Μάκης Κουρής: Τελικά, η Ελλάδα φταίει για ό,τι κακό γίνεται στη γειτονιά μας…
Και για τα Σκόπια, και για την Αλβανία, και για την Τουρκία, και για την Κύπρο…
-Ο διχασμός, ο μόνος κερδισμένος από τη Συμφωνία των Πρεσπών
Αν κάποιος φιλέλληνας παρακολουθούσε τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για την περιβόητη Συμφωνία των Πρεσπών, θα νόμιζε ότι έβλεπε λάθος κανάλι, γιατί αυτό που θα καταλάβαινε θα ήταν ότι παρακολουθούσε συνεδρίαση της Σκοπιανής Βουλής. Δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι σε ένα τόσο σοβαρό, κορυφαίο εθνικό θέμα δεν υπάρχει ούτε σταλιά της αναγκαίας στοιχειώδους συναίνεσης, ότι η λύση βασίζεται σε δικές μας υποχωρήσεις, αν και όλες οι ιστορικές καταβολές και στοιχεία αδιαμφισβήτητα υπογράφουν την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ένα θέμα στο οποίο όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσπάθησαν να δώσουν λύση – με τις πιέσεις των… φίλων και συμμάχων μας, που δυστυχώς τους έχουμε δώσει το δικαίωμα να μας θεωρούν δεδομένους, για να απαρνηθούμε αυτά που μας ανήκουν, χάριν μιας σχέσης καλής γειτονίας.
Οι γείτονες, όμως, ζητούσαν τα πάντα. Και ήρθαν οι Πρέσπες και η σημερινή κυβέρνηση της Αριστεράς και του δεξιού Καμμένου να δώσουν ό,τι απαιτούσαν μέχρι χθες, ανοίγοντας την Κερκόπορτα… για τη συνέχεια. Χωρίστηκε στα δύο η Βουλή. Από τη μια η κυβέρνηση χωρίς τον συνεταίρο της, τον Καμμένο με τους ΑΝΕΛ (όσους του απέμειναν, αφού οι άλλοι μετακόμισαν στο Μαξίμου, μαζί με κάποιους από τα μικρά κόμματα που ξαφνικά είδαν φως, με υπουργικά και άλλα ανταλλάγματα), και από την άλλη η αντιπολίτευση του δημοκρατικού τόξου, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ και Ένωση Κεντρώων.
Με τον διχασμό κυρίαρχο, που μπορεί να έχει πολύ βαρύτερο κόστος και από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και με τους έξω –και πρωτίστως τους παραδοσιακά φίλους μας– να τρίβουν τα χέρια τους. Ό,τι θέλουν, γίνεται πράξη.
Στο σκαμνί, όμως, βρέθηκε η Ελλάδα. Αυτή φταίει που δεν κάνουμε τα… χατίρια που μας ζητάνε οι γείτονές μας. Από δεξιά και από αριστερά.
Μετά τα Σκόπια, περιμένει την ώρα της η Αλβανία. Από βόρεια δεν φαίνεται κάποια σκιά, αλλά με την ευκολία που κάνουμε τα χατίρια όλων, ίσως να ζηλέψουν και να ζητήσουν κι αυτοί κατιτίς… Και από ανατολικά, η πάντα… φίλη Τουρκία, που ούτε μέρα δεν περνάει που να μη δείχνει τις διαθέσεις της.
Ακόμη και για τη μη λύση του Κυπριακού, η Ελλάδα φταίει…
Δεν απομένει από το να μπει η ταμπέλα: «Πάρτε ό,τι θελήσει η καρδούλα σας».
Ποιο είναι, τελικά, το συμπέρασμα που βγήκε από τις Πρέσπες και τις θέσεις του πρωθυπουργού; Πως για ό,τι δεν πάει καλά στη γειτονιά μας, φταίει η Ελλάδα. Γιατί δεν δίνει ό,τι ζητάει ο κάθε γείτονας.
Και αυτή η στάση δεν έχει ανθρωπιά…
Ο Έλληνας έχει τον λόγο…
Υστερόγραφο:
1) Τυχαία βγήκε ο εδώ και 20 χρόνια διαπραγματευτής, ο γνωστός μας Μάθιου Νίμιτς, και σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ απείλησε ωμά ότι «αν δεν τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία των Πρεσπών, οι συνέπειες της αποτυχίας θα είναι βαθιές και μπορώ να προβλέψω πολλά διαφορετικά σενάρια τα οποία θα μπορούσαν να είναι δυνατά, μερικά από αυτά αρκετά επικίνδυνα»; Τι εννοείτε, κύριε Νίμιτς; Γιατί δεν το λέτε ξεκάθαρα, για να έχει και την υπογραφή σας το πού καταντάει ένας… ακέραιος διαπραγματευτής;
2) Ο άλλος καρδιακός φίλος μας, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, πήγε στο Νταβός (άλα της…) και στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ φωτογραφήθηκε με τον γνωστό και μη… εξαιρετέο μεγαλοεπενδυτή και όχι… μόνο κ. Τζορτζ Σόρος, που όποια πέτρα κι αν σηκώσεις τον βρίσκεις από κάτω.