«Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου…»
Του
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΩΤ. ΓΚΙΚΑ
Πρ. Βουλευτή (ΝΔ) Κερκύρας,
πρ. Εκπροσώπου Τύπου ΥΠΕΘΑ
Εμβρόντητη η διεθνής κοινότητα, άκουσε τον ΥΕΘΑ κ. Πάνο Καμμένο, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, να προσκαλεί επισήμως τους Αμερικανούς να κατασκευάσουν στην Ελλάδα νέες στρατιωτικές βάσεις -εκτός από τις υπάρχουσες στην Κρήτη- και στη Λάρισα και στον Βόλο και στην Αλεξανδρούπολη.
Ίσως προς στιγμήν να νόμιζε ο υπουργός ότι είμαστε χώρα υπό στρατιωτική κατοχή, αφού ούτε η ηττημένη Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είχε αναλογικά τόσες αμερικανικές βάσεις στο έδαφός της!
Πραγματικά είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς τη συγκεκριμένη πρόταση. Ας αναρωτηθούμε; Το να γεμίσουμε την Ελλάδα αμερικανικές βάσεις, να γίνουμε δηλαδή προτεκτοράτο των Αμερικανών, εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα; Μας κάνει πιο ανεξάρτητους ως Έλληνες; Οι αντιδράσεις σε διεθνές επίπεδο δεν μας απασχολούν; Οι γεωπολιτικές ισορροπίες με την Ευρώπη, τον αραβικό κόσμο και κυρίως με τη Ρωσία δεν υπολογίζονται; Ότι η Ελλάδα θα συγκεντρώσει ικανό αντιαμερικανικό μένος δεν λογαριάζεται; Ότι στην ευρύτερη γεωγραφική μας περιοχή επικρατούν έντονα αντιαμερικανικά αισθήματα, ούτε; Έπειτα, δεν μας προβληματίζει ο παράγων Τουρκία; Θα παραμείνει απλά θεατής; Μάλλον όχι…
Εδώ βεβαίως οφείλουμε να διαχωρίσουμε μία παλαιότερη πρόταση για δημιουργία νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο ή ακόμη και στην ενδοχώρα. Μακάρι να γινόταν, αλλά βάσιμα θεωρείται ότι είναι και αυτή πρόταση ουτοπική, καθότι για να προχωρήσει η οποιαδήποτε τέτοια νατοϊκή διαδικασία απαιτείται ομόφωνη απόφαση (consensus) του Συμβουλίου του ΝΑΤΟ (NAC), άρα και συμφωνία της Τουρκίας, γεγονός εξόχως απίθανο, αν λάβουμε υπόψη μας την αρνητική στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα στην ιστορία των δομών διοίκησης του ΝΑΤΟ (Command Structures) τα τελευταία 30 χρόνια, με πιο πρόσφατη αυτή του 2011, όταν η Ελλάδα απώλεσε νατοϊκό στρατηγείο, σε αντίθεση με την Τουρκία.
Και σαν να μην έφτανε αυτή η «υπερπροσφορά» στρατιωτικών βάσεων, ο κ. ΥΕΘΑ μεταμορφώθηκε αίφνης σε ΥΠΕΞ και παρουσίασε από τις ΗΠΑ ένα δικό του plan B για το Σκοπιανό, αφού η Συμφωνία των Πρεσπών, όπως ο ίδιος λέει, είναι απαράδεκτη.
Σύμφωνα με αυτό, θα πρέπει να υπογραφεί μια αμυντική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα, τα Σκόπια, την Αλβανία, τη Βουλγαρία και σε μεταγενέστερο χρόνο τη Σερβία, με στόχο τη δημιουργία ενός «τόξου σταθερότητας στα βόρεια σύνορα της χώρας», ώστε να «αναχαιτιστεί η ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια και να θωρακιστεί η σταθερότητα στα Σκόπια».
Μία πρόταση που γίνεται δημόσια, την ώρα που, αφενός, ο κ. Τσίπρας και οι αμερικανοευρωπαίοι εταίροι του πιέζουν και προσεύχονται να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών από τη Σκοπιανή Βουλή και, αφετέρου, γίνονται βήματα για την εξομάλυνση των σχέσεων Ελλάδος – Ρωσίας, με επικείμενη μάλιστα την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Μόσχα! Αν αυτό δεν είναι κυβερνητικό αλαλούμ πρώτου μεγέθους, τότε τι είναι!
Μόνο που ο κ. Καμμένος, αν πραγματικά ήθελε, είχε την ευκαιρία να σταματήσει την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, για να μην έχει τώρα την ανάγκη ενός plan B. Αρκούσε απλά να ψηφίσει τον περασμένο Ιούνιο υπέρ της πρότασης μομφής κατά του κ. Τσίπρα. Όμως προτίμησε να κρατήσει την καρέκλα του υπουργού για λίγους ακόμη μήνες, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις προγραμματικές του θέσεις για το Σκοπιανό.
Έκτοτε ακολουθεί μια δική του, αλλόκοτη πολιτική, η οποία βυθίζει την αξιοπιστία της χώρας, δίνοντας παράλληλα την εικόνα χώρας-μπανανίας, χωρίς πυξίδα, με διαφορετικές γραμμές, φωνές και προσεγγίσεις.
Είναι στην κυβέρνηση των κ. Τσίπρα – Καμμένου που ταιριάζει απόλυτα το «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου»…
Και μη χειρότερα…