Μ. Καρακλιούμη: Βουλευτική μετανάστευση
Της
ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ
Πολιτικής Αναλύτριας – RASS
-Για να… σώσουν την πατρίδα…
Στα χρόνια του ισχυρού δικομματισμού, όταν οι απογοητευμένοι πολίτες ήθελαν να δηλώσουν την αντίθεσή τους στο πολιτικό σύστημα συχνά πυκνά έλεγαν «θα ψηφίσω ένα μικρό κόμμα, τέρμα οι μεγάλοι». Η φράση αυτή ήταν το άλλοθι για την επιλογή που τους απογοήτευσε σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και στο πλαίσιο της «επαναστατικής γυμναστικής» τους έδινε τη δυνατότητα να υπερθεματίζουν.
Παράλληλα, ο μύθος της αριστερής διανόησης, που δεν μπορούσε να βρει πλειοψηφική έκφραση στο υπανάπτυκτο πόπολο της ελληνικής επικράτειας, συντηρούσε έτι περαιτέρω την πεποίθηση ότι η λύση βρισκόταν στους μικρούς.
Τα χρόνια πέρασαν, η κρίση ανέτρεψε τις σταθερές του παρελθόντος, τα μικρά κόμματα ήρθαν στη Βουλή και αμέσως ήρθε και ο λογαριασμός.
Σήμερα η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα και δυσεπίλυτα προβλήματα που απαιτούν γνώση, συνέπεια και αυξημένο αίσθημα ευθύνης. Οι βουλευτές που καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων φαίνεται να μην έχουν το ειδικό βάρος να το κάνουν και αυτό επιβεβαιώνεται από το φαινόμενο της «βουλευτικής μετανάστευσης» που παρατηρήθηκε τις τελευταίες ημέρες.
Βουλευτές που εκλέχθηκαν με ένα κόμμα ανερυθρίαστα μετακινούνται προς άλλο, με δικαιολογίες που μόνο το μαξιλάρι τους πείθουν, για να σώσουν, τάχα μου, την πατρίδα.
Οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι τα μικρά κόμματα είναι συστοιχίες ανθρώπων χωρίς ιδεολογική συνέπεια και πλέον ξέρουν ότι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί τους πωλούν εύκολα τη συνείδησή τους καθώς, ενδιαφέρονται μόνον για την προσωπική τους επιβίωση.
Αυτήν την ώρα μπορεί να είναι αργά για κλάματα, αλλά είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι τα κόμματα πρέπει να έχουν ιδεολογικό πρόσημο και όραμα για τη χώρα και να απαρτίζονται από μέλη που ενστερνίζονται το σχέδιο και το πλάνο τους για τον τόπο και το υπηρετούν με συνέπεια και κομματική πειθαρχία. Διαφορετικά, θα συνεχίζουμε να πέφτουμε από τα σύννεφα κάθε φορά που ένας περιορισμένης πολιτικής ευθύνης βουλευτής αποστατεί.