Βάζει ο Ζάεφ θεμέλια για δημιουργία  μειονοτικού ζητήματος

Βάζει ο Ζάεφ θεμέλια για δημιουργία μειονοτικού ζητήματος

-Απλός παρατηρητής παραμένει η κυβέρνηση -Τα προβλήματα βρίσκονται στον πυρήνα της Συμφωνίας των Πρεσπών

Στην παγίδα του σκοπιανού αλυτρωτισμού ε­γκλωβίζει την Ελλάδα η Συμφωνία των Πρεσπών, καθώς η κυβέρνηση, αγνοώντας τις επισημάνσεις ειδικών, την κριτική της αντιπολίτευσης και τις εύστοχες προειδοποιήσεις του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, επιμένει στο λάθος της, και μάλιστα φθάνει στο σημείο να εμφανίζεται σχεδόν αυτόκλητος απολογητής του Ζόραν Ζάεφ, αποδεχόμενη ασμένως τις προσχηματικές και άνευ περιεχομένου διευκρινίσεις» των προκλητικών δηλώσεών του.

Ο κ. Ζάεφ, με τρόπο που παραβιάζει και την Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία είναι ακόμη σε ισχύ, και αγνοώντας παντελώς το πνεύμα και το γράμμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, αναφέρθηκε μιλώντας στη Βουλή σε «Μακεδόνες του Αιγαίου» και στη δυνατότητα -μετά την υπογραφή της Συμφωνίας- «διδασκαλίας της Μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα.

Και όμως, αντί την ίδια στιγμή η Αθήνα, επίσημα και αποφασιστικά, να απαιτήσει την άμεση ανασκευή των δηλώσεων και τη ρητή αποκήρυξη ύπαρξης «Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα», έσπευσε να αποδεχθεί σχεδόν με πανηγυρικό τόνο τις «διαρροές κυβερνητικών πηγών» από τα Σκόπια, που απλώς έκαναν λόγο για «παρερμηνεία» των δηλώσεων και εξέφραζαν την προσήλωσή τους στο άρθρο 4 παράγραφο 3 της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Συγκεκριμένα, το εν λόγω άρθρο δεσμεύει τη γειτονική χώρα να μην εκφράσει ενδιαφέρον για την προστασία δικαιωμάτων πολιτών γειτονικής χώρας. Να μην ε­γείρει, δηλαδή, η ίδια και να μη θέσει σε διμερές επίπεδο θέμα δικαιωμάτων «Μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα. Η σημαντική διαφορά όμως είναι ότι ο κ. Ζάεφ δεν είπε ότι θα θέσει ο ίδιος θέμα μειονότητας, αλλά, θεωρώντας δεδομένο ότι υπάρχει «Μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα, καυχήθηκε ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών θα μπορούν πλέον να διδάσκονται τη «Μακεδονική γλώσσα», η οποία αναγνωρίζεται πια επισήμως και με την υπογραφή της Ελλάδας.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, στη συνάντησή του με τον σλοβένο πρωθυπουργό την ίδια ημέρα, αρκέστηκε να δηλώσει ότι προχωράει και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία στα Σκόπια και απέφυγε οποιαδήποτε έστω και έμμεση προειδοποίηση, ώστε να αντιληφθεί ο κ. Ζάεφ ότι δεν θα ανεχθεί η Ελλάδα τη συνεχή κακοποίηση ακόμη και αυτής της κακής Συμφωνίας.

Η σκοπιανή πλευρά χτίζει συστηματικά πάνω στο επικίνδυνο για τα ελληνικά συμφέροντα πλαίσιο που της προσφέρει η Συμφωνία των Πρεσπών και επενδύοντας στη μέχρι τώρα σιωπή της κυβέρνησης διαμορφώνει τα θεμέλια για τη δημιουργία μειονοτικού ζητήματος στην Ελλάδα, στη βάση της αναγνώρισης «Μακεδονικής γλώσσας» και «Μακεδονικής ταυτότητας, ιστορίας και πολιτισμού», με την υπογραφή μάλιστα της Ελλάδας.

Δυστυχώς, το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης συνέπεσε με την αλλαγή στην ηγεσία του ΥΠΕΞ και εκμεταλλευόμενοι οι Σκοπιανοί το κενό που υπάρχει με την αποχώρηση του Νίκου Κοτζιά εισήγαγαν διατάξεις οι οποίες δημιουργούν το πλαίσιο για την έγερση μειονοτικού ζητήματος. Η τροπολογία 36, που θα αντικαταστήσει το άρθρο 49 του Συντάγματος, προβλέπει ουσιαστικά την ύπαρξη «Μακεδονικών μειονοτήτων», καθώς κάνει ρητή αναφορά σε «μέλη του ‘‘Μακεδονικού λαού’’ που ζουν στο εξωτερικό» σε αντιδιαστολή με τους «πολίτες της χώρας που ζουν ή διαμένουν στο εξωτερικό» και για τους οποίους η χώρα θα επιδεικνύει το ενδιαφέρον της και θα προσφέρει τη μέριμνά της.

Ο κ. Ζάεφ μίλησε για τη δυνατότητα διδασκαλίας της «Μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα και φυσικά ουδείς από την Αθήνα αντέδρασε σε αυτό, καθώς με τη Συμφωνία των Πρεσπών η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την ύπαρξη «Μακεδονικής γλώσσας». Και προφανώς ακόμη και εάν η ίδια η κυβέρνηση της γειτονικής χώρας δεν ζητήσει τη διδασκαλία της στην Ελλάδα, ώστε να μην παραβιαστεί το άρθρο της Συμφωνίας που αποτρέπει από παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της άλλης χώρας, αυτό κάθε άλλο παρά εμποδίζει είτε έλληνες πολίτες είτε οντότητες (όπως ήδη έγινε στην Αριδαία με την υποβολή αίτησης αναγνώρισης συλλόγου για τη «Μακεδονική γλώσσα») να ζητήσουν τη διδασκαλία του ιδιώματος αυτού με την ονομασία «Μακεδονική» είτε σε ιδιωτικά φροντιστήρια είτε αργότερα στο πλαίσιο του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.

Οι αναφορές σε «Μακεδονικό πολιτισμό και ιστορία», «Μακεδονικούς απελευθερωτικούς αγώνες», «διωχθέντες και εκπατρισθέντες για τις ιδέες της ιδιαίτερης ταυτότητας του ‘‘Μακεδονικού λαού’’ και της ‘‘Μακεδονικής κρατικής οντότητας’’» αλλά και οι διατάξεις της Συμφωνίας των Πρεσπών που αποδέχονται και νομιμοποιούν την ελεύθερη χρήση των όρων «Μακεδονία» και «Μακεδονικός», όπως και η αναφορά σε εθνικότητα «Μακεδονική / πολίτη Βόρειας Μακεδονίας», συγκροτούν την έννοια «Μακεδονικής ταυτότητας και εθνότητας».

Δυστυχώς, η σκοπιανή πλευρά επιδεικνύει όλη την κακοπιστία της το διάστημα αυτό, επιχειρώντας είτε με δηλώσεις είτε με τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης να επιβάλει τετελεσμένα πριν ακόμη εγκριθεί και τεθεί σε εφαρμογή η Συμφωνία.
Τα προβλήματα βρίσκο­νται στον πυρήνα της Συμφωνίας των Πρεσπών και θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανατραπούν ή έστω να μετριασθούν οι δυσμενείς συνέπειές τους.

Η πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έχει ρίξει στο τραπέζι την ιδέα ενός πρόσθετου πρωτοκόλλου στη Συμφωνία των Πρεσπών, με το οποίο θα διευκρινίζεται ρητώς ότι «δεν υπάρχει Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα».
Πρακτικά όμως και αυτή η επιλογή δεν διασφαλίζει απολύτως τη χώρα μας, καθώς η αποδοχή, μέσω της Συμφωνίας, ύπαρξης «Μακεδονικής γλώσσας και ιδιαίτερης Μακεδονικής ταυτότητας» θα αποτελεί στο διηνεκές τον «σπόρο» δημιουργίας μειονοτικού ζητήματος, το οποίο δεν αφορά δημοσίως και επισήμως τις διμερείς σχέσεις, ούτε, φυσικά, ένα πρωτόκολλο προσαρτημένο σε μια Συμφωνία μπορεί να κατισχύσει των διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα…

Η κυβέρνηση έχει αναλάβει βαρύτατες εθνικές ευθύνες, βάζοντας στη χώρα τον βρόγχο της Συμφωνίας των Πρεσπών, και οφείλει έστω και την τελευταία στιγμή να επιδιώξει τουλάχιστον την υπογραφή του πρόσθετου πρωτοκόλλου και συγχρόνως να απαιτήσει την αφαίρεση των επίμαχων αλυτρωτικών αναφορών από τις προτεινόμενες τροπολογίες στη συνταγματική αναθεώρηση στη γειτονική χώρα πριν την τελική φάση της διαδικασίας, που θα ολοκληρωθεί στο τέλος Ιανουαρίου, εκτός… απροόπτου…

Εάν δεν συμβούν αυτά, η κυβέρνηση θα βρεθεί πλήρως απομονωμένη, ακόμη και χωρίς τους «πρόθυμους» των άλλων κομμάτων, και θα χρεώσει τη χώρα με ένα δραματικό εθνικό αδιέξοδο, καθώς εταίροι και σύμμαχοι, στους οποίους έχει δεσμευθεί ο κ. Τσίπρας για κλείσιμο του Σκοπιανού, θα αναζητήσουν άλλους τρόπους για να ανταμείψουν τα Σκόπια και τον κ. Ζάεφ για την «εποικοδομητική» στάση του.

Τουλάχιστον, όμως, δεν θα έχει βάλει η Ελληνική Βουλή την υπογραφή της σε μια Συμφωνία που ανοίγει τον δρόμο για την επίτευξη των στόχων που δεν κατόρθωσαν οι ηγέτες του «Μακεδονικού αλυτρωτισμού» τα τελευταία 120 χρόνια…

Κωνσταντίνος Τσάκαλος


Σχολιάστε εδώ