Να χτυπηθεί ο Ράμα εκεί που πονάει
Αρκετά τα καψώνια που μας έκανε
Η κρίση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις με το επεισόδιο στους Βουλιαράτες δοκίμασε και τις αντοχές της ελληνικής διπλωματίας. Η διαχείριση της πολύ δύσκολης και ευαίσθητης υπόθεσης σε υπηρεσιακό επίπεδο έγινε με άψογο τρόπο και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε στην πρέσβη Ελένη Σουρανή, τον δεύτερο στην πρεσβεία Γρηγόρη Δελαβέκουρα και τον γενικό πρόξενο Αργυροκάστρου Λάμπρο Κακίση.
Το πρόβλημα εντοπίσθηκε στην πολιτική ηγεσία της χώρας, η οποία έμεινε να παρακολουθεί τον κ. Ράμα να υποβάλλει σε καψώνι την Ελλάδα χρησιμοποιώντας ως «όμηρο» τη σορό του Κατσίφα. Η απάντηση, έστω και καθυστερημένη, πρέπει να είναι πολύ σκληρή και να εστιασθεί εκεί που ο κ. Ράμα πονάει. Υπάρχουν τρόποι για να πιεσθεί, εφόσον τηρηθούν από τις ελληνικές αρχές όλες οι νόμιμες διαδικασίες για την είσοδο αλβανών πολίτων στην Ελλάδα (συνήθως για εποχιακή εργασία), κυρίως όμως στην ΕΕ. Εκεί όχι μόνο πρέπει να τεθεί το ζήτημα των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας με αποφασιστικό τρόπο, και όχι με έμμεσες αναφορές, όπως γινόταν μέχρι τώρα, αλλά και το ζήτημα της μετατροπής της Αλβανίας, με ευθύνη και προσωπικά του Ράμα, σε «ναρκοχώρα»…
Όσο για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, είναι προφανές ότι εφόσον δεν προχωρήσει το προσεχές διάστημα η Συμφωνία για την Οριοθέτηση των Θαλάσσιων Ζωνών, η Αθήνα οφείλει να αναστείλει την εφαρμογή των μέτρων που μονομερώς είχε λάβει για τη διευκόλυνση των αλβανών πολιτών στην Ελλάδα. Μέτρα που… πούλησαν στο εσωτερικό της χώρας τους οι κ. Ράμα και κ. Μπουσάτι…