ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ 4

ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ 4


Συγγραφέας
Χρήστος Δημόπουλος
Εικονογράφηση
Σάντρα Ελευθερίου


Ο Ήπιος Θερμοκήπιος, η Αθηνά και ο Ορέστης, αυτή τη φορά με τον ΜακΝτούγκαλ σύμμαχο αντί για εχθρό, κάνουν ένα δύσκολο ταξίδια στα βάθη της Κεντρικής Ασίας για να ανακαλύψουν ένα αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Η αναζήτησή τους, με τα λίγα στοιχεία που τους έχει δώσει ο φημισμένος αρχαιολόγος σερ Μόρτιμερ Κράκινγκτον, τους οδηγεί στο Τουρκμενιστάν, στον επίσης αρχαιολόγο Ραχίμ Αμπντουλραχμάνοφ, ο οποίος τους στέλνει στην ιστορική πόλη Χίβα, στο Ουζμπεκιστάν, για να βρουν τον λαογράφο Ρουστάμ Σαρίποβιτς Χολικούλοφ.
Και ενώ πλησιάζουν στη λύση του μυστηρίου, τα πράγματα περιπλέκονται. Ο καθηγητής με τα εγγόνια του βρίσκονται μόνοι και αβοήθητοι στην έρημο Κιζίλ-Κουμ, προτού φτάσουν τελικά στη Σαμαρκάνδη, όπου θα συναντήσουν την όμορφη νομάδα Γκιουλτσετσέκ…
Άραγε, μια σπάνια έκδοση ενός ιστορικού έργου που ανήκε στον παππού του Λόγιου Λεξιλόγιου, μπορεί –έστω και την τελευταία στιγμή– να βοηθήσει τον Θερμοκήπιο και τα εγγονάκια του;

Απόσπασμα βιβλίου

Γορπιαίος μήνας του τέταρτου έτους της 112ης Ολυμπιάδας (Αύγουστος 329 π.Χ.)
Κυρούπολις, Σογδιανή

Νότια όχθη του ποταμού Ιαξάρτη

Κάτω απ’ τον ήλιο, ο στρατός, δέκα χιλιάδες άνδρες, Μακεδόνες, Θράκες και Θεσσαλοί, Τριβαλλοί και Αγριάνες, Οδρύσες, Ιλλυριοί και Κρήτες, είχαν μαζευτεί στην πεδιάδα κι είχαν τα μάτια τους στραμμένα προς τη βασιλική σκηνή που είχε στηθεί στον λόφο αποβραδίς, μετά τη μεγάλη μάχη και την ένδοξη νίκη.
Άλλη μια πόλη είχε γίνει δική τους. Τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να τους σταματήσει, πέντε χρόνια τώρα, από τότε που πέρασαν τον Ελλήσποντο και πάτησαν στην Ασία. Στον Γρανικό, στην Ισσό, στα Γαυγάμηλα κι ως την Περσίδα Πύλη, οι νίκες διαδέχονταν η μια την άλλη. Οι Πέρσες παρέδιδαν τις πόλεις τους και δήλωναν υποταγή στον νέο βασιλιά. Μα χθες, η νικηφόρα μάχη ήταν σκληρή και οι απώλειες μεγάλες.
Εκείνο το μεσημέρι, οι άνδρες ήταν μουδιασμένοι. Τα νέα είχαν φτάσει ως τον τελευταίο στρατιώτη. Λέγαν πως ο βασιλιάς είχε πληγωθεί στον λαιμό και στο κεφάλι, κι η ανησυχία ήταν έντονη. Από παντού ακούγονταν ψίθυροι που πνίγονταν κάτω από την κλαγγή των όπλων. Σπαθιά χτυπούσαν σε ασπίδες, λόγχες σε κράνη και, σαν να μην έφτανε αυτό, ήταν και τα ζωντανά που έκαναν τον δικό τους σαματά. Άλογα, γάιδαροι, καμήλες, κατσίκες, βόδια, σκυλιά και κότες, καθένα στη δική του γλώσσα, διαμαρτύρονταν για την ανυπόφορη ζέστη και τη μεγάλη κούραση.
Ξάφνου, την είσοδο της σκηνής άνοιξαν διάπλατα δυο άνδρες της φρουράς. Οι σάλπιγγες ήχησαν θριαμβευτικά κι από μέσα πρόβαλε μεγαλοπρεπής ο βασιλιάς. Πέρα από έναν επίδεσμο γύρω απ’ τον λαβωμένο του λαιμό, τίποτα δε μαρτυρούσε πως ήταν πληγωμένος.  Προχώρησε στητός, ακλόνητος, με το κεφάλι ψηλά και με περήφανο βλέμμα, τα ξανθά του μαλλιά ν’ ανεμίζουν στον λίβα, κρατώντας το σπαθί του, μια πανέμορφη κοπίδα, στο δεξί του χέρι. Ο θώρακάς του, στολισμένος με το αυστηρό κεφάλι της Γοργόνας, έλαμπε στον ήλιο κι αν το μέτωπό του το αυλάκωναν στάλες ιδρώτα, αυτό δεν το ’βλεπαν οι άντρες που ήταν μαζεμένοι από κάτω.
Με το που είδαν τον βασιλιά, οι άντρες σώπασαν. Τα όπλα σίγησαν, λούφαξαν και τα ζωντανά σαν να ’ταν συνεννοημένα, και τη σιωπή που έπεσε σαν πέπλο πάνω στον στρατό τάραζαν μονάχα τα τζιτζίκια του μεσημεριού. Ο βασιλιάς ατένισε τους άντρες του, χαμογέλασε ικανοποιημένος κι άρχισε να μιλάει.
«Σύντροφοι, συμπολεμιστές, γενναίοι μου άνδρες! Φτάσαμε ως εδώ, στην άκρη του κόσμου. Η πόλη των βαρβάρων που κυριεύσαμε χθες, η Κυρούπολη, η πόλη του Κύρου, δεν υπάρχει πια. Στη θέση της θα οικοδομήσουμε μιαν άλλη Αλεξάνδρεια, σαν και τις άλλες Αλεξάνδρειες που χτίσαμε όπου περάσαμε. Μια νέα πόλη που θα θυμίζει σ’ όλο τον κόσμο πως από δω πέρασε ο Αλέξανδρος με τον στρατό του! Μια πόλη που θα λάμψει και θ’ ανθήσει, και θα δίνει το φως της σ’ όλο τον κόσμο. Κι αυτή, μια και βρίσκεται μακρύτερα από κάθε άλλη, θα τη φωνάζουν από δω και μπρος Αλεξάνδρεια η Εσχάτη!».
Και, για να δείξει σε όλους πως αυτή η γη ήταν πια δική του, πήρε την κοπίδα του και με μια κίνηση την κάρφωσε στο χώμα. Ο στρατός ξέσπασε σε ξέφρενες ζητωκραυγές!…

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ – ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ


Λίγα λόγια για τον συγγραφέα…

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα.
Για δεκαπέντε χρόνια παρουσίαζε από την ΕΡΤ τη βραβευμένη παιδική εκπομπή ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ.
Τα τελευταία χρόνια γράφει βιβλία για παιδιά.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα βιβλία του:
ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ,
ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ,
ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ,
ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ,
ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ,
ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ,
Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΕΛΙΣΣΩ,
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ,
ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ,
Ο ΔΡΑΚΟΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ,
Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ 1,
ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ 2,
ΟΙ ΟΥΦ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΥ,
Η ΕΒΔΟΜΗ ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ 3,
ΚΙΒΩΤΟΣ και ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ 4.

…και την εικονογράφο

Η ΣΑΝΤΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ζει και εργάζεται στη Λάρνακα. Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες.
Με την εικονογράφηση ασχολείται επαγγελματικά από το 2004. Σπούδασε Γραφικές Τέχνες στο Alexander College, ενώ είναι αυτοδίδακτη εικονογράφος.
Έχει λάβει τρεις φορές το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου και έχει βραβευτεί δύο φορές από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου και τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου.
Αντιπροσώπευσε την Κύπρο στην τιμητική λίστα της ΙΒΒΥ 2012.
Παράλληλα με την εικονογράφηση, ασχολείται με τη συγγραφή, όπου επίσης έχει διακριθεί.


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Σειρά: Μικρή πυξίδα (για παιδιά και εφήβους)
Ηλικία: 7-11
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία, Περιπέτεια
ISBN: 978-618-01-2665-5
ISBN Ebook: 978-618-01-2666-2


Σχολιάστε εδώ