ΟΙ ΛΟΓΟΙ, ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ, ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΠΑΜΕ, Ο ΗΛΙΟΣ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ

Η χορωδία συνεχώς
άδει κι όμως φαλτσάρει,
τό μέλλον πάει περίπατο
σέ καϊκιού αμπάρι.
•••
Μέσα στό σκότος
τραγουδά
καί τρίζουνε τά ξύλα
κι από τά ξάρτια πέφτουνε
τά τών ψευτών τά φύλλα.
•••
Τά φάλτσα, χορωδιακά
γίνονται συννεφάκια
καί ένα πλήθος άμυαλο
χτυπάει παλαμάκια.
•••
Σέ λίγο φτάνει κι ο Βοριάς
κι αρχίζει τό χαλάζι
τό πλήθος διαλύεται
κι η νύχτα αναστενάζει.
•••
Οι ρήτορες υμνολογούν
στό δώσε καί στό πάρε
ο Γάμος σάπισε, μωρέ
τό άκουσες Κουμπάρε;
•••
Οι Νύφες σκίζουν νυφικά
σκίζουνε καί κυλόττες
καί ξεπουλούν στήν Αγορά
τίς ξεβαμμένες μπότες.
•••
Τά BAR σερβίρουν
συνεχώς
τ’ αλαφιασμένο πλήθος
καί γίνονται οι εκκλησιές
άδικα δίχως ήθος.
•••
Τί φταίνε οι κακόμοιρες
πού βλέπουν «λιτανείες»
νά κλαίνε,
νά προσεύχονται
σάν τίς παλιές ταινίες.
•••
Κι όμως ο Πύργος
ο Λευκός
ηρωικά κοιτάζει
τήν σαχλαμάρα
τής γιορτής
κι ουδόλως τήν θαυμάζει.
•••
Τά θέατρα αδειάσανε
καί οι καρέκλες μόνες
ακούνε τόν ομιλητή
καί μοιάζουν μέ πατρόνες,
•••
πού δίχως τά κορίτσια τους
δέν ξέρουν τί νά κάνουν,
ποιός θά τούς φέρει
χρήματα
στήν πείνα μήν πεθάνουν.
•••
Όμως η Έδρα συνεχώς
φθέγγεται κι όλο τάζει
σέ έναν Κόσμο άνυδρο
πού στό μηδέν γιορτάζει.
•••
Τί λόγια, τί αντίλογοι
τί ψέματα, τί θράσος
σέ μία Χώρα πτώχευσης
πού φλέγεται σάν δάσος.
•••
Καί οι ντομάτες χάθηκαν
τί νά πετάξεις τώρα,
ποιός μάς ακούει Έλληνα
ξεβράκωτους στήν μπόρα.
…………………………………….
Οι Ρήτορες στήν Χώρα
τήν Αρχαία
όταν μιλούσαν
το ακροατήριο
τους άκουγε, γιατί είχαν κάτι νά πούνε.
Έχετε πάει, κάποτε
στήν ζωή σας,
ξυπόλητοι στόν Βόρειο Πόλο;
Όχι; Τότε τί γυρεύετε
στήν Σαλόνικα;

 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ