Αντ. Αργυρός: Τέλος του χρόνου – Τέλος εποχής;

Του
ΑΝΤΩΝΗ Π. ΑΡΓΥΡΟΥ

«Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη»,
έγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης στο «Άξιον Εστί».

Είναι αλήθεια αναντίρρητη πως περάσαμε ακόμα έναν πολύ δύσκολο χρόνο, γεμάτο προβλήματα και με μια συνεχή κίνηση του εκκρεμούς της ζώσας πραγματικότητας και μιαν ελπίδα να βγούμε ολοκληρωτικά από τον λαβύρινθο και να απαλλαγούμε από τον Μινώταυρο της δημοσιονομικής κρίσης και των Μνημονίων, ενώ μας συνθλίβουν οι εξωτερικές απειλές και πιέσεις.

Οι εκλογές είναι η μόνη απάντηση που ο κυρίαρχος ΛΑΟΣ μπορεί να δώσει με το μοναδικό του όπλο, την ψήφο του, στο εφιαλτικό του σήμερα και στην προσδοκία του για το αύριο. Αυτός ο λαός μας πρέπει και μπορεί να αποφασίσει για την τύχη του, και η απόφασή του θα σημαδέψει την πορεία του έθνους. Αυτό είναι η Δημοκρατία, το μόνο Πολίτευμα.

Μα δεν πρέπει μέρες χαράς και ελπίδας να σημαδέψουμε τη γραφή μας με τη συνήθη για την εποχή μας εύκολη αντιπαράθεση. Το σύνθημά μας είναι η καταλλαγή και η συναίνεση, αλλιώς: «Άξια ων επράξατε απολαμβάνετε…». Όχι, είναι πράγματι δύσκολα τα πράγματα. Από παντού λυσσομανούν οι άνεμοι του πολέμου, η Ευρώπη προσμένει με ανησυχία τις ευρωεκλογές, εμείς προσμένουμε αδικαιολόγητα χείρα βοηθείας στα μεγάλα μας προβλήματα, η κρίση παραμονεύει, αλλά παρ’ όλα αυτά ο κόσμος το 2019 δεν θα είναι πια ο ίδιος, μια εποχή τελείωσε οριστικά και ο καινούργιος χρόνος θα φέρει μια νέα Ανατολή. Θα βρούμε, όπως ο Θησέας, επιτέλους τον «μίτο της Αριάδνης».

Ζούμε δραματικές αλλαγές στον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων, τις οποίες θα αντιληφθούμε ίσως σε μερικά χρόνια στην πλήρη τους έκταση. Στη νέα εποχή που έρχεται και δεν μπορεί να τη σταματήσει κανείς, όπως δεν μπορεί να εμποδίσει το γεννοβόλημα της Ιστορίας, εμείς ζούμε πολλές φορές στην ιδιότυπη απομόνωση της δικής μας «σφαίρας» από τα διεθνή δρώμενα, και αυτό είναι εθνικό ολίσθημα. Για εμάς αυτά όλα είναι ίσως ακαδημαϊκά ζητήματα, που αφορούν έναν άλλο πλανήτη. Ο κόσμος αλλάζει και αυτό σίγουρα θα επηρεάσει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Ίσως απλώς είναι νωρίς για να δούμε πώς ακριβώς. Υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν συνειδητοποιήσει την κοσμογονία που συντελείται. Η ρήση του Ηράκλειτου «Τα πάντα ρει» είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Ας προσέξουμε πολύ να συμμαζέψουμε το σπίτι μας για να μην ξαναδούμε «πτώχευση» και να έχουμε ιδιαίτερη περίσκεψη στη συζήτηση για τη θέση μας στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων.

Το θλιβερό εθνικό μας «επίτευγμα» μετά το 1821 είναι η διχόνοια και οι εμφύλιες συγκρούσεις, προϊόν και ξένων επεμβάσεων αλλά και των δικών μας εγκληματικών λαθών.

Η έλλειψη εθνικής συνειδητοποίησης και η απομάκρυνση από αρχές και αξίες αλλά και από την ιστορική μνήμη αποδυναμώνουν, μαζί με τον λαϊκισμό, την άμυνά μας. Ας δούμε τι έλεγε ο Παπαδιαμάντης:

«Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας».

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης,
στην εφημερίδα «Ακρόπολις», 122 χρόνια πριν…