Μέρες που κάθε άλλο παρά να χαίρεται μπορεί η Ελλάδα…
ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Του Μάκη Κουρή
Που δεν τιμούν κανέναν μας. Και πολύ περισσότερο τους πολιτικούς μας. Όλου του πολιτικού φάσματος, από τη στιγμή που είναι μέλη της σημερινής Βουλής. Με αυτά τα «πάρε – δώσε» στην ημερήσια διάταξη. Με βουλευτές να αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, να παίρνουν μεταγραφή από τη μια ομάδα στην άλλη, με συγχωρείτε, από το ένα κόμμα στο άλλο ήθελα να πω, δέκα βήματα η απόσταση.
Και φυσικά με αντιπαροχή… Κάποιο υπουργείο, μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο, ό,τι έχει ο μπαξές. Και κανείς να μη μιλάει για την… ιεροτελεστία που γίνεται, με όλα τα φώτα αναμμένα… Σε πλήρη μετάδοση. Και οι μεταγραφόμενοι να μην κρύβουν τη χαρά τους.
Και όλα αυτά μέσα στον Ναό της Δημοκρατίας, όπου υποτίθεται ότι τηρείται η νομιμότητα, με απόλυτο σεβασμό του Συντάγματος. Και υπό την επίβλεψη του προέδρου της, η αλλαγή φανέλας βαπτίζεται νόμιμη…
Αυτά διδάσκουν οι πολιτικοί μας στα παιδιά μας…
Γκρεμίζουν αντί να χτίζουν ένα καλύτερο αύριο για τις νέες γενιές και να μην είναι παρατηρητές στο πιο άθλιο αλισβερίσι για μια παράταση της κατοχής της εξουσίας. Δυστυχώς, ο τόπος μας είναι ο χαμένος.
Σκάβουμε με τα χέρια μας τον λάκκο μας… Και δεν μας φταίει κανένας ξένος… Μόνοι μας τους ανοίγουμε διάπλατα την πόρτα… Περάστε και πάρτε ό,τι θέλετε…
Υπάρχει, όμως, αύριο. Αρκεί να πάψουμε να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας, για κάποιους μήνες εξουσίας… Με την καρέκλα να έχει σκάσει στα γέλια… Γιατί τα κατάφερε πάλι να τα κάνει όλα μπάχαλο…
Φωτό: vouliwatch.gr