Στο ράφι μπαίνει η επέκταση των θαλασσίων ζωνών…

Στην τελευταία τριμερή συνάντηση Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου στην Κρήτη ακούσαμε από τα πλέον επίσημα χείλη ότι επίκειται η επίσπευση των συνομιλιών για να καταλήξουν Αθήνα και Κάιρο σε συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους, η οποία φαίνεται ότι θα είναι τμηματική.

Την ημέρα αποχώρησης του Νίκου Κοτζιά από το ΥΠΕΞ ακούσαμε από τον ίδιο, αλλά σημασία έχει ότι το επανέλαβε και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, ότι σχεδιάζεται η τμηματική επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας αρχικά στο Ιόνιο. Αν και ο κ. Κοτζιάς είχε ανακοινώσει ότι αυτό θα γινόταν με Προεδρικά Διατάγματα, η κυβέρνηση κατόπιν διευκρίνιζε ότι αυτό θα γίνει με νόμο και αφού προηγηθεί διάλογος και εξασφαλισθεί ευρύτατη συναίνεση…

Καθώς έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες και δεν έχουμε ακούσει οτιδήποτε για τα δύο αυτά θέματα, το ερώτημα είναι ένα: Οι απειλές του κ. Ερντογάν αναγκάζουν την κυβέρνηση να βάλει στο ψυγείο δύο θέματα που είναι ύψιστης σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα; Όπου μάλιστα η υπαναχώρηση από δημόσια δηλωμένες προθέσεις, υπό το βάρος των απειλών, έχει πολύ χειρότερες συνέπειες από το να μην είχε εγερθεί δημοσίως ούτε θέμα οριοθέτησης με την Αίγυπτο ούτε θέμα τμηματικής επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο…

Και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η ζημιά είναι και μεγαλύτερη…

Και φυσικά δεν λαμβάνουμε υπόψη όσα είπε ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, καθώς αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη του, εν όψει πιθανών εκλογών, να ανεβάσει το τρωθέν από τη Συμφωνία των Πρεσπών προφίλ του, αλλά ούτε αυτός είναι που αποφασίζει για την ΑΟΖ ούτε φυσικά η ΑΟΖ κηρύσσεται έτσι.