Τζάμπα πηγαίνουν… τα κονδύλια
«Ζηλεύουμε» πολύ συχνά τους Τούρκους για τη διπλωματία τους και τις δημόσιες σχέσεις τους στις ΗΠΑ. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι αυτό δεν οφείλεται μόνο στον πακτωλό χρημάτων που ξοδεύει το καθεστώς Ερντογάν, αλλά στον τρόπο που διαθέτει τα κεφάλαια αυτά και κυρίως μέσω ποιων εταιρειών και ποιων μηχανισμών…
Μέχρι προσφάτως, τα κονδύλια για την προώθηση των ελληνικών θεμάτων τα ροκάνιζαν διάφοροι ομογενείς, που έκαναν τελικά δημόσιες σχέσεις για δικό τους λογαριασμό παρά για την Ελλάδα.
Πάντως, με την ευκαιρία της συζήτησης αυτής, θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά αυτή ή η επόμενη κυβέρνηση με το θέμα των γραφείων Τύπου Εξωτερικού, τα οποία κοντεύουν να γίνουν οι πιο αρτηριοσκληρωτικοί μηχανισμοί του κρατικού μηχανισμού, αφού ελάχιστα προσφέρουν στην προώθηση των συμφερόντων της χώρας στο εξωτερικό.
Είναι μείον…
Μάλιστα, όσα έχουν επικεφαλής που δεν διαθέτουν αίσθηση των δημοσίων σχέσεων αλλά και του τρόπου που λειτουργεί ο Τύπος εξελίσσονται σε γραφεία παρκαρίσματος χρυσοπληρωμένων υπαλλήλων, με μόνη απασχόληση να μεταφράζουν δύο-τρία δημοσιεύματα την ημέρα (τα οποία καταλήγουν στο αρχείο της αρμόδιας διεύθυνσης στην Αθήνα) και την ξενάγηση ελλήνων δημοσιογράφων όταν φθάνει στη χώρα τοποθέτησής τους μια υπουργική αποστολή.
Τα γραφεία Τύπου -αν συνεχίσουν να υπάρχουν- πρέπει να ενταχθούν σε έναν γενικότερο σχεδιασμό που θα αφορά τη δημόσια διπλωματία και την προώθηση των συμφερόντων της χώρας στο εξωτερικό.
Αλλά λέμε για δημόσια διπλωματία, όταν ακόμη και στο υπουργείο Εξωτερικών η κατ’ ευφημισμόν Διεύθυνση Ενημέρωσης δεν μπορεί να ενημερώσει ούτε καν για το πρόγραμμα του υπουργού. Πολύ περισσότερο να δώσει απαντήσεις ή ένα σχόλιο σε έλληνες και ξένους δημοσιογράφους.