Τελικά λείπει ο Κοτζιάς…
Η απουσία προσώπου που θα αναλάβει αποκλειστικά την αρμοδιότητα του υπουργού Εξωτερικών δημιουργεί προβλήματα, ειδικά σε μια περίοδο που όλα τα ζητήματα είναι ανοικτά.
Ο πρωθυπουργός είναι σαφές ότι δεν μπορεί, για λόγους αντικειμενικούς και πρακτικούς, να ανταποκριθεί πλήρως στα καθήκοντα του ΥΠΕΞ. Η αποχώρηση του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση μόλις έρθει προς κύρωση η Συμφωνία των Πρεσπών (ίσως από τις 20 Ιανουαρίου και μετά) είναι πιθανόν να ανοίξει τον δρόμο για ανασχηματισμό. Με δεδομένο ότι θα πρόκειται για κυβέρνηση ολίγων μηνών –αν όχι ενός–, δύσκολα κάποια σοβαρή προσωπικότητα θα δεχθεί να αναλάβει το δύσκολο και απαιτητικό αυτό κυβερνητικό πόστο.
Τελικά να δείτε που μάλλον θα διαπιστωθεί, αν δεν έχει ήδη γίνει σαφές, ότι ήταν λάθος η αποπομπή Κοτζιά στη συγκεκριμένη συγκυρία. Εκτός εάν ήταν ο όρος που είχε τεθεί από τον Πάνο Καμμένο για να συνεχίσει να στηρίζει την κυβέρνηση και μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Χάσαμε τον Πάιατ…
Με την ευκαιρία αυτή, εντύπωση προκαλεί ότι ξαφνικά, μετά την απόφαση του Προέδρου Τραμπ να τα βρει με τον Ερντογάν για τη Συρία, ο αμερικανός πρεσβευτής Τζέφρι Πάιατ, που έδινε τρεις συνεντεύξεις την ημέρα, εξαφανίστηκε. Θα δούμε με ενδιαφέρον την επόμενη συνέντευξή του, όταν θα του ζητηθεί (εφόσον οι ερωτήσεις υποβληθούν από δημοσιογράφο που δεν είναι της… επιρροής της πρεσβείας), να εξηγήσει τα πώς και τα γιατί, καθώς ο ίδιος μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες πάσχιζε να μας πείσει ότι η Ουάσινγκτον και ο Τραμπ είναι έτοιμοι να προσκυνήσουν στα πόδια της Ελλάδας και να προσφέρουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν τη… συμμαχία της, έναντι του Ερντογάν…
Ποια η συνέχεια;
Πάνω σε όλα χάσαμε και τον αλβανό ΥΠΕΞ Ντίτμιρ Μπουσάτι, ο οποίος καρατομήθηκε από τον Έντι Ράμα, που επέλεξε να βάλει στη θέση του έναν νεαρό Αλβανό του Κοσόβου, ο οποίος –όπως μαθαίνουμε– έχει περάσει και από τα μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου του Σόρος στη Βουδαπέστη αλλά και από τη ΜΚΟ που έχει συστήσει ο γνωστός αμερικανός δισεκατομμυριούχος στο Κόσοβο.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται τώρα είναι εάν θα υπάρξει συνέχεια στις συνομιλίες που είχαν ξεκινήσει από τους πρώην υπουργούς Εξωτερικών των δύο χωρών, Μπουσάτι και Κοτζιά, σύμφωνα με τους οποίους είχαν φθάσει σχεδόν στον προθάλαμο της συμφωνίας για «όλα τα εκκρεμή ζητήματα».
Και μόνο το γεγονός ότι μετά από μια δύσκολη περίοδο για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, που ο Έντι Ράμα δεν έκρυψε την προσπάθειά του να εκμεταλλευθεί το εθνικιστικό-ανθελληνικό χαρτί, στο τιμόνι της αλβανικής διπλωματίας θα βρίσκεται Κοσοβάρος είναι ένα ακόμη μήνυμα για τις δυσκολίες που θα προκύψουν εάν επιχειρήσουν να ξαναπιάσουν το νήμα των συνομιλίων οι δύο πλευρές.
Καθώς για πολλά και σοβαρά θέματα η όποια συνεννόηση ή πρόοδος είχε υπάρξει ήταν αποτέλεσμα των πολλών κατ’ ιδίαν συζητήσεων και διαπραγματεύσεων μεταξύ Κοτζιά – Μπουσάτι, θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξαναβρεθούν αυτές οι ισορροπίες.
Αυτό που θα θέλαμε πραγματικά να πληροφορηθούμε είναι τι γίνεται με τις μονομερείς κινήσεις «καλής θέλησης» στις οποίες είχε προβεί ο κ. Κοτζιάς προς τους Αλβανούς, πιστεύοντας ότι έτσι θα διευκόλυνε τον κ. Μπουσάτι να πείσει και τον Έντι Ράμα για την ανάγκη να προχωρήσει η συνολική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών. Γιατί, όπως πάνε τα πράγματα, οι κινήσεις αυτές, τις οποίες εκμεταλλεύεται πολιτικά ο κ. Ράμα (μιας και απαλλάσσουν τους αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα από σημαντικό κόστος), έμειναν και η Ελλάδα αρκέστηκε στην εκταφή των λειψάνων μικρού αριθμού ελλήνων πεσόντων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…