Στον «λάκκο» της Συμφωνίας των Πρεσπών

-Διασώθηκε ο Ζάεφ με τους 8 «πρόθυμους» βουλευτές του… VMRO
-Τριγμοί στην κυβερνητική συμμαχία

Αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα του Σκοπιανού και της αντιδημοφιλούς Συμφωνίας των Πρεσπών βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση, η οποία, αν και πίστευε ότι το Σκοπιανό θα επιφέρει τη διάλυση της… ΝΔ, βλέπει αντιθέτως να κλονίζεται η δική της σταθερότητα και αξιοπιστία, μετά μάλιστα την έγκριση των συνταγματικών αλλαγών στα Σκόπια.

Μπορεί ο κ. Καμμένος να ήλπιζε ότι ο κ. Ζάεφ δεν θα βρει την πλειοψηφία των 80 βουλευτών και συνεπώς ο κυβερνητικός συνασπισμός στην Αθήνα θα έβγαινε αλώβητος από την ιστορία αυτή, αλλά η πραγματικότητα τον διέψευσε, επιτείνοντας έτσι τους τριγμούς στη συνεργασία του με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πλέον το Σκοπιανό βάζει και το χρονοδιάγραμμά του βίου της κυβερνητικής αυτής συνεργασίας.

Μετά την αντιπαράθεση των τελευταίων ημερών μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον, όχι μόνο για το δημοψήφισμα, αλλά για τον τρόπο που εξασφάλισε ο κ. Ζάεφ τους οκτώ αποστάτες βουλευτές του VMRO-DPMNE, είναι ξεκάθαροι οι λόγοι που η κυβέρνηση έχει πάρει τόσο ζεστά το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, καθώς είναι προφανές ότι αποτελεί δέσμευση, και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο, προς τους Αμερικανούς.

Και για τον λόγο αυτό, παρά τα διάφορα σενάρια που αναπαράγονται, ο κ. Τσίπρας με κάθε τρόπο και κάθε κόστος θα ολοκληρώσει την αποστολή αυτή και θα κυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών στην Ελληνική Βουλή.

Εξάλλου και ο Π. Καμμένος, μετά το ταξίδι του στις ΗΠΑ, παρά τα συνθήματα και τις φωνές για «μακεδονοκλάστες», πλέον δηλώνει ότι δεν θα επιχειρήσει να εμποδίσει την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Ελληνική Βουλή. Εάν επεδίωκε κάτι τέτοιο, τότε θα απέσυρε την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση, ώστε να μην μπορέσει να φέρει τη Συμφωνία των Πρεσπών στην Βουλή, αφού η τελευταία απειλή του ήταν ότι θα αποχωρούσε από την κυβέρνηση (σ.σ.: Χωρίς να λέει ότι θα αποσύρει την εμπιστοσύνη του κόμματός του, ώστε να τεθεί θέμα δεδηλωμένης) όταν ερχόταν η Συμφωνία στη Βουλή.

Τότε όμως θα υπάρχουν πλέον οι πρόθυμοι και από το δικό του κόμμα και από το Ποτάμι, για να υπερψηφισθεί και να κατοχυρωθεί πλέον η ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και η αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας».

Η Αθήνα έχει ήδη να αντιμετωπίσει μια πολύ δύσκολη κατάσταση, με τις συνεχείς δηλώσεις των σκοπιανών αξιωματούχων περί κατοχύρωσης της «μακεδονικής ταυτότητας» με τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και με τοποθετήσεις που κινούνται εκτός του πλαισίου και του πνεύματος της Συμφωνίας. Και αυτό δημιουργεί πολύ αρνητικό τετελεσμένο για το επόμενο στάδιο, όταν δηλαδή η Συμφωνία έρθει προς κύρωση στην Ελληνική Βουλή και κατόπιν θα πρέπει να εφαρμοσθεί. Μια πολύ δύσκολη πρόκληση για την Ελλάδα, που θα πρέπει να δίνει κάθε μέρα πολλές μάχες και σε πολλά επίπεδα για να αποφεύγονται παρερμηνείες της Συμφωνίας, που θα οδηγούν τελικά στην κατοχύρωση του «μακεδονισμού» ακόμη και υπό το νέο, σύνθετο όνομα.

Το γεγονός ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (καθώς υπήρξαν μεν καταγγελίες για απειλές, εκβιασμούς και εξαγορές βουλευτών, αλλά δεν μπορεί να παραβλεφθεί και η ύπαρξη διαλυτικών φαινομένων στο VMRO-DPMNE) ο κ. Ζάεφ εξασφάλισε την πλειοψηφία στη Βουλή δεν σημαίνει ότι η διαδικασία ολοκληρώθηκε.

Ο κ. Ζάεφ έχει δεσμευθεί προς τους οκτώ αποστάτες βουλευτές ότι στη διάρκεια της συζήτησης των τροπολογιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος θα εξετασθεί ο όρος που είχαν θέσει και αφορά την τροπολογία που θα ενισχύει και θα τονίζει τη «μακεδονική ταυτότητα».

Καθώς η ακριβής διατύπωση των τροπολογιών δεν αποτελεί μέρος της Συμφωνίας, θα πρέπει η Αθήνα να είναι έτοιμη να αντιδράσει εάν μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος επιχειρηθεί να υπάρξει πρόβλεψη η οποία πρακτικά θα ανατρέπει όλο το πνεύμα της Συμφωνίας. Το ερώτημα φυσικά είναι πώς η Ελλάδα θα μπορέσει να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς με δεδομένη τη διαφωνία στον κυβερνητικό συνασπισμό ίσως θεωρηθεί ότι επιλέγει για εσωτερικούς λόγους να… υπονομεύσει τη Συμφωνία.

Κωνσταντίνος Τσάκαλος