Κάνεις μια δεύτερη ζωή…

«Όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός η μητέρα μου με υποστήριξε, ο πατέρας μου βεβαίως όχι. Αλλά μετά το δέχτηκε. Δεν έβρισκα τον εαυτό μου πουθενά αλλού εκτός θεάτρου».

«Δεν υπάρχει κωμικός και δραματικός ηθοποιός. Κάποιος συμμαθητής μου με παρουσίασε κάποτε στον μεγάλο Λογοθετίδη λέγοντας ‘‘να σου συστήσω έναν ηθοποιό που θα γίνει μεγάλος κωμικός’’. Και γυρνώντας σε μένα ο Λογοθετίδης είπε: ‘‘Άκου, νεαρέ μου, δεν υπάρχουν κωμικοί και δραματικοί ηθοποιοί, όπως δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι ρόλοι. Υπάρχουν καλοί και κακοί ηθοποιοί. Να μην το ξεχάσεις ποτέ’’. Και δεν το ξέχασα. Θέλω να μου λένε τι ωραία που παίζω έναν ρόλο. Δεν παίζω τον ρόλο, είμαι ο ρόλος. Αυτό μου το έμαθε ο κινηματογράφος και το χάρηκα, γιατί αλλιώς κινδυνεύεις να τυποποιηθείς και να μη δημιουργήσεις. Τη δημιουργία θα την κάνεις αν αφήσεις την ψυχή σου και τα συναισθήματά σου ελεύθερα. Τότε θα βρεις τον ρόλο και θα ελευθερωθείς, θα κάνεις μια δεύτερη ζωή. Από τη μια θα έχεις τη ζωή σου και από την άλλη τη ζωή που θα έχεις επιλέξει με την υποκριτική όχι μόνον σαν επάγγελμα αλλά σαν λειτούργημα. Και λύτρωση. Αυτή η λύτρωση δεν πληρώνεται με τίποτα. Η αθανασία του ηθοποιού είναι η φήμη του. Κάθε ηθοποιός έχει και φιλοδοξία και ματαιοδοξία».

Υπογραφή: Γιάννης Βογιατζής, ηθοποιός

Φωτό: hellas-now.com