Η ΑΛΛΗ ΓΚΡΕΪΣ

Η ΑΛΛΗ ΓΚΡΕΪΣ


Συγγραφέας
ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΑΤΓΟΥΝΤ
Μεταφραστής
Αύγουστος Κορτώ


1843
Μια νεαρή υπηρέτρια, η Γκρέις Μαρκς, καταδικάζεται για συνέργεια στη φρικιαστική δολοφονία του αφεντικού της και της οικονόμου και ερωμένης του. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι αθώα, άλλοι ότι είναι όντως φόνισσα ή παράφρων. Η Γκρέις, που εκτίει ισόβια, υποστηρίζει ότι δε θυμάται τίποτε από τους φόνους. Ένας φιλόδοξος γιατρός που ειδικεύεται στις ψυχικές νόσους επιστρατεύεται από μια ομάδα προοδευτικών ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να δοθεί χάρη στην Γκρέις. Ακούει την ιστορία της φέρνοντάς την όλο και πιο κοντά στη μέρα που δεν μπορεί να θυμηθεί. Τι θα ανακαλύψει στην προσπάθειά του να ξεκλειδώσει τη μνήμη της;

Η συγγραφέας του πολύκροτου βιβλίου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑΣ (The Handmaid’s Tale) υπογράφει ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, με ηρωίδα και πάλι μια γυναικεία μορφή που καθηλώνει και αναστατώνει.
> Στο βιβλίο βασίστηκε η σειρά του Netflix Alias Grace.

Απόσπασμα βιβλίου

Μέσα απ’ τα χαλίκια φυτρώνουν παιωνίες. Υψώνονται ανάμεσα απ’ τα σκόρπια γκρίζα πετραδάκια, με τα μπουμπούκια τους να δοκιμάζουν τον αέρα σαν κεραίες σαλιγκαριών, κι έπειτα διογκώνονται κι ανοίγουν, πελώρια σκούρα κόκκινα λουλούδια, γυαλιστερά και λεία σαν το μετάξι. Έπειτα σκάζουν και πέφτουν καταγής.
Τη μια στιγμή προτού διαλυθούν μοιάζουν με τις παιωνίες στον κήπο του κυρίου Κινίαρ, την πρώτη κείνη μέρα, μόνο που εκείνες ήταν άσπρες. Η Νάνσι τις έκοβε. Φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο φόρεμα με ροζ τριανταφυλλάκια και φούστα με τριπλό φραμπαλά, κι ένα ψάθινο καπελίνο που έκρυβε το πρόσωπό της. Κρατούσε ένα πανέρι για να μαζεύει τα λουλούδια· έσκυβε με τους γοφούς σαν κυρία, κρατώντας τη μέση της ίσια. Όταν μας άκουσε και γύρισε να δει, ύψωσε το χέρι στον λαιμό της σαν να ξαφνιάστηκε.
Σκύβω το κεφάλι καθώς περπατώ, κρατώντας τον ίδιο βηματισμό με τις υπόλοιπες, με τα μάτια χαμηλωμένα, αμίλητες κατά ζεύγη γύρω γύρω στο προαύλιο, μες στο τετράγωνο που σχηματίζουν οι ψηλοί πέτρινοι τοίχοι. Κρατώ τα χέρια μου σφιγμένα μπροστά· είναι σκασμένα, οι αρθρώσεις κατακόκκινες. Δεν μπορώ να θυμηθώ εποχή που να μην ήταν έτσι. Οι μύτες των παπουτσιών μου ξεπροβάλλουν και χάνονται κάτω απ’ το στρίφωμα της φούστας μου, γαλάζιο και λευκό, γαλάζιο και λευκό, συνθλίβοντας το χαλίκι. Τα παπούτσια αυτά μου ταιριάζουν όσο κανένα άλλο ζευγάρι που είχα στο παρελθόν.
Το έτος: 1851. Θα γίνω είκοσι τέσσερα στα επόμενα γενέθλιά μου. Είμαι κλεισμένη εδώ απ’ τα δεκάξι μου χρόνια. Είμαι υπόδειγμα κρατούμενης και δεν προκαλώ μπελάδες. Έτσι λέει η σύζυγος του διευθυντή, την έχω κρυφακούσει να το λέει. Είμαι επιδέξια ωτακουστής. Αν είμαι αρκετά καλή και φρόνιμη, ίσως εντέλει να με αποφυλακίσουν· αλλά δεν είναι εύκολο να είσαι φρόνιμος και καλός, είναι σαν να κρέμεσαι απ’ το χείλος μιας γέφυρας ενώ έχεις ήδη πέσει· δε νιώθεις να κινείσαι, μόνο να κρέμεσαι, κι ωστόσο απαιτεί όλες σου τις δυνάμεις.
Παρατηρώ τις παιωνίες με την άκρη των ματιών. Ξέρω ότι δε θα ’πρεπε να φυτρώνουν: είναι Απρίλιος, κι οι παιωνίες δεν ανθίζουν τον Απρίλιο. Έχει κι άλλες τρεις τώρα, ακριβώς μπροστά μου, που φυτρώνουν μέσα απ’ το ίδιο το μονοπάτι. Φευγαλέα απλώνω το χέρι κι αγγίζω μία. Έχει μια ξερή υφή, και συνειδητοποιώ ότι είναι φτιαγμένη από πανί.
Έπειτα πέρα στο βάθος βλέπω τη Νάνσι, πεσμένη στα γόνατα, με τα μαλλιά της να κρέμονται και το αίμα να κυλάει στα μάτια της. Στον λαιμό της φοράει ένα λευκό βαμβακερό μαντίλι με γαλάζια ανθάκια, μη με λησμόνει, δικό μου. Υψώνει το πρόσωπο, απλώνει τα χέρια της προς το μέρος μου ζητώντας έλεος· στ’ αυτιά της φοράει τα μικρά χρυσά σκουλαρίκια που παλιά φθονούσα, μα πια δεν της κακιώνω για δαύτα, η Νάνσι μπορεί να τα κρατήσει, διότι αυτή τη φορά όλα θα γίνουν αλλιώς, αυτή τη φορά θα τρέξω να τη βοηθήσω, θα τη σηκώσω και θα σκουπίσω το αίμα με τη φούστα μου, θα σκίσω ένα κομμάτι απ’ το μεσοφόρι μου για επίδεσμο και τίποτε απ’ όλα αυτά δε θα ’χει συμβεί. Ο κύριος Κινίαρ θα γυρίσει σπίτι το απόγευμα, θα φτάσει με την άμαξα στο δρομάκι κι ο ΜακΝτέρμοτ θα πάρει τ’ άλογο, κι ο κύριος Κινίαρ θα πάει στη σάλα κι εγώ θα του φτιάξω καφέ, κι η Νάνσι θα του τον σερβίρει σ’ έναν δίσκο καταπώς της αρέσει, κι αυτός θα πει: Τι ωραίος καφές· και το βράδυ οι πυγολαμπίδες θα βγουν στον οπωρώνα, και θα ’χει και μουσική, στο φως της λάμπας. Ο Τζέιμι Ουόλς. Το αγόρι με τη φλογέρα.
Κοντεύω να φτάσω τη Νάνσι, στο σημείο όπου γονατίζει. Αλλά δεν ταχύνω το βήμα, δεν τρέχω, συνεχίζω να βαδίζω με τη διπλανή μου· κι έπειτα η Νάνσι χαμογελάει, μόνο με τα χείλη, τα μάτια της είναι κρυμμένα απ’ το αίμα και τα μαλλιά, κι έπειτα σκορπίζει σε χρωματιστές κηλίδες, ένα κύμα από κόκκινα πάνινα πέταλα πάνω στις πέτρες.
Υψώνω τα χέρια στα μάτια γιατί άξαφνα σκοτείνιασε, κι ένας άντρας στέκεται εκεί μ’ ένα κερί, φράζοντας τις σκάλες που ανεβαίνουν· κι οι τοίχοι του κελαριού είναι ολόγυρά μου, και ξέρω ότι δε θα βγω ποτέ.

Αυτά είπα στον δόκτορα Τζόρνταν, όταν φτάσαμε σ’ εκείνο το σημείο της ιστορίας…


Είπαν για το βιβλίο

“Το μυθιστόρημα Η ΑΛΛΗ ΓΚΡΕΪΣ έχει τον ρυθμό ενός εμπορικού μυθιστορήματος και τη βαρύτητα ενός κλασικού.”
-THE WASHINGTON POST BOOK WORLD-

“Εγκληματίας ή θύμα, η Γκρέις της Άτγουντ είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα παρέα.”
-People-

“Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που δε σου προσφέρει τίποτα στο πιάτο.”
-Time- 


Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΑΤΓΟΥΝΤ γεννήθηκε στην Οτάβα του Καναδά το 1939 και μεγάλωσε στο βόρειο Οντάριο, το Κεμπέκ και το Τορόντο. Σπούδασε στο Κολέγιο Βικτόρια του Πανεπιστημίου του Τορόντο και απέκτησε μεταπτυχιακό από το Κολέγιο Ράντκλιφ. Έχει γράψει περισσότερα από 40 μυθιστορήματα, ποιήματα, παιδικά βιβλία και δοκίμια. Κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας έχει βρεθεί υποψήφια ή έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία στον Καναδά και στο εξωτερικό, όπως το βραβείο Premio Mondello (1997), το Commonwealth (1987, 1994), το Booker (1989, 1996, 2000, 2003, 2005, 2007) και το Orange (2001, 2004). Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες και συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες πεζογράφους και κριτικούς του Καναδά. Σήμερα ζει στο Τορόντο με τον σύντροφο της, τον συγγραφέα Γκρέιμι Γκίμπσον.


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Κατηγορία: Ξένη λογοτεχνία, Κοινωνικό
ISBN: 978-618-01-2888-8
ISBN Ebook: 978-618-01-2889-5

 


Σχολιάστε εδώ