Υπολογισμοί
(Μέτρα πόσες φορές μίλησαν για… μέτρα.)
Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Σαν μια οικοδομή που έμεινε στη μέση, μάλλον λόγω κρίσης…
Ένα καραγιαπί, και δεν αρέσει.
Όχι τόσο γιατί η θέα ενός μισοτελειωμένου και εγκαταλελειμμένου κτιρίου είναι φυσικό να προκαλεί θλίψη, αλλά γιατί κανείς δεν είχε από την αρχή τη διάθεση να το πάει ένα βήμα παραπάνω.
Να χτίσει ένα σκαλοπάτι, ένα παράθυρο…
Ήπια
Είναι τα ημίμετρα που τρομάζουν περισσότερο. Που οδηγούν στην ασάφεια και την ψευδαίσθηση. Ίσως λόγω πρότερου… ανέντιμου βίου. Κυρίως ανέτοιμου…
Επίσκεψη;
Περισσότερο… περαντζάδα, παρά επίσκεψη, πόσω μάλλον επίσημη, έμοιαζε το διήμερο Τσίπρα στην Τουρκία. Σαν αυτές τις… ιδιωτικές που κάνουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι στη Θράκη, αλλά χωρίς τα αντίστοιχα αποτελέσματα…
Όμως, πώς να είναι αποτελεσματική, αφού άλλος έχει και το ψωμί και το μαχαίρι…
Και αυτός ο άλλος δεν είναι ο προφανής…
Χαλαρή…
Αλλά και από την πλευρά της Τουρκίας ως επίσκεψη δεν αναγνωρίστηκε η όλη ιστορία… Διαφορετικά, ποιος θα άφηνε να κάνει παιχνίδι η κ. Εμινέ…
Τα γνωστά
Ως προς τα προφανή, η τακτική της γείτονος ούτε αλλάζει ούτε μπορεί να προκαλεί ψήγματα αισιοδοξίας…
Από τις δηλώσεις Ακάρ περί «γαλάζιας πατρίδας» μέχρι την τοποθέτηση του Ερντογάν για «‘‘τουρκική μειονότητα’’ στη Θράκη», έχοντας τον πρωθυπουργό της χώρας μας δίπλα του, το σκηνικό παραμένει γνωστό και… προκαθορισμένο.
ΜΟΕ
Και έτσι, μοιραία, επιστρέφουμε στα μέτρα. Ο κ. Ακάρ θα συναντηθεί στις 13 Φεβρουαρίου με τον κ. Αποστολάκη στις Βρυξέλλες και ήδη συντηρείται ένα αισιόδοξο κλίμα επ’ αυτού, με τον Τύπο να επισημαίνει τις πολύ καλές προσωπικές σχέσεις των δύο ομολόγων…
Και καλώς το επισημαίνει, αν αυτό φανερώνει πως οι δύο άντρες μπορούν να μιλήσουν και χωρίς… σακάκια –όπως έγινε από την πλευρά της κ. Μπαζιάνα στη συνάντησή της με την κ. Ερντογάν–, δηλαδή ότι η επικοινωνία τους θα είναι άνετη και φιλική, όμως για το «διά ταύτα» μάλλον και τα μανίκια θα πρέπει να ανασκουμπωθούν…
«Συνεχίζουμε την παρουσία μας στη γαλάζια πατρίδα, όπου υπάρχουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας μας», είχε πει ο τούρκος υπουργός Άμυνας, ενώ επισήμανε πως «η Τουρκική Δημοκρατία δεν θα επιτρέψει κανένα τετελεσμένο. Σε ζητήματα οικονομικά, στρατιωτικά και ασφάλειας, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο δεν μπορούμε να εγκρίνουμε κανένα θέμα που να μην υπάρχει η Τουρκία. Είμαστε απόλυτα αποφασισμένοι. Από την άλλη όμως σεβόμαστε το διεθνές δίκαιο και τις διμερείς συμφωνίες. Όλοι πρέπει να γνωρίζουν πως δεν υποχωρούμε από κανένα δικαίωμά μας».
Αυτό το τελευταίο απηχεί και τη φιλοσοφία αλλά και την πρακτική της Τουρκίας…
Το «έργο»
Γιατί το… έργο είναι γνωστό και χιλιοπαιγμένο: Η Τουρκία θέτει ζητήματα, τα οποία επί της ουσίας είναι προβλήματα, κρατά σκληρή ή αδιάλλακτη ή ανατολίτικη στάση (όπως το καταλαβαίνει κανείς) και όταν έρθει η ώρα της «διαπραγμάτευσης» εκθέτει την άλλη πλευρά, ως αδιάλλακτη.
Διότι, συνήθως, η άλλη πλευρά είναι, τουλάχιστον, μη… αποικιοκρατική…
Με τι επιχείρημα να αντιπαρέλθει κανείς την… επικήρυξη κεφαλών για τους οκτώ αξιωματικούς, όπως έκανε παραμονές της επίσκεψης Τσίπρα ο Ερντογάν, διακηρύσσοντας σε όλους τους τόνους ότι θα πατάξει την τρομοκρατία…
Πέραν της… τακτικής φαρ ουέστ, που μπορεί να ξεπεράσει και τον πλέον… ανεκτικό νου, η έννοια της τρομοκρατίας, από την εποχή των Δίδυμων Πύργων, έχει περάσει (και περνά) πολύ δύσκολα, σ’ Ανατολή και Δύση…
Το εσωτερικό θέμα
Από το 2004 οι Τούρκοι θέτουν ωμά την αρχή της αμοιβαιότητας σε ό,τι αφορά την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης, βάζοντας στο κάδρο το θέμα της εκλογής των μουφτήδων στην ελληνική Θράκη…
Ένα εσωτερικό θέμα μεταξύ δύο χωρών, όπως είναι η επαναλειτουργία της Χάλκης, δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε διμερές επίπεδο, εκτός και αν ο τίτλος σου είναι «τουρκική επεκτατική πολιτική»…
«Δεν αποτελεί αντικείμενο διμερούς διαπραγμάτευσης, αλλά αυτόβουλης υποχρέωσης και απόδειξης ότι είμαστε κράτη και κυβερνήσεις που σεβόμαστε την αρχή της ισοπολιτείας, της ισότητας και των θρησκευτικών ελευθεριών των πολιτών μας», είπε ο Τσίπρας κατά την ιστορική επίσκεψη στη Χάλκη και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι στο θεωρητικό έχει κάνει μεγάλη πρόοδο…
Το πρακτικό είναι… αλλουνού παπά ευαγγέλιο…
Χωρίς σαρίκι…
Ενδιαφέρον πάντως είναι ότι, τελευταίως, ο ψευδομουφτής Σερίφ όλο και πιο συχνά επιλέγει τα πολιτικά του ρούχα στις δημόσιες εμφανίσεις-παρεμβάσεις (;) στην Κομοτηνή…
Με ποιον ρόλο, άραγε, παραβρέθηκε στη σύσκεψη που έγινε στο ιεροσπουδαστήριο, το οποίο παρέμεινε για αρκετές εβδομάδες υπό κατάληψη; Τρόμαξαν να τον αναγνωρίσουν χωρίς τα ιερατικά του…
Εντυπωσιακή, επίσης, είναι και η παντελής απουσία σε όλα τα σημαντικά ζητήματα του τοποτηρητή μουφτή, που με τόσο… κόπο τοποθέτησε ο υπουργός Γαβρόγλου…
Ίσως το πιο ενδιαφέρον, πάντως, είναι η αφωνία του τελευταίου. Διότι και η δική του επιλογή, να μην απαντήσει ποτέ στο ερώτημα «τι θα γίνει με το ιεροσπουδαστήριο», μοιάζει να είναι… αντιστρόφως ανάλογη με την επιλογή του Σερίφ…
Έλλη Μητακίδου