Σταϊνμάγερ προς Παυλόπουλο: «Είσαι ένας πραγματικά παθιασμένος Ευρωπαίος, που σε δύσκολους καιρούς για την Ελλάδα πάλεψες»
Ξάφνιασε ακόμη και τον παραλήπτη των θερμών αναφορών, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας Προκόπη Παυλόπουλο, ο προσκεκλημένος του Πρόεδρος της Γερμανίας κ. Σταϊνμάγερ στην ομιλία του στο επίσημο δείπνο το βράδυ της περασμένης Πέμπτης. Λόγια θερμά, που ξεπερνούν τις συνήθεις προσφωνήσεις.
Και το διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τα όσα είπε, παρουσία δεκάδων προσκεκλημένων, τα οποία παραθέτουμε παρακάτω:
«Επίτρεψέ μου να πω ότι εκτιμώ ιδιαίτερα τον τρόπο που υπηρετείς το αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είσαι ένας ευφυέστατος και πολύτιμος συνομιλητής και, επειδή είναι κάτι σπάνιο πλέον, είσαι πραγματικά παθιασμένος Ευρωπαίος, ο οποίος ακόμα και στους δύσκολους καιρούς για την Ελλάδα πάλεψες διαρκώς για αυτή την Ευρώπη. Σε εκτιμώ, επίσης, γιατί γνωρίζεις και βίωσες προσωπικά ότι δεν είναι καθόλου αυτονόητο, πόσο λίγο αυτονόητη είναι η ίδια η Ευρώπη και ότι είχες μια συγκεκριμένη μοίρα και έτσι λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο, γνωρίζεις περισσότερο από κάθε άλλον τι σημαίνει να το βιώνει κανείς σε μια χώρα ειρήνης, δημοκρατίας, χώρα κράτους δικαίου. Σε εκτιμώ και σε θεωρώ αξιότιμο και πιστό φίλο και αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που προσκαλείς τόσο εμένα όσο και τη γυναίκα μου και την αντιπροσωπεία μου αύριο –ας το πω έτσι– στο σπίτι σου, στην ιδιαίτερή σου πατρίδα, την Καλαμάτα».
Δεν έμεινε, όμως, μόνο σε αυτά. Ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο γερμανός Πρόεδρος από τότε που συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Προκόπη Παυλόπουλο. Τόνισε τα εξής:
«Από την ανάληψη της Προεδρίας μου έχουμε συναντηθεί πολλές φορές, τηλεφωνηθήκαμε συχνά και ήσουν ένας από τους πρώτους Προέδρους που με επισκέφθηκαν στο Ανάκτορο Bellevue στο Βερολίνο, στην έδρα μου, λίγο μετά την επίσκεψή μου εδώ στην Αθήνα. Γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, μοιραζόμαστε κοινά βιώματα, κοινές εμπειρίες. Είμαστε και οι δύο νομικοί και κάτι που μας συνδέει ακόμα περισσότερο, ενδεχομένως, είναι το γεγονός ότι είμαστε και οι δύο παντρεμένοι με γυναίκες νομικούς. Εσύ, βέβαια, συνέχισες την ακαδημαϊκή σου καριέρα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχες μια λαμπρή σταδιοδρομία, έγινες τακτικός καθηγητής Διοικητικού Δικαίου, αλλά κι εγώ μπορώ από σήμερα, όπως και να έχει, να θεωρούμαι υπερήφανος επίτιμος διδάκτορας της ίδιας Νομικής Σχολής.
Και οι δυο μας, ωστόσο, το γνωρίζουν όλοι όσοι βρίσκονται εδώ, δεν αρκεστήκαμε στην ενασχόλησή μας με τη Νομική, αλλά μετά από διαφορετικές εμπειρίες επιλέξαμε τον δρόμο της πολιτικής. Εσύ αρχικά θέτοντας τον εαυτό σου στις υπηρεσίες των προκατόχων σου και του κόμματός σου και στη συνέχεια ως υπουργός Εσωτερικών».