Π. Κρητικός: Ο ρόλος της Κεντροαριστεράς

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΥ
Ιδρυτικού μέλους του ΠΑΣΟΚ
και πρώην Αντιπροέδρου της Βουλής

O ρόλος μιας ισχυρής Κεντροαριστεράς είναι πολλαπλός: Δημοκρατικός, κοινωνικός, πατριωτικός. Όμως προϋπόθεση γι’ αυτόν τον ρόλο είναι το ποσοστό που θα προκύψει από τις εκλογές. Όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο πιο αποφασιστικός θα είναι ο ρόλος του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ). Θα καταστεί θεσμικά ο ρυθμιστής των ενωτικών λύσεων.

Το μεγαλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα θα προκύψει με αρραγή ενότητα από τώρα, από χθες, με τη μεγαλύτερη συσπείρωση των δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων της λαϊκής βάσης. Αυτό θα γίνει με την εκλαΐκευση των προγραμματικών θέσεων της Δημοκρατικής Παράταξης. Μια εκλαΐκευση που θα σημαίνει:

α) Διμέτωπο αγώνα κατά του διχασμού που τροφοδοτεί η πόλωση, μια πόλωση των δύο μονομάχων, κίνητρο των οποίων είναι η αχαλίνωτη φιλοδοξία της εξουσίας. Αυτή η φόρα θα ανακοπεί με τον ψύχραιμο αλλά και αποφασιστικό λόγο της Κεντροαριστεράς, τον λόγο του μέτρου και της ισορροπίας. Ο τόπος δεν έχει την πολυτέλεια ενός ακόμα διχασμού.

Η εθνική συμφιλίωση που πέτυχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, μια συμφιλίωση με την οποία πήρε από το κοινωνικό περιθώριο τους ηττημένους του εμφυλίου και τους έφερε στο πολιτικό προσκήνιο, χωρίς (αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία) να θέσει στο περιθώριο τους νικητές. Αυτή η αμφιμερής συμφιλίωση αποτέλεσε τη μεγαλύτερη κατάκτηση. Το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) δεν πρέπει να την αφήσει στη διακινδύνευση του άκρατου διπολισμού.

β) Εθνική λαϊκή ενότητα, που πρέπει να επανέλθει ως στόχος του ΚΙΝΑΛ στην κρίσιμη σημερινή εποχή. Να είναι το πλαίσιο ενός προγράμματος για την εθνική συνεννόηση, την κοινωνική δικαιοσύνη, μέσα από την καταπολέμηση των ανισοτήτων, μέσα από μια πολιτική πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης.

γ) Πολιτικό προσκλητήριο προς όλες τις δυνάμεις που στις εκλογές του 2015 έπεσαν θύμα της εξαπάτησης, της παραπλάνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και που σήμερα, απογοητευμένες και πικραμένες από ορισμένους επίορκους του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται στο σταυροδρόμι του καλού και του κακού. Το κακό το δοκίμασαν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει να συνεχίσουν. Να γυρίσουν στο ΚΙΝΑΛ της Σοσιαλδημοκρατίας, που κάτι πολύ διαφορετικό έχει να προσφέρει στον λαό και τον τόπο.

Ο νεοφιλελευθερισμός του κ. Μητσοτάκη και ο νεοσυντηρητισμός του κ. Τσίπρα συγγενεύουν και αποτελούν το ίδιο νόμισμα με δύο πρόσωπα. Είναι Ιανός. Άρα δεν υπάρχει μεταξύ τους δυνατότητα επιλογής.

Επιλογή είναι μία ισχυρή δημοκρατική παράταξη, ο ιστορικός ενδιάμεσος χώρος, ο οποίος στη μακρά διαδρομή του έχει προσφέρει απελευθέρωση, έχει προσφέρει Δημοκρατία, έχει προσφέρει κοινωνική δικαιοσύνη και έχει εγγυηθεί την εύρυθμη λειτουργία της ανεξάρτητης δικαιοσύνης. Αυτήν την κρίσιμη προεκλογική περίοδο πρέπει να πάψουν οι μεμψιμοιρίες, οι «ευφυείς» προβλέψεις για τη μετά τις εκλογές εποχή. Προέχει η ενότητα και η συστράτευση στον διμέτωπο και ανένδοτο αγώνα που έχει κηρύξει η Φώφη Γεννηματά.

Τέτοιες δηλώσεις συνιστούν υπονόμευση της ανοδικής πορείας του ΚΙΝΑΛ και ανακόπτουν τη δυναμική αυτής της πορείας.

Πρέπει να συσπειρωθούν όλοι γύρω από το ΚΙΝΑΛ στον αγώνα εθνικής σωτηρίας. Στους γυρολόγους και τους αδέσποτους (Ραγκούσηδες και Μπίστηδες), καμιά σημασία.

Είναι σχεδόν ιστορικό αξίωμα ότι ο επιτιθέμενος αργά ή γρήγορα νικά, ο αμυνόμενος αργά ή γρήγορα ηττάται.

Ας το έχει υπόψη της αυτό το αξίωμα η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ):
• Επίθεση κατά του διχασμού.
• Επίθεση για την αποκατάσταση της αληθινής Δημοκρατίας.