Όμηρος η Ελλάδα και η μειονότητα της Βορείου Ηπείρου των εκβιασμών του Ράμα

Φόβο προδίδουν οι άτονοι χειρισμοί της κυβέρνησης απέναντι στην εκτέλεση του έλληνα ομογενή

-Γιατί δεν ζητήσαμε τη σύσταση μεικτής επιτροπής για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του Κατσίφα
-Καταρρακώθηκε η εθνική αξιοπρέπεια της χώρας μας
-Έχουμε δεχθεί να μη χρησιμοποιείται ο όρος «Βόρειος Ήπειρος»;

Το τραγικό επεισόδιο στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, ανήμερα της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου, εκτός από τη θλιβερή συνέπεια της απώλειας της ζωής ενός νέου Βορειοηπειρώτη ανέδειξε και κάτι ακόμη: Ότι σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα η Αθήνα δεν διδάχθηκε τίποτε και συχνά μετατρέπεται σε έρμαιο των αλβανικών μεθοδεύσεων και εκβιασμών.

Οι λόγοι που όπλισαν το χέρι του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός πατριώτη, το αίμα του οποίου έβραζε και η ψυχή του δεν σκιαζόταν από το φόβητρο της Αλβανικής Αστυνομίας, δεν είναι γνωστοί. Αν και όσοι βρέθηκαν δίπλα του λίγο πριν από το επεισόδιο ανέφεραν ότι οι αστυνομικοί, γνωρίζοντας την ευαισθησία του, τον προκάλεσαν αρκετές φορές λεκτικά με θέμα τον στολισμό του χωριού με τις ελληνικές σημαίες.

Όμως το γεγονός ότι εξώθησαν τον Κατσίφα στο απονενοημένο διάβημα, με τους πυροβολισμούς στον αέρα, έχοντας -προφανώς όχι τυχαία- μία ώρα πριν σε ετοιμότητα τις Ειδικές Δυνάμεις της Αλβανικής Αστυνομίας και κατόπιν εξαπολύοντας την επιχείρηση εξουδετέρωσης και όχι σύλληψής του, αποκαλύπτει ότι επρόκειτο περί μεθόδευσης πρόκλησης επεισοδίου προς εκφοβισμό της ελληνικής μειονότητας και μάλιστα μία ημέρα συμβολική για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.

Οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, καθώς βρέθηκε να υφίσταται τα καψόνια των αλβανικών αρχών και να καταπίνει το προκλητικό και ανθελληνικό πρώτο μήνυμα του αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα… Έτσι, αντί να απαιτήσει αμέσως, με ρηματική διακοίνωση, τη σύσταση μεικτής επιτροπής για να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση, ζήτησε από τις αλβανικές αρχές να αναλάβουν το έργο αυτό, ενώ όμως όλοι οι παράγοντες στην Αλβανία είχαν πάρει το μήνυμα από το tweet του κ. Ράμα.

Κατόπιν συνεχίσθηκε ο ε­μπαιγμός, με διαβήματα που τα… Τίρανα έκαναν στην ελληνίδα πρεσβευτή στην Αλβανία και με την απόρριψη του αιτήματος για έλληνα ιατροδικαστή στην εξέταση της σορού του ομογενή.

Και τελικά αυτό που αναδεί­χθηκε δεν είναι μόνο ο ηττοπαθής τρόπος αντιμετώπισης του Έντι Ράμα και της ίδιας της Αλβανίας, αλλά κυρίως ο φόβος της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στις υποχρεώσεις που έχει έναντι της ελληνικής εθνικής μειονότητας.

Προφανώς, για τον ΣΥΡΙΖΑ, που οτιδήποτε έχει σχέση με τη Βόρειο Ήπειρο (όρο μάλιστα που ο κ. Κοτζιάς έχει συμφωνήσει με τους Αλβανούς να μη χρησιμοποιείται πλέον) του προκαλεί αλλεργία, η υπόθεση ήταν ενοχλητική. Μάλιστα, θεωρώντας ότι αυτό θα έδινε λαβή για άνοιγμα ενός ακόμη επικίνδυνου για την ίδια την κυβέρνηση μετώπου, επέλεξε τον δρόμο των ήπιων αιτημάτων για διαλεύκανση της υπόθεσης.

Το αποτέλεσμα των χειρισμών αυτών οδήγησε τελικά στο να καταστεί και η ίδια η κυβέρνηση και η Ελλάδα όμηρος των μεθοδεύσεων των Τιράνων και η ελληνική εθνική μειονότητα να αισθάνεται εντελώς απροστάτευτη απέναντι στο πραγματικά ύπουλο και όχι πάντοτε καμουφλαρισμένο πογκρόμ που έχει εξαπολυθεί εναντίον της.

Ο κ. Ράμα έτσι ελέγχει τη βαλβίδα της έντασης με την Ελλάδα κατά το δοκούν και συγχρόνως θεωρεί ότι με την τροπή που πήρε η υπόθεση θα αποτρέψει την Αθήνα από το να ασχοληθεί σοβαρά με τα προβλήματα της μειονότητας, με πρώτο το περιουσιακό, εν όψει μάλιστα και των δημοτικών εκλογών της άνοιξης.

Όμως, με αφορμή το επεισόδιο στους Βουλιαράτες, ο αλβανός πρωθυπουργός βρήκε την ευκαιρία να ξαναπυροδοτήσει το ανθελληνικό κλίμα στη χώρα του, κάτι που πρακτικά οδηγεί στο ράφι και τις συμφωνίες στις οποίες ήταν έτοιμες να καταλήξουν οι δύο πλευρές μετά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις μεταξύ Κοτζιά – Μπουσάτι. Η πιο σημαντική από τις συμφωνίες αυτές ήταν για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων, όπου, παρά τις όποιες παραχωρήσεις προς την Αλβανία, ο ίδιος ο κ. Ράμα, αν και δεν είχε τοποθετηθεί δημόσια, ήταν αντίθετος με την εφαρμογή των προβλέψεων του Δικαίου της Θάλασσας, λόγω και των παρεμβάσεων του φίλου του Ταγίπ Ερντογάν αλλά και γιατί το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, έπειτα από προσφυγή του ίδιου όταν ήταν στην αντιπολίτευση, είχε ακυρώσει την προηγούμενη συμφωνία με την Ελλάδα (επί υπουργίας Ντόρας Μπακογιάννη). Μάλιστα, όλη η επιχειρηματολογία του Συνταγματικού Δικαστηρίου υιοθετούσε ουσιαστικά την τουρκική επιχειρηματολογία.

Παρά την καθυστέρηση που προκαλεί η αποχώρηση του Νίκου Κοτζιά από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, πολύ σύντομα ο κ. Ράμα θα έπρεπε να πάρει θέση για το ζήτημα αυτό, όπου θα έπρεπε είτε να έρθει σε σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και την Τουρκία είτε να υπογράψει με την Ελλάδα τη Συμφωνία Οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας. Με τις εντάσεις και το ανθελληνικό κλίμα θεωρεί ότι παίρνει παράταση τουλάχιστον μερικών μηνών…

Όμως, μετά και τη στάση που κράτησε η αλβανική κυβέρνηση στην υπόθεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά ως προς τον λόγο που η Αθήνα δεν χρησιμοποίησε όλα τα όπλα που διαθέτει, ώστε να εξασφαλίσει στο ελάχιστο ότι θα διερευνηθεί πλήρως η υπόθεση με συμμετοχή και ελλήνων αξιωματικών και εμπειρογνωμόνων.

Αντίθετα αφέθηκε να εκβιάζεται από τον κ. Ράμα, ενώ ήδη μονομερώς έχει προχωρήσει σε «δώρα» προς τα Τίρανα, όπως η αναγνώριση των αλβανικών διπλωμάτων οδήγησης αλλά και η κατάργηση επικύρωσης αλβανικών εγγράφων για χρήση τους στην Ελλάδα, ενώ με όλο και πιο συνοπτικές διαδικασίες δίνεται η ελληνική ιθαγένεια σε αλβανούς πολίτες. Και ας ελπίσουμε να μην είναι αυτό ένα από τα υπόλοιπα κίνητρα, που οδήγησαν την κυβέρνηση σε αυτήν τη λανθασμένη και φοβική διαχείριση μιας υπόθεσης που δεν αποτελεί απλώς ένα αστυνομικό επεισόδιο.

Μόλις ο Κωσταντίνος Κατσίφας αναπαυθεί στο χώμα της πατρίδας που λάτρεψε, θα πρέπει το υπουργείο Εξωτερικών αλλά και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να ξαναδούν από την αρχή τον χειρισμό αυτής της υπόθεσης, που άφησε βαθιά τραύματα στην εθνική αξιοπρέπειά μας…

Κωνσταντίνος Τσάκαλος