Εμμ. Γούναρης: Αλβανικές συμπεριφορές στους έλληνες Βορειοηπειρώτες
Υπό του
Δρος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΟΥΝΑΡΗ
Εμπειρογνώμονος, Πρεσβευτού ε.τ.,
Διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου (FU Berlin)
-Προϋποθέσεις για μια ομαλοποίηση των ελληνοαλβανικών σχέσεων
Ομολογουμένως, τα τελευταία τραγικά γεγονότα στους Βουλιαράτες έδειξαν τις πραγματικές συνθήκες στις οποίες ζουν οι έλληνες Βορειοηπειρώτες στις μειονοτικές περιοχές της Βορείου Ηπείρου και τη σχεδόν εγκατάλειψη της αναγνωρισμένης από διεθνείς συμβάσεις εθνικής ελληνικής μειονότητος από πλευράς Ελλάδος. Ιδιαίτερα δε η απαξίωση της κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ να ασχοληθεί με τα τραγικά γεγονότα στους Βουλιαράτες.
Τα τραγικά αυτά γεγονότα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν η Αλβανική Αστυνομία δεν είχε επιδείξει τέτοια προκλητικότητα απέναντι στον ομογενή Κωνσταντίνο Κατσίφα, το μόνο μέλημα του οποίου ήταν η ανάρτηση ελληνικών σημαιών στους Βουλιαράτες και στο στρατιωτικό νεκροταφείο της μειονοτικής περιοχής, όπου αναπαύονται μερικοί από τους 13.000 έλληνες στρατιώτες που έπεσαν στις μάχες εναντίον των ιταλών φασιστών το 1940, που είχαν αρχικώς καταλάβει την Αλβανία και στη συνέχεια είχαν επιτεθεί εναντίον της Ελλάδος.
Αν η Αλβανική Αστυνομία δεν είχε αποφασίσει την εκτέλεση του Κωνσταντίνου, αφενός θα μπορούσε να τον είχε συλλάβει και αφετέρου θα είχε αποφευχθεί ο εξοπλισμός του, κάτι βέβαια που έπραξε ο Κωνσταντίνος χωρίς να έχει την πρόθεση να πυροβολήσει τους αλβανούς αστυνομικούς, αγανακτισμένος από τη συμπεριφορά των αλβανικών αρχών έναντι των Βορειοηπειρωτών. Άλλωστε η εκτέλεση αυτού έγινε όταν ο ίδιος είχε αφήσει το όπλο το οποίο έφερε με τα χέρια ψηλά. Ακόμη βέβαια οι αλβανικές αρχές δεν έχουν προβεί στην παρουσίαση των πραγματικών γεγονότων της όλης επιχείρησης με παρουσίαση του σχετικού βίντεο.
Πάντως, από τη στιγμή της εκτέλεσης του Κωνσταντίνου Κατσίφα και μέχρι την ταφή του, οι αλβανικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων του πρωθυπουργού Ράμα και του πρώην πρωθυπουργού Μπερίσα, έδειξαν απάνθρωπη συμπεριφορά όχι μόνο έναντι των Βορειοηπειρωτών αλλά και έναντι των υπολοίπων Ελλήνων.
Δυστυχώς, πολλοί έλληνες πολιτικοί, αγνοώντας τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου και τις συμβάσεις για τις μειονότητες, έφθασαν στο σημείο να συγκρίνουν τα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο ή στη Νότιο Αλβανία -όπως θέλετε πείτε την περιοχή αυτή- με τη μουσουλμανική μειονότητα στην ελληνική Θράκη, ξεχνώντας ότι στην ελληνική Θράκη έχουμε να κάνουμε με μία θρησκευτική μειονότητα την καλούμενη ελληνική μουσουλμανική μειονότητα!
Η Τουρκία βέβαια αποκαλεί τη μειονότητα αυτή τουρκική, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923. Ως γνωστόν, οι μουσουλμάνοι της Θράκης, όπως και οι Τσάμηδες, είναι όλοι Έλληνες, βιαίως εξισλαμισθέντες κυρίως κατά το έτος 1433, προκειμένου να μη χάσουν τα μεγάλα αγροκτήματα που είχαν αντιστοίχως στη Θράκη και στη Θεσπρωτία.
Στη Βόρειο Ήπειρο έχουμε να κάνουμε με μία διεθνώς αναγνωρισμένη εθνική ελληνική μειονότητα, ευρισκόμενη σε ένα ανεξάρτητο κράτος, που δεν παύει όμως να είναι και πατρίδα των Βορειοηπειρωτών. Ακριβώς για τους λόγους αυτούς οι Βορειοηπειρώτες νομίμως μπορούν να αναρτούν ελληνικές σημαίες, να γιορτάζουν τις ελληνικές εθνικές επετείους και να διατηρούν όλα τα ελληνικά έθιμα, ενώ η μουσουλμανική μειονότητα στην ελληνική Θράκη συνεορτάζει τις ελληνικές εθνικές γιορτές, ούσα ελληνική και όχι εθνική μειονότητα της Τουρκίας! Όσοι όμως εξ αυτών αν και ολίγοι αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι προβαίνουν σε τήρηση τουρκικών εθνικών επετείων, χωρίς όμως να εμποδίζονται από τις ελληνικές αρχές.
Από την άλλη πλευρά, όλοι οι μουσουλμάνοι αλβανοί ιθύνοντες καλό είναι να γνωρίζουν ότι όλοι οι Αλβανοί ήταν πριν το 1400 χριστιανοί ορθόδοξοι, σαν τους Έλληνες, βιαίως εξισλαμισθέντες από τους Τούρκους. Γι’ αυτό βλέπουμε τώρα όσοι έφυγαν από την Αλβανία μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος και ήταν μουσουλμάνοι ή άθεοι εύκολα να βαπτίζονται χριστιανοί, όπως ήταν οι πρόγονοί τους, πριν φτάσουν οι Τούρκοι στα Βαλκάνια. Άλλωστε δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι το διαφορετικό από τους Έλληνες, αφού οι αρχαίοι Ιλλυρίοι, που ζούσαν στη σημερινή Αλβανία και τους οποίους οι Αλβανοί θεωρούν προγόνους τους, ήταν πρώτα ξαδέλφια των Ελλήνων. Γι’ αυτό όλοι οι ιστορικοί λέγουν ότι οι συγγενείς των Ελλήνων είναι οι Αλβανοί και οι συγγενείς των Αλβανών είναι οι Έλληνες.
Ευτυχώς, τα τραγικά γεγονότα στους Βουλιαράτες δεν οδήγησαν στην Ελλάδα σε κάποια μορφή αντεκδίκησης εναντίον των Αλβανών, οι οποίοι, κατοικούντες στην Ελλάδα, έχουν ήδη ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία και πολλοί από αυτούς έχουν λάβει και την ελληνική υπηκοότητα, εργαζόμενοι σκληρά σε πάσης φύσεως εργασίες, κάτι που όλοι οι Έλληνες αναγνωρίζουν! Ευτυχώς που η πλειονότητα των Αλβανών δεν εχθρεύεται τους Έλληνες, όπως επίσης η πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν εχθρεύεται τους Αλβανούς! Οι καιροί πλέον έχουν αλλάξει, μάλλον οι αλβανοί κυβερνώντες δεν το έχουν καταλάβει!
Με την τακτική που ακολουθεί ο αλβανός πρωθυπουργός Ράμα εναντίον της Ελλάδος, ιδιαίτερα δε εναντίον των Βορειοηπειρωτών, το μόνο που κατορθώνει είναι να δυσκολεύει την είσοδο της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού η είσοδος της Αλβανίας στην ΕΕ εξαρτάται απ’ όλα μεν τα κράτη-μέλη της ΕΕ, αλλά ιδιαίτερα από την Ελλάδα. Μια καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των Αλβανών μπορεί να γίνει μόνο με την είσοδο της Αλβανίας στην ΕΕ, κάτι που γνωρίζουν όλοι οι Αλβανοί… Ελπίζω η πολιτική του κ. Ράμα να αλλάξει.
Μια ομαλοποίηση των ελληνοαλβανικών σχέσεων, προκειμένου να αρχίσουν οι διαδικασίες για την είσοδο της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προϋποθέτει μεταξύ άλλων τη λήψη των κάτωθι μέτρων από την Αλβανία:
1. Να σεβαστεί τα δικαιώματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας, κάτι που προβλέπεται σε σωρεία διεθνών συνθηκών, όπως το Πρωτόκολλο της Πρεσβευτικής Διασκέψεως του Λονδίνου που υπεγράφη από τις Δυνάμεις (Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας, Γαλλίας, Μ. Βρετανίας, Ιταλίας, Ρωσίας) στις 16.7/29.7.1913, η Διακοίνωση των Δυνάμεων στις 11.4/24.4.1914, ο Χάρτης των ΗΕ, η Πράξη του Ελσίνκι το 1975 κ.ά. (βλέπε Γούναρη Εμμ. «Το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα στα πλαίσια της διπλωματικής ιστορίας και του διεθνούς δικαίου: 1912 – 2015», Αθήνα, 2015, σ. 215 επ.).
2. Να σταματήσει κάθε συνεργασία της Αλβανίας με την τουρκική προκλητικότητα σε βάρος της Ελλάδας.
3. Να διαλύσει την τουρκική στρατιωτική βάση στην Αυλώνα, αφού η Αλβανία είναι πλέον κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ και δεν χρειάζεται προστασία.
4. Να σταματήσει να δέχεται μουσουλμανική βοήθεια από ισλαμικά κράτη, όπως το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, και από την Τουρκία, που δεν αποβλέπουν στην ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου του αλβανικού λαού, αλλά στην ισλαμοποίηση του πρώην χριστιανικού αλβανικού λαού, και που, βέβαια, απεχθάνεται η πλειοψηφία των Αλβανών.
5. Να υλοποιήσει την περισυλλογή όλων των οστών των πεσόντων ελλήνων στρατιωτών από τα αλβανικά μέτωπα κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου (1940 – 1941).
6. Να επικυρώσει την ελληνοαλβανική συμφωνία του 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών των δύο κρατών.
Σε αντιστάθμισμα όλων αυτών, η ελληνική πλευρά μεταξύ άλλων πρέπει να πράξει τα εξής:
1. Να άρει το γνωστό «εμπόλεμο» διά νόμου, το οποίο άλλωστε είχε αρθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου με πολιτική δήλωσή του στις 28.8.1987.
2. Να επιλύσει το θέμα των υπό μεσεγγύηση τελούντων περιουσιών των Αλβανών, των Βορειοηπειρωτών και των Τσάμηδων (βλ. Γούναρης εθν. αν. σ. 181 επ), για όσους εκ των Τσάμηδων δεν είχαν καταδικασθεί για εγκλήματα κατά των Ελλήνων και είχαν αποχωρήσει από την Ελλάδα με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
3. Να εξαλείψει τη γραφειοκρατία για την απόκτηση άδειας παραμονής από αλβανούς υπηκόους στην Ελλάδα, που έρχονται σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ή για εγκαταστημένους ή γεννημένους Αλβανούς στην Ελλάδα που δικαιούνται να λάβουν την ελληνική υπηκοότητα.
4. Να παράσχει τεχνολογική και αναπτυξιακή βοήθεια στην Αλβανία για την καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου του αλβανικού λαού και να υποστηρίξει τέτοιες πρωτοβουλίες στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί μια ομαλοποίηση των ελληνοαλβανικών σχέσεων, άλλος τρόπος δεν υπάρχει.