ΕΚΘΕΣΗ: “Ο ΝΤΑΛΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ” – “DALÍ ILUSTRADOR”, 15 έως 30 Νοεμβρίου στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας

Η εικονογράφηση ήταν μια ενασχόληση για την οποία ο Νταλί έδειξε ενδιαφέρον από πολύ μικρός. Από το 1916 είχε αρχίσει να εικονογραφεί διηγήματα για την άρρωστη αδελφή του, το 1918 άρχισε να συνεργάζεται με το πιο δημοφιλές εβδομαδιαίο παιδικό περιοδικό της Καταλωνίας και στη συνέχεια καθιερώθηκε ως εικονογράφος πολλών ευρείας κυκλοφορίας περιοδικών στην πατρίδα του.

Στον τομέα της εικονογράφησης βιβλίων ξεκίνησε με συγγραφείς από την ιδιαίτερη πατρίδα του, αλλά με το πέρασμα του χρόνου και επειδή επιθυμούσε διακαώς να γίνει διάσημος, άρχισε να δέχεται παραγγελίες αδιακρίτως. Έτσι λοιπόν, συναντάμε εικονογραφήσεις του τόσο σε ευρείας κυκλοφορίας περιοδικά και βιβλία με υψηλές πωλήσεις, όπως τα δικά του, Σαλβαδόρ Νταλί, Η απόκρυφη ζωή μου και Κρυμμένα πρόσωπα και σε βιβλία περιορισμένης έκδοσης μικρών εκδοτικών οίκων, όπως L’Immaculée Conception [Η Άμωμος Σύλληψις] των Μπρετόν και Ελυάρ (1930), La femme visible [Η ορατή γυναίκα] του ίδιου του Νταλί, Onan [Αυνάν] του Ζωρζ Υνιέ (1934) και Les chants de Maldoror [Τα Άσματα του Μαλντορόρ] του Λωτρεαμόν (1934), το οποίο είναι ένα από τα αριστουργήματα του σουρεαλισμού.

Πρέπει, ωστόσο, να κάνουμε μια ειδική αναφορά στα έργα μεγάλων συγγραφέων, ιδιαιτέρως των κλασικών της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τα οποία εικονογράφησε για συλλεκτικές εκδόσεις για βιβλιοφίλους. Ως παράδειγμα αναφέρουμε τα βιβλία του Μωρίς Σαντόζ, Fantastic memories [Φανταστικές μνήμες] (1945), The Maze [Ο κυκεώνας] (1945), Das Haus ohne Fenster [Το σπίτι χωρίς παράθυρο] (1948) και La Limite [Το όριο] (1949), όπως επίσης ο Δον Κιχώτης του Θερβάντες (1957), ο Φάουστ του Γκαίτε (1969), η Ιερά Βίβλος (1969), Τριστάνος και Ιζόλδη (1970), το Δεκαήμερον του Βοκκακίου (1972), ο Χαμένος παράδεισος του Τζων Μίλτον, Η ζωή είναι ένα όνειρο του Πέδρο Καλδερόν ντε λα Μπάρκα (1975) και μια Σουρεαλιστική ταυρομαχία (1976), μεταξύ πολλών ακόμα.

Σε όλους τους 79 τίτλους που εικονογράφησε ο Νταλί άφησε το ίχνος του, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε στο Divina Comedia [Θεία Κωμωδία] του Δάντη Αλιγκέρι (1960), για την οποία φιλοτέχνησε εκατό ξυλογραφίες που, χωρίς να είναι πιστές στη διήγηση του Δάντη, μας επιτρέπουν να κάνουμε μια αναδρομή σε όλη την ιδιόμορφη εικονογραφία του καλλιτέχνη (ισχυρή και διατρητική). Η ιδιοφυία του, το πρωτότυπο είδος του κόσμου του και η εξαιρετική ικανότητά του να επινοεί εικόνες, γίνονται αντιληπτά σε όλες τις συνεργασίες που είχε για περιοδικά, βιβλία, αφίσες και διαφημιστικές καταχωρήσεις, που παρήγαγε εν αφθονία κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει δέκα βιβλία εικονογραφημένα από τον Νταλί, που ανήκουν στην συλλογή της Βιβλιοθήκης «Χουάν Κάρλος Ονέτι» του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας.
Οι επισκέπτες θα μπορούν να τα ξεφυλλίσουν και ν’ απολαύσουν τα έργα του μεγάλου καλλιτέχνη.

15 – 30 Νοεμβρίου
Βιβλιοθήκη «Χουάν Κάρλος Ονέτι», Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας, Σκουφά 31.
Είσοδος ελεύθερη

DALÍ ILUSTRADOR
15-30 Noviembre

Dalí empezó a interesarse en la ilustración desde muy joven. En 1916 dibujaba cuentos para su hermana enferma, en 1918 ya colaborara en el semanario infantil más popular de Cataluña, y a continuación logró establecerse como el ilustrador de muchas revistas de amplia circulación en su país.

En el campo de la ilustración de libros, empezó por escritores catalanes, pero con el tiempo, movido por un irrefrenable deseo de notoriedad, aceptaba encargos indiscriminadamente. De manera que encontramos ilustraciones suyas tanto en revistas de mucha difusión como en libros de gran tirada, como sus propios Vida secreta y Hidden faces, y en libros de edición limitada publicados por pequeñas editoriales como L’Immaculée Conception de Bréton y Éluard (1930), La femme visible del propio Dalí (1930), Onan de Georges Hugnet (1934) o Les chants de Maldoror de Lautréamont (1934), una de las obras maestras de la literatura surrealista.

No obstante, debemos hacer una mención especial a las obras de grandes autores, particularmente a los clásicos universales, que ilustró para ediciones de bibliófilo. Son un ejemplo de ello los libros de Maurice Sandoz Fantastic memories (1945), The Maze (1945), Das Haus ohne Fenster (1948) o La Limite (1949) y también El Quijote de Cervantes (1957), así como Alicia en el País de las Maravillas de Lewis Carrol (1960), Casanova (1967), Faust de Goethe (1969), una Biblia Sacra (1969), Tristán e Isolda (1970), Decameron de Boccaccio (1972), Paradis perdu de John Milton (1974), La vida es sueño de Pedro Calderón de la Barca (1975) o una Tauromaquia surrealista (1976), entre muchas otras.

En todos los 79 títulos que ilustró Dalí, dejó su impronta, como se puede comprobar especialmente en la Divina Comedia de Dante Alighieri (1960), para la cual Dalí creó cien xilografías, que sin ser fieles al relato dantesco sí que nos permiten recorrer toda la particular iconografía del artista (potente e incisiva).
Su genio, la original personalidad de su mundo y su extraordinaria capacidad de inventar imágenes se pone de manifiesto en cualquiera de las colaboraciones que hizo en revistas, libros, carteles o anuncios publicitarios que, de una manera pródiga, generó a lo largo de su vida.

Esta exposición abarca diez libros ilustrados por Dalí que pertenecen en la colección de la Biblioteca “Juan Carlos Onetti” del Insttituto Cervantes de Atenas.
Los visitantes podrán hojearlos y admirar las obras del gran artista.

15-30 Noviembre
Biblioteca “Juan Carlos Onetti”, Instituto Cervantes de Atenas. Scufá 31.
Entrada libre.