«Γλιτώνουν» τα ιστορικά ακίνητα που είχαν χτιστεί επί Τουρκοκρατίας

-Μετά το δημοσίευμα του «Π» το θέμα παραπέμφθηκε στο υπουργείο Πολιτισμού με θετικές εισηγήσεις

Το θέμα με τα παραδοσιακά σπίτια της Τουρκοκρατίας που βρίσκονται σε παραλίες της Αττικής, όπως στο Αλεποχώρι, και κινδυνεύουν με κατεδάφιση επειδή είναι κτισμένα εντός οριοθετημένης ζώνης αιγιαλού-παραλίας, που είχε αποκαλύψει το «Π» πριν από δύο μήνες περίπου, μάλλον θα έχει ευτυχή κατάληξη.

Γιατί το Τμήμα Διατηρητέων Κτιρίων του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που ασχολήθηκε με την περίπτωση μετά το δημοσίευμά μας και αφού –φυσικά- είχαν προσφύγει οι ιδιοκτήτες των σπιτιών αυτών στο υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/83525/5142 έγγραφό του, αναφέρει ότι σύμφωνα με μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος τα κτίσματα αυτά αποτελούν μοναδικά δείγματα προβιομηχανικής οικιστικής συγκρότησης και αποτελούν οικιστικό σύνολο με ιστορική αξία για την περιοχή.

Για τον λόγο αυτό, το όλο θέμα διαβιβάστηκε στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού και Αρχαιοτήτων, προκειμένου να τα χαρακτηρίσει ως ιστορικά μνημεία στο πλαίσιο του νόμου 3028/2002, δεδομένης και της παλαιότητάς τους. Κατά συνέπεια, τα ιστορικά «μακρινάρια» μάλλον θα… γλιτώσουν την μπουλντόζα, μια και όλες οι εκθέσεις και οι εισηγήσεις συνηγορούν στην ιστορική τους αξία.

Και αυτό οπωσδήποτε θα είναι κάτι ιδιαίτερα θετικό και δίκαιο, γιατί και το πνεύμα του νομοθέτη για τα αυθαίρετα σίγουρα δεν περιλαμβάνει εκείνα που προϋπήρχαν της οριοθέτησης αιγιαλού και παραλιών, αφού κτίστηκαν το 1800-1820, αλλά τα μεταγενέστερα, τα οποία σαφώς παραβιάζουν τον νόμο. Γιατί το 1800 σίγουρα ο συγκεκριμένος νόμος δεν υπήρχε.