Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συρία και οι συνέπειες για την Ελλάδα
Του
ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΤΟΥΛΙΩΤΗ
Υποστρατήγου ε.α.
-Ο πολιτικός αμοραλισμός τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας είναι εμφανέστατος στο ξεπούλημα του κουρδικού λαού
Η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία, που ανακοινώθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ, θα δώσει την ευκαιρία στο Ισλαμικό Κράτος να ανασυνταχθεί, δήλωσε ο συνασπισμός Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (αραβο-κουρδικός συνασπισμός, υπό τη διοίκηση των ΗΠΑ).
Η Μόσχα εκτιμά ότι η απόφαση αποχώρησης των ΗΠΑ δημιουργεί καλές προοπτικές για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης στη Συρία.
Την ίδια στιγμή, οι Τούρκοι ετοιμάζονται να εισβάλουν στην περιοχή και να «θάψουν στα χαρακώματα» τους Κούρδους της περιοχής ανατολικά του Ευφράτη, σύμφωνα με δηλώσεις του τούρκου υπουργού Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ.
Με την αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή δεν υπάρχει εμπόδιο για το Ιράν να ανοίξει διάδρομο με τον οποίο, μέσω Ιράκ – Συρίας – Λιβάνου, να φτάσει στη Μεσόγειο.
Το Ισραήλ διαβεβαίωσε ότι δεν θα επιτρέψει στη γειτονική Συρία να εξελιχθεί σε προγεφύρωμα της Τεχεράνης.
Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή και το ενδεχόμενο αμερικανοτουρκικής σύγκλισης ανησυχούν Ελλάδα και Κύπρο, με αποτέλεσμα ο Αλέξης Τσίπρας να δηλώσει: «Έχουμε μια ανησυχία… για τις εξελίξεις στη Συρία», ενώ ανάλογες ήταν και οι δηλώσεις της Λευκωσίας.
Στην Ελλάδα επικρατεί μέγας προβληματισμός, καθ’ όσον η κυβέρνηση υπολόγιζε πολύ στις ΗΠΑ για τον περιορισμό της τουρκικής επιθετικότητας.
Η real politics διαψεύδει την ύπαρξη ηθικής στις διεθνείς σχέσεις. Συμφέροντα και μόνο υπάρχουν.
Ο πολιτικός αμοραλισμός τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας είναι εμφανέστατος στο ξεπούλημα του κουρδικού λαού.
Ο φόβος της εγκατάλειψης του Ελληνισμού (Κύπρος και Ελλάδα) στις ορέξεις των Τούρκων τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από τη Ρωσία είναι εμφανής.
Ήδη, η λαλίστατη Μόσχα σχετικά με την επιθετικότητα των Τούρκων στο Αιγαίο, και ειδικά τα Χριστούγεννα, αυτήν τη φορά σιώπησε.
Η Ελλάδα με τις ενέργειές της (ματαίωση της συμφωνίας TOMA BMP-3, απέλαση ρώσων διπλωματών, ματαίωση του South Stream κ.λπ.) έχει κατορθώσει να έρθει αντιμέτωπη με τη Ρωσία, που ήταν διαχρονικά ένας καλός σύμμαχος των ελληνικών συμφερόντων σε Μεσόγειο – Αιγαίο.
Από την άλλη μεριά, λειτουργώντας ως «υπάκουος σύμμαχος» των ΗΠΑ, ακόμη και σε βάρος των συμφερόντων της, αποδείχθηκε ότι η Αμερική θεωρεί δεδομένη την Ελλάδα… με ό,τι αυτό σημαίνει.
Συμπερασματικά αλλά και εκ του τρόπου δράσεως της Τουρκίας διαχρονικά, εύκολα δύναται να εξαχθεί το συμπέρασμα:
Μόλις η Τουρκία κλείσει το μέτωπο στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας, θα στραφεί προς δυσμάς (Αιγαίο – Μεσόγειο), αναβαθμισμένη γεωπολιτικά και εμπειροπόλεμη στρατιωτικά.
Οι μετριότητες και ανθυπομετριότητες που απαρτίζουν το πολιτικό σκηνικό αδυνατούν να διαχειρισθούν προβλήματα τέτοιου γεωστρατηγικού μεγέθους και ενδεχομένως πολύ σύντομα να βρεθούμε προ αδιεξόδου, αλλά ακόμη και ενώπιον εθνικού ακρωτηριασμού.