ΟΙ ΚΥΚΝΟΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

October 20, 2018 στις κατηγορίες BIBΛIO,

Συγγραφέας
ΦΑΝΗ ΠΑΝΤΑΖΗ

Όταν η Πολίνα ανακαλύπτει ότι δεν είναι πραγματική κόρη εκείνου που μέχρι πρόσφατα θεωρούσε πατέρα της και ότι η μητέρα της έχει εραστή, χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της. Το μόνο που της μένει είναι να εγκαταλείψει οριστικά το σπίτι που την πλήγωσε και τους ανθρώπους που την εξαπατούσαν τόσα χρόνια.
Καταλήγει στα Γιάννενα, την πόλη με τη μυθική λίμνη και την ξεχωριστή γοητεία, πιστεύοντας ότι θα κάνει μια καινούργια αρχή. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι, πολλά χρόνια πριν, στον τόπο αυτόν άνθησε ένας μεγάλος έρωτας, που μπορεί να χάθηκε μέσα στη λαίλαπα του πολέμου, αλλά η αύρα του εξακολουθεί να υπάρχει και θα επηρεάσει καθοριστικά και τη δική της τύχη.
Στις όχθες της λίμνης όπου σεργιανίζει τώρα η Πολίνα χέρι χέρι με τον Στέργιο, σεργιάνιζε στον πόλεμο μια εθελόντρια νοσοκόμα μ’ έναν όμορφο στρατιώτη, που είχε τραυματιστεί στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας.
Δυο ιστορίες ενωμένες με ασημένια κλωστή, όπως οι ασημένιοι κύκνοι που κεντούσε κάποτε μια ερωτευμένη κοπέλα. Μια αγάπη σημαδεμένη από τη φρίκη του πολέμου, το μεγαλείο της αφοσίωσης, την τόλμη των γενναίων και την προσμονή της λύτρωσης.
Πολλά χρόνια μετά τον πόλεμο του ’40, στα Γιάννενα, απ’ όπου άρχισαν όλα, οι νεότεροι ήρωες θα δουν τη ζωή τους να αλλάζει από αναπάντεχες ανατροπές, στον απόηχο ενός μεγάλου έρωτα.

Απόσπασμα βιβλίου

Η Πολίνα κοίταξε το ρολόι στο κομοδίνο. Οι δείκτες του φωσφόριζαν στο σκοτάδι κι έδειχναν τέσσερις και τέταρτο το πρωί. Το σπίτι ήταν βυθισμένο στη σιωπή και το μόνο που ακουγόταν ήταν το ξέγνοιαστο, διακριτικό τραγούδι των γρύλων από τον κήπο.
Το πολύ σε μία ώρα θα είχε εξαφανιστεί. Ήθελε να φύγει πριν φέξει, με την ελπίδα ότι δε θα συναντούσε κανέναν γνωστό στη γειτονιά. Σίγουρα θα παραξενευόταν όποιος την έβλεπε αχάραγα με τη βαλίτσα στο χέρι να χάνεται στο σκοτάδι. Ωστόσο, εκείνη είχε σκεφτεί όλα τα ενδεχόμενα, όπως την περίπτωση να πέσει πάνω στην πιο περίεργη και κουτσομπόλα της γειτονιάς που σίγουρα θα τη ρωτούσε για πού το ’βαλε τέτοια ώρα, ολομόναχη.
«Πάω ταξίδι», είχε έτοιμη την απάντηση η Πολίνα. Κι ας πίστευε ό,τι ήθελε η γειτόνισσα. Μήπως θα την ξανάβλεπε; Όχι. Από τη στιγμή που θα έφευγε, δε θα ξανάβλεπε κανέναν ούτε από τη γειτονιά ούτε από το σπίτι της. Θα έριχνε μαύρη πέτρα πίσω της και θα προσπαθούσε να ξαναβρεί τον εαυτό της. Γιατί τον είχε χάσει, αφού δεν ήξερε κυριολεκτικά ποια ήταν.
Μέχρι πριν από έναν μήνα νόμιζε πως ήταν η Πολίνα Δημακοπούλου, η μοναχοκόρη του Αντώνη και της Λουίζας Δημακοπούλου. Αλλά όχι, δεν ήταν έτσι. Δεν ήταν καθόλου έτσι, γιατί, όπως ανακάλυψε με τον πιο οδυνηρό τρόπο, δεν ήταν παιδί του Αντώνη, αλλά κάποιου εραστή της μητέρας της – κάποιου πεθαμένου από καιρό, κάποιου που δεν ήξερε κανείς ούτε πού ήταν θαμμένος. Μα η Πολίνα αυτό δεν το γνώριζε, και ζούσε είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια μέσα στο ψέμα, με ένα επίθετο που δεν της ανήκε, με μια μητέρα που της έλεγε ψέματα και την άφηνε στο σκοτάδι. Όχι πως δεν είχε κι ο Αντώνης μερίδιο σε τούτη την απαίσια φάρσα σε βάρος της… Εκείνος όμως το πλήρωσε, και μάλιστα πολύ ακριβά, αφού είχε χάσει με τρόπο τραγικό τη ζωή του.
Η Πολίνα αναστέναξε και ξανακοίταξε το ρολόι. Δεν είχαν περάσει ούτε δέκα λεπτά. Είχε ξαπλώσει ντυμένη· και, φυσικά, δεν είχε κλείσει μάτι όλη νύχτα από την αγωνία. Έπρεπε να ξεγλιστρήσει χωρίς να την πάρει χαμπάρι η Λουίζα, γιατί δεν είχε καμία διάθεση για μελοδραματικές σκηνές και τσακωμούς. Αρκετά είχε περάσει τον τελευταίο καιρό.
Λίγα λεπτά αργότερα παραμέρισε το σεντόνι και σηκώθηκε ξυπόλυτη. Από τις γρίλιες έμπαινε το φως του δρόμου σχηματίζοντας φωτεινές ρίγες στον τοίχο και στα έπιπλα. Η Πολίνα πήγε μέχρι την πόρτα και την άνοιξε προσεκτικά. Πέρασε το κεφάλι της έξω και κοίταξε προς τo δωμάτιο της μητέρας της. Κανένας θόρυβος, καμία κίνηση, κανένα φως. Η Λουίζα, η μέχρι προ τινος αγαπημένη της μανούλα, η αξιοπρεπής και μετρημένη σύζυγος που, τελικά, αποδείχτηκε πως είχε εραστή, φαινόταν να κοιμάται.
Το άλλο υπνοδωμάτιο ήταν φυσικά άδειο από τότε που έφυγε η Έρση, η άλλη έχιδνα, η φθονερή και απερίγραπτη ξαδέλφη της. Πριν την κυριέψει για μια ακόμα φορά η οργή, θύμισε στον εαυτό της ότι, από δω και πέρα, θα ζούσε χωρίς την τοξική παρουσία τους στη ζωή της, κι αυτό την ανακούφισε κάπως.
Ξαναμπήκε στο δωμάτιό της κι έστρωσε τη φούστα και την μπλούζα που είχε βάλει. Φόρεσε ένα ζευγάρι χαμηλά παπούτσια και τράβηξε την κομψή, δερμάτινη βαλίτσα που είχε κάτω από το κρεβάτι. Ευτυχώς, δεν ήταν πολύ βαριά, αφού είχε μόνο καλοκαιρινά ρούχα, συν κάνα δυο ζακέτες για τις πρώτες φθινοπωρινές ψύχρες. Τα χειμωνιάτικα ρούχα της θα έμεναν εδώ και η Πολίνα θα αγόραζε καινούργια όταν έφτανε στον προορισμό της. Άλλωστε, ήθελε να πάρει μαζί της όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα από τούτο το σπίτι.
Άναψε τη λάμπα του μικρού της γραφείου και κάθισε. Είχε αποφασίσει από πριν τι θα έγραφε. Δε χρειάζονταν πολλά λόγια, οι καταστάσεις και τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί μιλούσαν από μόνα τους. Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να περάσει το μήνυμα ότι θα εξαφανιζόταν μια για πάντα.
Η πένα της έτριξε ανατριχιαστικά πάνω στο χαρτί καθώς έγραφε το σημείωμα με βιαστικές, σχεδόν βίαιες κινήσεις.

Φεύγω μακριά και για πάντα. Μην επιχειρήσεις να με βρεις, δεν πρόκειται να με ανακαλύψεις ποτέ.

Π.

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η ΦΑΝΗ ΠΑΝΤΑΖΗ γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε οικονομικές επιστήμες στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε σε γνωστές πολυεθνικές εταιρείες και ασχολήθηκε πέντε χρόνια με τη διαφήμιση ως κειμενογράφος. Σήμερα, κύρια απασχόλησή της είναι η λογοτεχνική μετάφραση και η συγγραφή. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία εννέα μυθιστορήματά της, που έχουν πουλήσει συνολικά περισσότερα από 140.000 αντίτυπα.

Έργα της συγγραφέως
Ο κουρσάρος της καρδιάς μου, Εκδόσεις Ωκεανίδα, 2010
To θρόισμα της λεύκας, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2011
Από αγάπη, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2012
Η νύχτα των γιασεμιών, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2013
Το άγγιγμα της αμαρτίας, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014
Το κυνήγι της αλεπούς (δεύτερη έκδοση), Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014
Η εκδίκηση έσταζε μέλι, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2015
Τραγούδι δίχως λόγια, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2016
Η ψυχή του πέτρινου σπιτιού, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2017