87 δισ. ευρώ μαζεύει το κράτος από φόρους και εισφορές!

-Πού πάνε, πιάνουν τόπο; – Πολλά τα ερωτήματα

Κάθε άλλο παρά σταγόνα στον ωκεανό είναι τα δισεκατομμύρια που μαζεύει ο… συνεταίρος των επιχειρήσεων, το κράτος, κυρίως μέσω φόρων και εισφορών.

Από τα 87 δισ. ευρώ που εισέπραξε το 2016, τα οποία αντιστοιχούν στο 50% του ΑΕΠ, 7,5 δισ. πήγαν στην παιδεία, 8,6 δισ. στην υγεία, 3,7 δισ. στην άμυνα, 16 δισ. στις γενικές υπηρεσίες, 36 δισ. στην κοινωνική προστασία, 3,8 δισ. στη δημόσια τάξη και ασφάλεια και 6,6 δισ. ευρώ στις οικονομικές υπηρεσίες.

Οι δαπάνες για την παραγωγή όλων των παραπάνω ήταν 21,6 δισ. για μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, 31,2 δισ. ευρώ για συντάξεις, 21,8 δισ. για κοινωνικές δαπάνες, 6,2 δισ. για επενδύσεις και 5,6 δισ. ευρώ για τόκους του δημοσίου χρέους.
Σχολιάζοντας αυτές τις δαπάνες, ο επικεφαλής οικονομολόγος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) κ. Μιχάλης Μασουράκης σε άρθρο του επισημαίνει:

«Σε σχέση με τους τομείς στους οποίους ξοδεύονται οι πόροι του κράτους ως ποσοστό των συνολικών δαπανών σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση, προκύπτουν ορισμένα ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

Ενώ στην Ελλάδα ξοδεύουμε το ίδιο περίπου ποσοστό των δαπανών της γενικής κυβέρνησης για κοινωνική προστασία (41,5% στην Ελλάδα έναντι 41,2% στην ΕΕ-28), υστερούμε σημαντικά στο ποσοστό των δαπανών στην υγεία (9,9% στην Ελλάδα έναντι 15,3% στην ΕΕ-28) και την παιδεία (8,6% στην Ελλάδα έναντι 10,2% στην ΕΕ-28).

Υστερούμε, επίσης, στις λεγόμενες οικονομικές υποθέσεις (7,6% στην Ελλάδα έναντι 8,6% στην ΕΕ-28), που περιλαμβάνουν κυρίως επενδυτικές δραστηριότητες του Δημοσίου κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, με τα 7 στα 10 ευρώ να πηγαίνουν σε μεταφορικές υποδομές (δρόμοι, λιμάνια, γέφυρες κ.ο.κ.).

Αντίθετα, διοχετεύουμε περισσότερους πόρους στην άμυνα (4,3% στην Ελλάδα έναντι 2,9% στην ΕΕ-28) και τη δημόσια τάξη και ασφάλεια (4,4% στην Ελλάδα έναντι 3,7% στην ΕΕ-28) και σημαντικά περισσότερους πόρους στις γενικές υπηρεσίες (18,5% στην Ελλάδα έναντι 12,9% στην ΕΕ-28), που περιλαμβάνουν, πέραν των πληρωμών τόκων για το δημόσιο χρέος, και τις παντός είδους προμήθειες, τη διαχείριση του προσωπικού, τις στατιστικές υπηρεσίες, τα μηχανογραφικά κέντρα, τη διαχείριση κρατικών κτιρίων και αυτοκινήτων, τις πρεσβείες, τις εφορίες, τα τελωνεία κ.ά.».