Αντίο με μία ακόμα μαύρη σελίδα

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ

Το 2018 μας αποχαιρετά, δυστυχώς, με μία ακόμη μαύρη σελίδα στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον ξυλοδαρμό του Θανάση Τζήλου στη Λάρισα. Δεν ήταν το πρώτο και τίποτα δεν μας κάνει να αισιοδοξούμε πως θα είναι το τελευταίο παρόμοιο περιστατικό, σε μια χρονιά που το ποδόσφαιρό μας πήγε πολύ πίσω, αφού είδαμε μέχρι και πιστόλι στον αγωνιστικό χώρο.

Η σκηνή με τον μαινόμενο Ιβάν Σαββίδη να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας μετά το ακυρωθέν γκολ του Βαρέλα στο ντέρμπι τίτλου ΠΑΟΚ-ΑΕΚ δεν θα έγραφε Ιστορία αν δεν συνοδευόταν από την εικόνα με το όπλο, που έκανε τον γύρο του κόσμου. Το περιστατικό αυτό συζητήθηκε όσο κανένα άλλο μέσα στο 2018. Αποτέλεσε επίσης μέχρι και νέα αφορμή για απειλή για Grexit και πιο στενή επιτήρηση από πλευράς FIFA – UEFA.

Το 2018 μπορεί να μην κλείνει καλά για την ΑΕΚ, εντούτοις ήταν μια χρονιά που τα έζησε όλα. Κατ’ αρχάς, είδαμε ξανά την «Ένωση» στην κορυφή έπειτα από 24 χρόνια. Από εκεί και πέρα, η «Ένωση» επέστρεψε μετά το 2006 – 20007 στους ομίλους του Champions League. Μπορεί να μην κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε έναν βαθμό σε έξι ματς, καταγράφοντας αρνητικό ρεκόρ για ελληνική ομάδα στον θεσμό, αλλά ακούστηκε ξανά ο ύμνος της διοργάνωσης σε γήπεδο που αγωνιζόταν η ίδια.

Επίσης, μετά από 43 χρόνια επέστρεψαν οι ξένοι διαιτητές. Ήταν να μη γίνει η αρχή στον τελικό του κυπέλλου ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ με την επιλογή του Ισπανού Μπορμπαλάν. Άπαντες κατάλαβαν ότι ένας ξένος ρέφερι μπορεί να σφυρίξει ένα μεγάλο ματς χωρίς μουρμούρες και κάπως έτσι φτάσαμε στο τρέχον πρωτάθλημα, όπου όλα τα ντέρμπι διευθύνουν ξένοι διαιτητές. Επειδή μάλιστα τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, ακόμα και οι μικρομεσαίες ομάδες ζητούν ξένους διαιτητές.

Φωτό: protothema.gr