ΚΙΝΑΛ: Σκάνδαλο ΣΥΡΙΖΑ στο τίμημα του ΔΑΑ «Ελ. Βενιζέλος»

Για σκάνδαλο στο τίμημα του ΔΑΑ «Ελ. Βενιζέλος» κάνει λόγω το Κίνημα Αλλαγής με ανακοίνωσή του. Το πρώτο στάδιο του σκανδάλου είναι η υπό κοστολόγηση του δικαιώματος παράτασης της σύμβασης αναφέροντας πως «στο τεράστιο σκάνδαλο αυτό σκάνδαλο η ελληνική δικαιοσύνη δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια». Δεν αφήνει εκτός και την Νέα Δημοκρατία λέγοντας πως «Το 1993 η κυβέρνηση της ΝΔ μονόγραψε μια νεοαποικιοκρατική Σύμβαση για την ανάπτυξη του ΔΑΑ σε σύμπραξη με την κοινοπραξία ΗOCHTIEF- ABB AG». Την σύμβαση του 1993 επαναδιαπραγματεύθηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου ώστε το 1995 να κυρωθεί μια σύμβαση υπόδειγμα προστασίας και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση

Την Πέμπτη 14/02/2019 ο Α. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, προχώρησαν στην κύρωση της παράτασης συνεκμετάλλευσης του ΔΑΑ Ελ. Βενιζέλος για 20 χρόνια (από το 2026 έως το 2046), με μια απολύτως εξωθεσμική και απαράδεκτη κοινοβουλευτική διαδικασία. Συνεδρίαζαν ταυτόχρονα δύο (!!!) Ολομέλειες της Βουλής, μία προβεβλημένη για τη Συνταγματική Αναθεώρηση και μία συγκεκαλυμμένη, για την Κύρωση της Παράτασης. Ο τρόπος με τον οποίο καταρτίστηκε, εγκρίθηκε και κυρώθηκε η Σύμβαση, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης και έχει δύο φάσεις.

Το πρώτο στάδιο του σκανδάλου είναι η υπό κοστολόγηση του δικαιώματος παράτασης της σύμβασης από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κατά τουλάχιστον 630 εκατ. €. Το δεύτερο στάδιο του σκανδάλου είναι τελικά ότι ένα πολύ σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της δημόσιας περιουσίας, πουλήθηκε χωρίς οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που την κύρωσαν και οι πρόθυμοι ακόλουθοί τους, αλλά πολύ περισσότερο οι έλληνες πολίτες, να έχουν στη διάθεσή τους οποιοδήποτε χειροπιαστό στοιχείο που να τεκμηριώνει πόσο πραγματικά έπρεπε να είναι το τίμημα της 20ετούς αυτής παραχώρησης. Στο τεράστιο σκάνδαλο αυτό σκάνδαλο η ελληνική δικαιοσύνη δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια.

Ο ΔΑΑ Ελ. Βενιζέλος αποτελεί ένα κορυφαίο δημόσιο περιουσιακό στοιχείο και ταυτόχρονα ιστορική, πολιτική και ηθική δικαίωση του Ανδρέα Παπανδρέου, του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Παράταξης. Το 1993 η κυβέρνηση της ΝΔ μονόγραψε μια νεοαποικιοκρατική Σύμβαση για την ανάπτυξη του ΔΑΑ σε σύμπραξη με την κοινοπραξία ΗOCHTIEF- ABB AG. Αυτή τη σύμβαση, η κυβέρνηση Παπανδρέου την επαναδιαπραγματεύθηκε ώστε το 1995 να κυρωθεί μια σύμβαση υπόδειγμα προστασίας και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, υπόδειγμα δημιουργίας νέου εθνικού πλούτου. Το δικαίωμα της 20ετούς παράτασης που ξεπούλησαν ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία με την κύρωση της σύμβασης στις 14/02/2019, δε θα υπήρχε χωρίς την κρίσιμη παρέμβαση που εξασφάλισε το 1995 η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη. Με τις παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ το 1995, εξασφαλίστηκε για το ελληνικό Δημόσιο, 100 δις. δρχ. σε τιμές 1995. Το ΔΑΑ Ελευθέριος Βενιζέλος, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε ο ΙΟΒΕ στα τέλη του 2018, συνέβαλε, το 2017 άμεσα και έμμεσα στο 4,4 % του ΑΕΠ και με 180.000 θέσεις εργασίας στην εγχώρια αγορά εργασίας. Αυτά τα στοιχεία αποτελούν ακόμη ένα τεκμήριο πως η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη είναι η μόνη που ξέρει να γεννά δημόσιο πλούτο προς όφελος των Ελλήνων Πολιτών.

Έχουν σοβαρές ευθύνες οι 5 Υπουργοί ΣΥΡΙΖΑ, μέλη της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων (Τσακαλώτος, Σταθάκης, Σπίρτζης, Αχτσιόγλου, Παπαδημητρίου) που υπέγραφαν και δημοσίευαν στο ΦΕΚ (Β’ 3294, 261/13.09.2017) ότι για την Παράταση της συνεκμετάλλευσης, το αντίτιμο ήταν 483 εκατ. €. Οι ίδιοι υπουργοί στη συνέχεια, μετά από μόλις ένα χρόνο, αποδέχονται νέα τιμή σχεδόν 2,3 φορές μεγαλύτερη, ύψους 1,115δις € μετά από εντολή της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της ΕΕ στην οποία ήταν υποχρεωμένοι να αποστείλουν για έλεγχο κι έγκριση την απόφασή τους.

Έχουν σοβαρές ευθύνες αυτοί που εισηγήθηκαν, συνυπέγραψαν κι ενέκριναν σε συλλογικά όργανα του ελληνικού δημοσίου την απόφαση αυτή και κυρίως η Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, καθώς και τα 5 μέλη – εκπρόσωποι του ελληνικού δημοσίου που όπου έχουν διοριστεί στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ελ. Βενιζέλος, από την κυβέρνηση του Α. Τσίπρα, προκειμένου να υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.

Πραξικοπιματικά ο Υπουργός Ε. Τσακαλώτος, αρνήθηκε να καταθέσει όσα έγγραφα ζητήσαμε επανειλημμένως και κυρίως την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία εγκρίθηκε η νέα τιμή του 1,115δις € ως «αγοραία» (“market price”) όσο και όλες τις υπόλοιπες εισηγήσεις κι εμπειρογνωμοσύνες που εισηγούνται την παλιά και τη νέα αυτή τιμή.

Έχουν σοβαρές ευθύνες οι Υπουργοί και οι τεχνοκράτες που αποδέχθηκαν τυφλά και δουλικά, την έγκριση του τελικού τιμήματος από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της ΕΕ, χωρίς να ελέγξουν με στοιχειώδεις εθνικές διαδικασίες, εάν το τίμημα αυτό αποτελεί τελικά και την καλύτερη διαπραγμάτευση που θα μπορούσε να πετύχει το ελληνικό δημόσιο. Με άλλα λόγια, ο έλληνας πολίτης, η ελληνική Δημοκρατία, δεν γνωρίζει σήμερα αν το τελικά συμφωνηθέν τίμημα, θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο έστω και κατά 10 ή 100 εκατ. €, αφού η κυβέρνηση αρνήθηκε να απαντήσει και σε αυτό το ερώτημά μας. Οι εντολοδόχοι των δανειστών Α. Τσίπρας και οι Υπουργοί του ισχυρίζονται ότι απλά συνυπέγραψαν μια απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ η οποία είναι δήθεν «Ανεξάρτητη Αρχή !!!» στις αποφάσεις της οποίας (ισχυρίζονται οτι) δεν μπορεί να παρεμβαίνουν.

ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ:

Αρνήθηκαν να απαντήσουν στα εύλογα ερωτήματα των Βουλευτών της Δημοκρατικής Συμπαράταξης γιατί προχώρησαν σε μια (αρχική) Σύμβαση με τίμημα που ήταν μόλις 2 φορές τα κέρδη προ φόρων, τόκων κι αποσβέσεων του 2017.

Αρνήθηκαν να απαντήσουν γιατί δεν ανέμεναν 2 ακόμη χρόνια ώστε ο ΔΑΑ να βρίσκεται χωρίς κανένα δανειακό βάρος, ώστε να μεγιστοποιηθεί το αντάλλαγμα της παράτασης της συνεκμετάλλευσης του.

Αρνήθηκαν να απαντήσουν στις επιπτώσεις που θα έχει στην αξία του 30% των μετοχών που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, οι οποίες προβλέπεται να βγουν άμεσα προς πώληση, όταν οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενους υποψήφιος αγοραστής των μετοχών, θα γνωρίζει ήδη ότι έχει εκχωρηθεί το management του ΔΑΑ για 20 χρόνια.

Αρνήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημά μας αν προβληματίζονται που ολόκληρη η διαφορά του νέου τιμήματος καλύπτεται από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο κατά τα λοιπά έχει κλειστές κάνουλες για τους έλληνες μικρομεσαίους.

Αρνήθηκαν να απαντήσουν σε τί έγκειται εν τέλει η συνεισφορά του ιδιώτη επενδυτή στην επένδυση, αφού το κόστος καλύπτεται στο σύνολό του από το αποθεματικό του Αεροδρομίου και από το δάνειο που θα χορηγήσουν ελληνικές τράπεζες.

Αρνήθηκαν να απαντήσουν αν είναι καταχρηστικός ο όρος επιστροφής όλου του τιμήματος στο αεροδρόμιο στην περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο η Παράταση ακυρωθεί για οποιοδήποτε λόγο από το ΔΑΑ.

Αρνήθηκε όμως και η Ν.Δ. με τους εκπροσώπους της να απαντήσει στο βασικό μας ερώτημα πώς γίνεται να κατακεραυνώνουν τη Σύμβαση και να την αποκαλούν μάλιστα «αποικιοκρατική», αλλά στο τέλος να την υπερψηφίζουν!

Οι δημοσιευόμενες διάφορες συνεντεύξεις τεχνοκρατών και πολιτικών, που είναι προσωπικά υπεύθυνοι, υπόλογοι κι ένοχοι, για το έγκλημα που προσπάθησαν να διαπράξουν, είναι ενδεικτικές του άγχους που τους διακατέχει για τις ευθύνες τους. Οι δήθεν δικαιολογίες τους ότι χαμηλότερο τίμημα υπήρχε και στους προϋπολογισμούς του 2011 και 2012 απαντώνται από την ίδια τη ζωή, αφού ουδέποτε οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προχώρησαν σε συμφωνία με τους ιδιώτες επενδυτές, εκφράζοντας έτσι την πολιτική βούληση να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη του ελληνικού δημοσίου στον κατάλληλο χρόνο και με την πιο συμφέρουσα οικονομικά μεθοδολογία. Όχι ως εκτελεστές εντολών, ξένων εντολέων.

Για το Κίνημα Αλλαγής όμως δεν αρκεί να διασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι αξιοποιείται το περιουσιακό στοιχείο σε αγοραία τιμή. Μας ενδιαφέρει να μάθουμε αν η παράταση αυτή γίνεται με τον οικονομικά πλέον πρόσφορο τρόπο για το Δημόσιο Συμφέρον. Η πρότασή που κατέθεσε ως κόμμα το Κίνημα Αλλαγής, μέσω της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι να προκηρυχθεί ανοικτός διεθνής διαγωνισμόςτου δικαιώματος παράτασης του Αεροδρομίου των Σπάτων, ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη του Ελληνικού Δημοσίου. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να βασιστεί στη σύμβαση του 1995, η οποία δίνει το δικαίωμα αλλά, όχι και την υποχρέωση της παράτασης της παραχώρησης στο σημερινό ιδιώτη-μέτοχο του Αεροδρομίου (άρθρο 4.2).

Τέλος, ρωτάμε την ελληνική δικαιοσύνη: Ενδιαφέρεται για όλα όσα επίσημα και τεκμηριωμένα καταθέσαμε για την απόπειρα βλάβης του Δημόσιου συμφέροντος; Τι προτίθεται να πράξει;