρυσο της σημερινής γλώσσας τους. Δεν πρέπει να διδάσκονται τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Ηρόδοτο, τον Ξενοφώντα, τον Θουκυδίδη, τον Πλούταρχο. Δεν πρέπει να γνωρίζουν την ένδοξη εθνική ιστορία τους, την Αρχαία και τη Βυζαντινή, τους αγώνες για την ελευθερία και τις αξίες που αντιπροσωπεύουν ο Μαραθώνας και οι Θερμοπύλες, η απεγνωσμένη αντίσταση μέχρι τέλους της πολιορκούμενης Κωνσταντινουπόλεως και οι πιο σύγχρονοι εθνικοί αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία.

Στην ίδια εθνοαποδομητική λογική εντάσσεται και η φαινομενικά παράδοξη και ανεύθυνη πολιτική για τη λαθρομετανάστευση. Προβάλλεται υποκριτικά το θέμα των προσφύγων. Πίσω όμως από αυτούς, επελαύνουν λαθρομετανάστες από κάθε άκρη του κόσμου, που δεν έχουν καμιά σχέση με πρόσφυγες, όπως, τουλάχιστον, καθορίζεται το καθεστώς τους από τις σχετικές διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις. Υποτίθεται ότι οι Επιτροπές που εξετάζουν τα μαζικά αιτήματα ασύλου διαχωρίζουν αυτούς που είναι πραγματικά πρόσφυγες και δικαιούνται άσυλο από τους άλλους που είναι απλώς παράνομοι μετανάστες. Στην πραγματικότητα όμως δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Εικάζεται ότι οι Επιτροπές έχουν κυριαρχηθεί από τις πολυπληθείς ΜΚΟ, που έχουν αναγάγει σε αυτοσκοπό την εισαγωγή μεταναστών, με πρόσχημα το άσυλο και την αξιοποίησή τους για επικερδείς οικονομικές δραστηριότητες.

Τι κάνει η Ελλάδα μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση; Ακολουθεί σταθερά την πολιτική των ανοικτών συνόρων, όταν όλες σχεδόν οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν κλείσει τα σύνορά τους και ακολουθούν αυστηρές μεταναστευτικές πολιτικές. Ο Ερντογάν δεν στέλνει πλέον μεγάλα άτακτα κύματα λαθρομεταναστών, εφόσον είναι κλειστά τα σύνορα στα Βαλκάνια και τα οποία θα διετάρασσαν τις σχέσεις του με την Ευρώπη. Έχει στοχοποιήσει ειδικά την Ελλάδα και στέλνει κάθε μέρα μικρό σχετικά αριθμό λαθρομεταναστών, που δεν προκαλεί ανησυχία στην Ευρώπη, αλλά είναι αρκετός για να προωθήσει το σχέδιό του για το δημογραφικό γκριζάρισμα των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και για την ενίσχυση της Μουσουλμανικής παρουσίας σ’ όλη την Ελλάδα.

Η μηχανή αυτή έχει ως τελικό στάδιο τη νομιμοποίηση και τη μόνιμη εγκατάσταση των παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, τη διάσπαση της εθνικής συνοχής της Ελλάδος, τη μετάλλαξη του πληθυσμού της και τη μαζική επανεγκατάσταση Μουσουλμάνων στο έδαφός της, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923.

Σε διεθνές επίπεδο, είναι γνωστή η πολιτική Σόρος, που επενδύει ιδιαίτερα, με μεγάλο ζήλο, στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Είναι ντροπή η Ελλάδα να πρωταγωνιστεί σε μια τέτοια αυτοκαταστροφική πολιτική, προβάλλοντας αφελείς ιδεοληψίες για δήθεν ανθρωπιστική «πρωτοπορία». Οι μαζικές Ελληνοποιήσεις και η παροχή ψήφου σε παράνομους ουσιαστικά μετανάστες εγκλωβίζει τη χώρα σ’ ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, που μπορεί να μετατραπεί σε νάρκη για την ασφάλεια και το εθνικό της μέλλον.