Πώς να προστατευτείτε από το κοινό κρυολόγημα και την εποχική γρίπη!

Του
ΑΡΗ ΜΠΕΡΖΟΒΙΤΗ

Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) οι ομάδες αυξημένου κινδύνου για σοβαρή νόσο και επιπλοκές από γρίπη είναι:

• Άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω.
• Παιδιά και ενήλικες που παρουσιάζουν έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα:

1. Σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα.
2. Άσθμα ή άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες.
3. Χρόνια νεφροπάθεια.
4. Καρδιακή νόσο με σοβαρές αιμοδυναμικές διαταραχές.
5. Ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη εξαιτίας νοσήματος ή θεραπείας).
6. Μεταμόσχευση οργάνων.
7. Δρεπανοκυτταρική νόσο (και άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες).
8. Νευρομυϊκά νοσήματα.

• Έγκυες γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας κύησης.
• Άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία, με δείκτη μάζας σώματος ≥ 40kgm/m2.
• Παιδιά που παίρνουν ασπιρίνη μακροχρόνια (π.χ. νόσος Kawasaki, ρευματοειδής αρθρίτιδα κ.ά.) για τον πιθανό κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου Reye μετά από γρίπη.
• Άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με βρέφη<6 μηνών ή φροντίζουν άτομα με υποκείμενο νόσημα, τα οποία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών από τη γρίπη.
• Οι κλειστοί πληθυσμοί (προσωπικό και εσωτερικοί σπουδαστές γυμνασίων-λυκείων, στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, ειδικών σχολείων ή σχολών,τρόφιμοι και προσωπικό ιδρυμάτων κ.ά.).
• Εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και λοιποί εργαζόμενοι με κλινικό έργο).

Οι επιπλοκές
Η μόλυνση από τον ιό της γρίπης εμπεριέχει υψηλό κίνδυνο επιπλοκών, όπως μέση ωτίτιδα, παραρρινοκολπίτιδα και πνευμονία. Επίσης μπορεί να αναπτυχθεί μυοκαρδίτιδα (φλεγμονή του καρδιακού μυός) και εγκεφαλίτιδα. Η πιο συνηθισμένη θανατηφόρος επιπλοκή είναι η πνευμονία, η οποία μπορεί να αναπτυχθεί σε όλες τις ομάδες ασθενών.

Τα μέτρα προστασίας
Για την προστασία των πολιτών το ΚΕΕΛΠΝΟ συστήνει τα εξής μέτρα:

1. Εμβολιασμό για την εποχική γρίπη στις ομάδες αυξημένου κινδύνου του πληθυσμού.

2. Τήρηση των μέτρων υγιεινής των χεριών και αναπνευστικής υγιεινής (π.χ. κάλυψη του βήχα και του φτερνίσματος).

3. Έγκαιρη χρήση των αντι-ϊικών φαρμάκων κατά της γρίπης με τις πρώτες εκδηλώσεις (μέσα σε 48 ώρες) κατά την κρίση των θεραπόντων ιατρών, ακόμη και χωρίς την εργαστηριακή επιβεβαίωση της γρίπης.

4. Αναζήτηση ιατρικής συμβουλής σε περίπτωση παρατεταμένων ή σοβαρών συμπτωμάτων γρίπης ακόμη και σε άτομα που δεν ανήκουν σε ομάδα αυξημένου κινδύνου.

Η διαφορά μεταξύ γρίπης και κρυολογήματος

Υπάρχουν οι εξής σαφείς διαφορές μεταξύ γρίπης και κρυολογήματος:

Η γρίπη
• Ξαφνική έναρξη των συμπτωμάτων που επιδεινώνονται εντός ωρών. Οι ασθενείς συχνά θυμούνται τον ακριβή χρόνο που ξεκίνησε η νόσος.
• Δυνατός πονόλαιμος «σαν ένα λιοντάρι που γρατζουνάει τις αμυγδαλές σας».
• Υψηλή θερμοκρασία έως 41°C, αφού το σώμα προσπαθεί να αναπτύξει θερμότητα και να εξοντώσει τον ιό.
• Πάντοτε σχετίζεται με σοβαρή κεφαλαλγία.
• Προκαλεί ξαφνικά πόνο σε όλο το σώμα, ιδιαίτερα στις αρθρώσεις. Κόπωση και αδυναμία.
• Ο βήχας είναι συνηθισμένος, όχι όμως και το φτάρνισμα.
• Διαρκεί 1-2 εβδομάδες. Προβλήματα στον θώρακα συνήθη.
• Προκαλεί σοβαρές επιπλοκές π.χ. πνευμονία, παραρρινοκολπίτιδα, βρογχίτιδα και μέση ωτίτιδα σε παιδιά.

Το κοινό κρυολόγημα
• Σταδιακή έναρξη των συμπτωμάτων.
• Γδάρσιμο στον λαιμό, λιγότερο σοβαρό.
• Συνήθως μικρή αύξηση της θερμοκρασίας.
• Ελαφρύς πονοκέφαλος σε μερικές περιπτώσεις.
• Ήπιος πόνος, που συνήθως περιορίζεται στα κάτω άκρα.
• Το φτάρνισμα και η ρινική συμφόρηση είναι συνήθη, γιατί ο ιός του κρυολογήματος επικεντρώνεται στη μύτη.
• Ταχεία ανάρρωση.
• Ήπιες επιπλοκές.