Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας στην αντιμετώπιση της μυοπάθειας
Η σήψη είναι βαριά λοίμωξη, η οποία συνοδεύεται από συστηματική μη ελεγχόμενη φλεγμονώδη απάντηση. Προκύπτει όταν η προσπάθεια του σώματος να καταπολεμήσει μια λοίμωξη κάνει το ανοσοποιητικό σύστημα να βλάπτει τους ιστούς και τα ίδια του τα όργανα. Μπορεί να προκαλέσει βλάβες στον οργανισμό και να οδηγήσει σε πολυοργανική ανεπάρκεια και σε θάνατο, εάν δεν αναγνωρισθεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Η φυσικοθεραπεία συναντά τη σήψη κυρίως στο περιβάλλον της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Η σήψη και η πολυοργανική ανεπάρκεια ενοχοποιούνται για μυοπάθεια και πολυνευροπάθεια, άρα η φυσικοθεραπεία έχει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της μυϊκής αδυναμίας αποκτηθείσας στη ΜΕΘ («Μυοπάθεια ΜΕΘ») που αναπτύσσεται νωρίς στους βαρέως πάσχοντες και είναι βαρύτερη στους ασθενείς με σήψη. Είναι μια κατάσταση που επιφέρει μεγάλη έκπτωση της λειτουργικότητας και μειωμένη ποιότητα ζωής για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόσφατες έρευνες επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της πρώιμης κινητοποίησης στη πρόληψη της σήψης.
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν επισημαίνουν ότι η έγκαιρη έναρξη της φυσιοθεραπείας μέσω της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας, της πρώιμης κινητοποίησης, της κινησιοθεραπείας, του ενεργοπαθητικού ποδηλάτου και του ηλεκτρικού νευρομυϊκού ερεθισμού μειώνει το χρόνο παραμονής στον αναπνευστήρα, μειώνει τον χρόνο παραμονής στη ΜΕΘ, βελτιώνει τη λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής. Σε άλλες συστηματικές μελέτες επίσης αποδεικνύεται ότι η πρώιμη έναρξη της φυσικοθεραπείας έχει συστηματική αντιφλεγμονώδη δράση και συμβάλλει στον περιορισμό της έκπτωσης της μυϊκής μάζας.
Η σήψη αποτελεί μία κατάσταση από την οποία απόλυτα νέοι και υγιείς μπορούν να οδηγηθούν αιφνιδίως στον θάνατο. Παρά την πρόοδο, τόσο στη διαγνωστική προσέγγιση όσο και στη θεραπεία, η θνησιμότητα της σήψης και της σηπτικής καταπληξίας παραμένει υψηλή.
Στο πλαίσιο της έγκαιρης, σωστής και ολοκληρωμένης θεραπευτικής αντιμετώπισης του ασθενούς της ΜΕΘ σημαντική θέση έχει η πρώιμη έναρξη ενός φυσικοθεραπευτικού προγράμματος με στόχο την αντιμετώπιση της μυοπάθειας, την πρόληψη της περαιτέρω ατροφίας, την πρόληψη της μυϊκής αδυναμίας αποκτηθείσας στη ΜΕΘ, τη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας καθώς και τη μείωση του χρόνου παραμονής στον αναπνευστήρα και τη ΜΕΘ και την αύξηση της λειτουργικής ικανότητας του ασθενούς.