Κόντρα ο Κοτζιάς στον Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος
-Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται από εκλεκτορικό σώμα με συμμετοχή των βουλευτών, 200 εκπροσώπων της ΤΑ και 101 πολιτών -Να επανέλθουν οι ένορκοι
στα δικαστήρια -Τα δημοψηφίσματα να είναι δεσμευτικά
Τη διεύρυνση του πολιτικού συστήματος για ένα σύγχρονο και λειτουργικό Σύνταγμα, εξέφρασε η Κίνηση Ιδεών «ΠΡΑΤΤΩ» με επικεφαλής τον Νίκο Κοτζιά, δημοσιοποιώντας τις θέσεις του σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος, τις οποίες βλέπουμε να διαφοροποιούνται σε πολλά σημεία και σε καίρια θέματα από τις κυβερνητικές θέσεις.
Ο βασικός άξονας είναι η συμμετοχή των πολιτών με προοδευτικές ιδέες στην πολιτική, που θα εξασφαλίζουν τη συνέχεια του κράτους και θα διαμορφώνουν συνθήκες αποτελεσματικής πολιτικής, χωρίς στεγανή προστασία του πολιτικού προσωπικού, αλλά με όργανα που θα έχουν εκτεταμένη λογοδοσία στους εκπροσώπους του λαού.
Προτείνει θεσμοθετήσεις διατάξεων για:
• Την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. «Το ‘‘ΠΡΑΤΤΩ’’ προτείνει τη δημιουργία ενός ειδικού εκλεκτορικού σώματος για την εκλογή του ΠτΔ, που θα αποτελείται από τους 300 βουλευτές, από 200 εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης (ανά 100 για τους δήμους και τις περιφέρειες) και από 101 πολίτες εκλογείς, οι οποίοι θα επιλέγονται μετά από πανελλαδική κλήρωση. Μ’ αυτόν τον τρόπο η διεύρυνση του εκλεκτορικού σώματος αποτελεί ενίσχυση του αντιπροσωπευτικού χαρακτήρα της προεδρικής εκλογής, εισάγει στοιχεία άμεσης δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα παγιώνει τον ουδέτερο χαρακτήρα του αξιώματος του ΠτΔ. Αποσυνδέει την εκλογή του από τις εκλογές και αποτρέπει τον θεσμικό δυϊσμό που υποβαθμίζει τη Βουλή».
Για την απλή αναλογική: Υποστηρίζει την αρχή της απλής αναλογικής ως πάγιο και συνταγματικά κατοχυρωμένο εκλογικό σύστημα, ενώ θεωρεί ότι το όριο εισόδου στο Κοινοβούλιο δεν πρέπει να είναι «μέχρι 3%», αλλά 3%. Για την διασφάλιση της ψήφου του απόδημου ελληνισμού υποστηρίζει ότι δεν θεωρεί, όμως, ορθή τη δημιουργία ειδικής εκλογικής περιφέρειας για τους απόδημους Έλληνες.
Η ψήφος τους θα πρέπει να προσμετράται στην εκλογική περιφέρεια καταγωγής τους.
Τέλος, για τη θητεία των βουλευτών η θέση του «ΠΡΑΤΤΤΩ» είναι ότι: δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τρεις θητείες ή τα 12 χρόνια σωρευτικά.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της διεύρυνσης της Δημοκρατίας και των δημοψηφισμάτων υποστηρίζει: «διεύρυνση διαδικασιών άμεσης δημοκρατίας ως προς τα άρθρα 28, 34, 44».
Προτείνει όμως ταυτόχρονα: «(α) Να γίνεται σαφές ότι τα δημοψηφίσματα έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, τόσο τα πανεθνικά όσο και τα τοπικής εμβέλειας. (β) Οι απαιτούμενες υπογραφές πολιτών για τη διενέργεια αυτών, όπως και για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, σε καμιά των περιπτώσεων δεν μπορεί να υπερβαίνουν τις 500.000».
Μια χώρα για να λειτουργεί στη δημοκρατικά συνταγματικά πλαίσια η Δικαιοσύνη πρέπει να έχει δικλίδες προστασίας που θα αποτρέπουν τις παρεμβάσεις εξωθεσμικών παραγόντων, το «ΠΡΑΤΤΩ» αναφέρει: «Η Δικαιοσύνη βασίζεται στη λαϊκή κυριαρχία, γι’ αυτό θα πρέπει να ενισχυθούν θεσμοί ενεργούς και άμεσης συμμετοχής, όπως οι ένορκοι, καθώς και ο δημοκρατικός έλεγχος, με την καθιέρωση δικλίδων ασφαλείας και με διαδικασίες δυνατότητας δημοκρατικής εκλογής έμπειρων και έγκυρων νομικών ως δικαστών και εισαγγελέων.
Να καταργηθεί η διάταξη των άρθρων 90 και 5, που προβλέπει επιλογή στις θέσεις του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Συμβουλίου της Επικρατείας και Ελεγκτικού Συνεδρίου με προεδρικό διάταγμα, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, και να θεσπιστεί η σχετική πρόταση να γίνεται από τη Βουλή, ώστε να ισχυροποιηθεί η ανεξαρτησία της επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία και από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Η επιλογή αυτή μπορεί και πρέπει να γίνεται με αυξημένη πλειοψηφία (τουλάχιστον 3/5).
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πρέπει να υπαχθεί στον φυσικό του χώρο, το υπουργείο Δικαιοσύνης, και στους ίδιους δημοκρατικούς κανόνες, σε όλη την κλίμακά τους και για το σύνολο των διαδικασιών του, όπως ισχύει και για τα δικαστήρια της χώρας. Όπου υπάρχει ανάγκη θα αξιοποιείται η πείρα και τα κριτήρια των οικονομικών υπουργείων».
Σε ένα καυτό θέμα που τελευταία απασχολεί την κοινή γνώμη και αφορά το τι ακριβώς γίνεται με τα μυστικά κονδύλια των υπουργείων, το «ΠΡΑΤΤΩ» προτείνει:
«Η Βουλή θα πρέπει να έχει την αρμοδιότητα να ελέγχει και να εγκρίνει τις δαπάνες όποιων υπουργείων διαθέτουν μυστικά κονδύλια, με ενδελεχή έλεγχο νομιμότητας και σκοπιμότητας από διακομματική επιτροπή στη βάση της νομοθεσίας που ήδη υπάρχει για το υπουργείο Εξωτερικών».
Σε ό,τι αφορά τις ανεξάρτητες αρχές, που κανένας πολίτης δεν γνωρίζει πού αναφέρονται και ποιος είναι τελικά ο ρόλος τους, η θέση του «ΠΡΑΤΤΩ» είναι η εξής:
«Ουδείς μπορεί να δρα μακριά από τον έλεγχο της Βουλής, χωρίς να λογοδοτεί σε αυτήν. Αυτό ισχύει και για τις αρχές που ονομάστηκαν ‘‘ανεξάρτητες’’.
Χρειάζεται να υπαχθούν όλες, χωρίς καμία εξαίρεση, σε κοινοβουλευτικό έλεγχο, να θεσμοθετηθεί η λογοδοσία τους στη Βουλή καθώς και η εκλογή και η δυνατότητα ανάκλησης των επικεφαλής τους από τη Βουλή».