Πώς έζησαν τη Μέρκελ δύο υπουργοί, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ

Γ. Παπακωνσταντίνου (*)
Η Μέρκελ είχε κατσαδιάσει τον Άκερμαν…

«Την άνοιξη του 2010, ένα πράγμα ήταν σίγουρο: Μηχανισμός στήριξης για την Ελλάδα δεν επρόκειτο να δημιουργηθεί πριν πειστεί η γερμανίδα καγκελάριος ότι δεν υπήρχε άλλη λύση.

Αρχές Μαρτίου, όταν τη συναντήσαμε στην πρώτη επίσημη επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στο Βερολίνο, αρνιόταν επίμονα να δεσμεύσει τη Γερμανία σε μια λογική χρηματοδοτικής στήριξης. Νωρίτερα, τον Ιανουάριο, είχε αποδοκιμάσει δημόσια τον τότε επικεφαλής της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν όταν είχε επισκεφτεί την Αθήνα και προτείνει ένα πακέτο στήριξης της Ελλάδας με δημόσιους πόρους ευρωπαϊκών χωρών αλλά και με δάνεια από μεγάλες τράπεζες.

Όταν λίγο αργότερα έδωσε τη συγκατάθεσή της, ήταν επί της αρχής, ως εσχάτη λύση (ultima ratio) και μόνο αφού είχε κερδίσει τη συμφωνία των άλλων χωρών στη συμμετοχή του ΔΝΤ – για να μπορέσει να πείσει το εσωτερικό της ακροατήριο ότι η βοήθεια για την Ελλάδα θα είχε σκληρούς όρους και αντίστοιχη επιτήρηση. Ακόμα δε και την ώρα που η ‘‘τρόικα’’ βρισκόταν στην Αθήνα για τις τελικές διαπραγματεύσεις πάνω στα κείμενα του Μνημονίου τέλος Απριλίου, σε κοινή συνέντευξη με τον Στρος-Καν στο Βερολίνο, η Μέρκελ συνέχιζε την πίεση, αρνούμενη να δεσμευτεί στη χρηματοδότηση πριν δει την τελική συμφωνία – το Μνημόνιο με τις υποχρεώσεις του».
(*) Πρώην υπουργός Οικονομικών

Κ. Χατζηδάκης (*)
Δεν υπάρχουν θαύματα…

«Η κ. Μέρκελ ήταν πάντα συνεσταλμένη. Με τοποθετήσεις σταθερές, αλλά χωρίς γωνίες. Συνεργάσθηκε με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, προσπαθώντας –όπως έκανε και στη Γερμανία– να περάσει τις θέσεις της με κάποιες παραχωρήσεις. Αυτό έκανε και με την κυβέρνηση Παπανδρέου, και με την κυβέρνηση Σαμαρά, και με την κυβέρνηση Τσίπρα.

Θα παραμείνει καγκελάριος μέχρι τις ευρωεκλογές ή μέχρι το 2021; Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι, ανεξαρτήτως του μέλλοντος της κ. Μέρκελ, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν διορθώνεται με θαύματα ή με διπλωματικές χειρονομίες. Πρέπει να γίνουμε μια σύγχρονη χώρα. Και αυτό πρέπει να το κάνουμε είτε με είτε χωρίς την κ. Μέρκελ, έστω και αν η παρουσία της, όπως θα έλεγε ο Καβάφης, ήταν ‘‘μια κάποια λύσις’’».
(*) Αντιπρόεδρος της ΝΔ και βουλευτής Β’ Αθηνών
* Τα παραπάνω κείμενα είναι αποσπάσματα από άρθρα των δύο πρώην υπουργών