Ζάεφ, Ράμα και Ερντογάν χέρι χέρι κατά της Ελλάδας!
Γκρίζα σύννεφα στην εξωτερική πολιτική, από λάθος χειρισμούς και επιλογές
-Ο Σκοπιανός επιμένει «Μακεδονικά», ο Αλβανός ξεριζώνει την ελληνική μειονότητα και ο Τούρκος καιροφυλακτεί
Σε δεινή θέση περιέρχεται η εξωτερική πολιτική της χώρας, καθώς λανθασμένοι χειρισμοί και άστοχες επιλογές ανοίγουν νέες ή διατηρούν παλιές πληγές σε κρίσιμα ζητήματα, όπως το Σκοπιανό και οι σχέσεις με την Αλβανία, ενώ συγχρόνως με παλιές λάθος συνταγές επιχειρείται η διαχείριση μιας όλο και πιο επιθετικής Τουρκίας.
Η έναρξη του στρατηγικού διαλόγου της Ελλάδας με τις ΗΠΑ την περασμένη Πέμπτη έδειξε ότι σταματά στην… πόρτα της Τουρκίας, καθώς επιμελώς αποφεύχθηκε οποιαδήποτε αναφορά στη μείζονα απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ενώ οι αναφορές εστιάζονται κυρίως στην… ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του ΝΑΤΟ, όπου φυσικά συμμετέχει και η Τουρκία.
Αντιθέτως, οι Αμερικανοί έδειξαν τον δρόμο της πλήρους και απόλυτης απομάκρυνσης από τη Ρωσία και ίσως ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών Αλέξη Τσίπρα, που πριν από μία εβδομάδα αναζητούσε την αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων στη Μόσχα, να μη μεταβεί ο ίδιος στην Ουάσινγκτον για την τόσο σημαντική συνάντηση με τον ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο και τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον και να στείλει στη θέση του τον ΑΝΥΠΕΞ Γιώργο Κατρούγκαλο.
Διαβατήριο οι «Πρέσπες»
Και στις συναντήσεις αυτές όμως αποδείχθηκε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτέλεσε το «διαβατήριο» της κυβέρνησης για τη σχέση της με την κυβέρνηση Τραμπ, καθώς οι ύμνοι του κ. Πομπέο ήταν ακριβώς για τη Συμφωνία, η οποία αποτελεί -όπως είπε- ανάχωμα για τη ρωσική διείσδυση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Όμως την ίδια στιγμή υπάρχει σοβαρότατη επιδείνωση στα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής.
• Στο Σκοπιανό η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να μπαλώσει τις τρύπες της Συμφωνίας των Πρεσπών, προσπάθησε να στρέψει τη συζήτηση στις συνταγματικές τροπολογίες, όπου ο κ. Ζάεφ, αφού προκάλεσε την οργή με την πρόβλεψη που παρέπεμπε σε «Μακεδονικές μειονότητες» στο εξωτερικό, αναφορά που είχε προταθεί για διαπραγματευτικούς λόγους, έκανε μια προσχηματική αλλαγή καθώς η τροπολογία αναφέρεται σε «διασπορά του Μακεδονικού λαού και των άλλων κοινοτήτων».
Αναφορά, δηλαδή, που αναφέρεται ευθέως σε «Μακεδονικό έθνος» που μέλη του ζουν στο εξωτερικό (διαφορετική κατηγορία από τους πολίτες που ζουν ή διαμένουν στο εξωτερικό) και με την επισήμανση περί «άλλων κοινοτήτων» το διαφοροποιεί από τη «διασπορά του κράτους», που καλύπτει όλους τους κατοίκους της χώρας.
Και όμως η κυβέρνηση, στην αγωνία της να βρει επιχειρήματα προκειμένου να στηρίξει τη Συμφωνία των Πρεσπών και να εξασφαλίσει τις ψήφους από το Ποτάμι, χαιρέτισε αυτήν την προσχηματική αλλαγή και μάλιστα έσπευσε να δικαιολογήσει από μόνη της τις δηλώσεις Ζάεφ περί «Μακεδονικής γλώσσας και διδασκαλίας της στην Ελλάδα», «Μακεδόνες του Αιγαίου», κ.λπ., αποδίδοντας τις δηλώσεις αυτές στην προσπάθεια του σκοπιανού πρωθυπουργού να πείσει τους βουλευτές και να περάσει η Συμφωνία.
Πολύ απλά, δηλαδή, η κυβέρνηση έσπευσε να νομιμοποιήσει την προκλητική εκμετάλλευση των γκρίζων ζωνών της Συμφωνίας από τον κ. Ζάεφ για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους. Κάτι όμως που δημιουργεί προηγούμενο για έναν μελλοντικό ηγέτη της γειτονικής χώρας, ώστε να το διαπράξει και πάλι, αφού η Αθήνα έχει αποδεχθεί την πρακτική αυτή και μάλιστα εμφανίζεται ως αυτόκλητος υπερασπιστής της.
Τη Συμφωνία αξιοποιεί ο Ζάεφ
Η συνταγματική αλλαγή είναι ένα θέμα, αλλά δεν είναι το μόνο, καθώς τα μεγάλα προβλήματα προέρχονται από την ίδια τη Συμφωνία των Πρεσπών και ούτε φυσικά οι συνταγματικές αλλαγές διορθώνουν τη Συμφωνία.
Αυτό που αποκρύβεται από την κοινή γνώμη είναι ότι ο κ. Ζάεφ απλώς έκανε χρήση των δυνατοτήτων που του προσφέρει η Συμφωνία, ως αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης του Νίκου Κοτζιά, που έκρινε ότι έναντι της αλλαγής της ονομασίας και των συνταγματικών αλλαγών μπορούσε να παραχωρήσει στην άλλη πλευρά τη γλώσσα και την ταυτότητα.
Όταν ο κ. Ζάεφ ομιλεί για «Μακεδονική γλώσσα», λέγοντας ότι πλέον θα αναγνωρίζεται παντού, παραδέχεται ο ίδιος ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε μέχρι σήμερα και έτσι ακυρώνει το επιχείρημα της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία είχε αναγνωρισθεί από τον… Ευάγγελο Αβέρωφ, την Πηνελόπη Δέλτα, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κ.ά.
Η «Μακεδονική γλώσσα» αναγνωρίζεται για πρώτη φορά με τη Συμφωνία των Πρεσπών και με την ελληνική υπογραφή θα αναγνωρισθεί και ως γλώσσα στην ΕΕ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους θα ενταχθεί η ΠΓΔΜ, όπως είναι το ΝΑΤΟ.
Και εφόσον η γλώσσα αναγνωρισθεί και από την Ελλάδα, τότε ο κάθε πολίτης θα έχει το δικαίωμα να ζητήσει την άδεια διδασκαλίας της «Μακεδονικής γλώσσας» σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας…
Σε ό,τι αφορά την ταυτότητα, η ίδια η Συμφωνία αναγνωρίζει την ελεύθερη χρήση των όρων «Μακεδονία – Μακεδονικός» κάνοντας λόγο για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, την ιστορία, τον πολιτισμό και περιλαμβάνει τον χαρακτηρισμό της εθνικότητας («Μακεδονική / Πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας»).
Συνεπώς ο κ. Ζάεφ είναι απολύτως συνεπής προς τη Συμφωνία και όλα όσα δηλώνει δίνουν μια μικρή γεύση για το τι μας περιμένει όταν τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία.
Φωτιές ανάβει ο Ράμα
Όμως το άλλο μεγάλο μέτωπο, με το οποίο βάζει φωτιά στις ελληνοαλβανικές σχέσεις το καθεστώς Ράμα, είναι το περιουσιακό της ελληνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο.
Η κυβέρνηση αδράνησε επί μήνες, αφού δεν πίεσε με κάθε μέσο που είχε στη διάθεσή της τον Έντι Ράμα και ενώ τα μηνύματα έφθαναν από τα Τίρανα διαρκώς.
Η κυβέρνηση απορροφήθηκε στον διάλογο του κ. Κοτζιά με τον ομόλογό του Μπουσάτι και άφησε τον Ράμα να στήνει το ανθελληνικό παιγνίδι και να θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο εξόντωσης της ελληνικής μειονότητας.
Προσφέρθηκε μάλιστα στον κ. Ράμα η απόφαση για αναγνώριση της Αλβανίας ως υποψήφιας προς ένταξη στην ΕΕ και είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλα τα κείμενα που περιγράφουν τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Αλβανίας δεν υπάρχει πουθενά ρητή αναφορά στην ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων της διεθνώς αναγνωρισμένης ελληνικής εθνικής μειονότητας, ενώ αντιθέτως υπάρχει ρητή αναφορά στα περιουσιακά ζητήματα των Ρομά και των Αιγυπτίων…
Ο Έντι Ράμα, τώρα, με το σχέδιο κατάσχεσης των ελληνικών περιουσιών στη Χειμάρρα, όπου οι μειονοτικοί αφέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια χωρίς κανονικούς τίτλους ιδιοκτησίας για τις πατρογονικές περιουσίες τους, που τους επιστράφηκαν μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, με το σχέδιο τουριστικής αξιοποίησης ολόκληρων περιοχών στον Νότο της Αλβανίας και κυρίως στα παράλια της Βόρειας Ηπείρου και με τον νέο νόμο για τη γη, που πρακτικά διαγράφει ακόμη και τους προσωρινούς τίτλους που είχαν δοθεί τη δεκαετία του 90, ξεκινάει το τελικό πογκρόμ για την οριστική απαλλαγή της Αλβανίας από την ελληνική εθνική μειονότητα.
Και η Αθήνα εξέδωσε μια ανακοίνωση μέσω του υπουργείου Εξωτερικών…
Και ακολουθεί η Τουρκία…
Σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον και ενώ η χώρα έχει ήδη μπει σε μια «δηλητηριώδη» προεκλογική περίοδο, που διαλύει τα πάντα, η χώρα θα έχει να αντιμετωπίσει σύντομα και τη νέα προσπάθεια επιβολής λύσης στο Κυπριακό και φυσικά την Τουρκία, η οποία επιτυγχάνει σταδιακά να φινλανδοποιήσει το Αιγαίο και όλη την περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο…
Κωνσταντίνος Τσάκαλος