Παζάρι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας – Θα οργιάσει το πάρε – δώσε στο παρασκήνιο…
-Με την πατέντα των 6 ψηφοφοριών, μίας ανά μήνα…
Μόνο… ρουλέτα, για να βγαίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανάλογα με το πού θα κάτσει η μπίλια, δεν προβλέπει η κυβερνητική πρόταση για την αναθεώρηση του Συντάγματος ως προς τον τρόπο εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αλλά, εδώ που τα λέμε, τύφλα να ’χει η ρουλέτα μπροστά στον πολύ… πρωτότυπο τρόπο εκλογής του Αρχηγού του Κράτους που σκέφθηκε το Μαξίμου.
Σύμφωνα με την ισχύουσα έως τώρα διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμά μας, αν στην τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν συγκεντρώσει 180 ψήφους, η Βουλή διαλύεται, πάμε σε εκλογές και ο Πρόεδρος της χώρας εκλέγεται από την επόμενη Βουλή με απλή πλειοψηφία.
Μέχρι το 2009 δεν είχε ενεργοποιηθεί ποτέ αυτή η διάταξη γιατί ο υποψήφιος Πρόεδρος συγκέντρωνε τον αναγκαίο αριθμό ψήφων που απαιτεί το Σύνταγμα. Το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απέρριψε την πρόταση του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να συμφωνήσουν στην επανεκλογή τού τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και οι εκλογές να γίνουν μετά τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης.
Η αντίδραση του Καραμανλή ήταν να παραιτηθεί η κυβέρνηση και η χώρα να πάει σε εκλογές. Έτσι, το Σύνταγμα εργαλειοποιήθηκε για πρώτη φορά με καθαρά κομματικές επιδιώξεις. Να σημειωθεί ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν υπέρ της θέσης του Γιώργου Παπανδρέου, «δεν ψηφίζουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προκαλούμε εκλογές». Μετά άλλαξε άποψη.
Τώρα, με την αλλαγή στη διαδικασία που προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με ψηφοφορίες επί έξι μήνες (ανά μήνα), μέχρι να συγκεντρώσει ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον… μαγικό αριθμό των 180 ψήφων, το παζάρι ΘΑ ΟΡΓΙΑΖΕΙ και όσο θα πλησιάζει η διαδικασία στην έκτη ψηφοφορία και οι 180 δεν θα φαίνονται στον ορίζοντα το πάρε – δώσε θα πηγαίνει στα ύψη. Και ο εκλεγείς όλο και κάποιες δεσμεύσεις θα έχει αναλάβει…
Σίγουρα κάποιοι θα πουν, μα είναι δυνατόν να συμβούν τέτοια πράγματα; Θα τους συμβουλεύαμε να μη βάλουν το χέρι στο Ευαγγέλιο.
Στην όποια τελική διαμόρφωση της αναθεώρησης του Συντάγματος καταλήξει η Βουλή, στο καυτό θέμα της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας θα πρέπει να διασφαλίζεται στον μέγιστο βαθμό ότι τα κάθε είδους παζάρια δεν θα βρίσκουν πόρτες ανοιχτές. Και αυτό εξαρτάται σε μεγάλο ποσοστό από την προσωπικότητα και την έντιμη από κάθε πλευρά διαδρομή του υποψηφίου μέχρι τη στιγμή που θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Κοντολογίς, δεν μπορεί να ευτελίζεται η εκλογή του Αρχηγού του Κράτους στη βάση των κομματικών επιδιώξεων της κάθε κυβέρνησης, επί των ημερών της οποίας θα γίνεται η εκλογή, με κριτήριο το πώς το κόμμα θα κερδίσει τις εκλογές.
Και κάτι που δεν πρέπει να ξεχνούν όχι μόνο οι πολιτικοί μας και τα κόμματα αλλά και οι έλληνες πολίτες είναι ότι δεν φταίει το Σύνταγμα που χρεοκόπησε η πατρίδα μας. Φταίνε πρωτίστως όλοι εκείνοι που κυβέρνησαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μηδενός εξαιρουμένου. Και μικρό μερίδιο ευθύνης έχουν και εκείνοι που ήταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης…