Προστατεύονται οι εγγυητές των «κόκκινων» δανείων
-Δήλωσε ο ειδικός γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους Φώτης Κουρμούσης
-Κυνηγούσαν οι τράπεζες τον εγγυητή, που ήταν πιο αξιόχρεος από τον οφειλέτη, γιατί είχε ακίνητη περιουσία
-Γιώργος Ρούσκας, πρόεδρος των Συμβολαιογράφων: Είναι μείζον θέμα – Τι όπλα έχει στα χέρια του ο εγγυητής
Σε απόγνωση έχουν φτάσει δεκάδες χιλιάδες εγγυητές που έχουν υπογράψει για δάνειο που πήρε κάποιος συγγενής ή φίλος τους, καθώς οι τράπεζες έχουν στραφεί εναντίον τους γιατί έχουν είτε περιουσιακά στοιχεία, κυρίως ακίνητα, είτε κάποια επιχείρηση με κερδοφόρα αποτελέσματα, ενώ ο οφειλέτης δεν καλύπτει από τα δικά του ακίνητα το ποσό του δανείου του.
Το θέμα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, κοινωνός των οποίων είναι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, ενώ βεβαίως ζει τα τεράστια προβλήματα των εγγυητών, που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους και ό,τι άλλο έχουν και να μείνουν στον δρόμο, και ο ειδικός γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους Φώτης Κουρμούσης.
Από τη συζήτηση που είχαμε μαζί του στην εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου» στο Kontra προέκυψε ότι υπάρχουν καλά νέα, ότι πλέον οι εγγυητές προστατεύονται με ειδική διάταξη, η οποία εντάχθηκε στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα και καλύπτει το 80% των εγγυητών.
Μας είπε συγκεκριμένα ο ειδικός γραμματέας Φώτης Κουρμούσης:
«Το πρόβλημα με τις οχλήσεις στους εγγυητές ξεκίνησε κοντά στο Πάσχα, κατά την τελευταία διαπραγμάτευση για να κλείσει η τέταρτη αξιολόγηση. Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο κ. Δραγασάκης, έφερε το θέμα των εγγυητών στο τραπέζι με τους ‘‘θεσμούς’’ και στο πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε μια σειρά από διατάξεις που προστατεύουν τους εγγυητές, μία από τις οποίες είναι πάρα πολύ σημαντική. Ένας εγγυητής λέει: ‘‘Εντάξει, να πληρώσω”, αλλά το πρώτο πράγμα που ρωτάει είναι: ‘‘Tι πρέπει να πληρώσω;’’.
Κατ’ αρχάς, να δούμε τι πλήρωσε ο οφειλέτης. Λέει ότι από τα 100.000 ευρώ πλήρωσε τα 40.000 ευρώ, πήγε και στον νόμο Κατσέλη – Σταθάκη και του είπε ο δικαστής να δώσει άλλα 20.000 ευρώ, άρα 60.000 ευρώ. ‘‘Ωραία”, λέει ο εγγυητής, ‘‘να πληρώσω 40.000 ευρώ σε 35 χρόνια, έτσι δεν λέει ο νόμος Κατσέλη;”. ‘‘Όχι”, του έλεγε η τράπεζα. ‘‘Θα πληρώσεις 100.000 ευρώ”. Του ζητούσε, δηλαδή, όλο το δάνειο. Δυστυχώς, η νομοθεσία στη χώρα μας ήταν έτσι, ‘‘θα τα πληρώσεις όλα”. Τώρα, στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε δεν ισχύει πια κάτι τέτοιο. Και αυτό είναι σημαντικό γιατί καλύπτει σχεδόν το 80% των εγγυητών».
Αναφέρθηκε ο ειδικός γραμματέας και σε ένα άλλο γεγονός με το οποίο οι τράπεζες εκβιάζουν κυριολεκτικά τους εγγυητές. Π.χ., ένα ζευγάρι παντρευόταν και έπαιρνε στεγαστικό δάνειο και υπέγραφαν και οι γονείς. Μπορεί τα παιδιά να έμεναν άνεργα. Πήγαιναν οι γονείς και λέγανε: «Θα τα πληρώσουμε εμείς από τη σύνταξή μας. Πληρώνουμε το σπίτι των παιδιών μας». Οι τράπεζες έλεγαν:
«Δεν το αναγνωρίζουμε, τα θέλουμε από τον πρωτοφειλέτη». Έρχεται τώρα ο νόμος και λέει ότι ο εγγυητής μπορεί να αντικαταστήσει τον πρωτοφειλέτη, δηλαδή να γλιτώσουν τα παιδιά και να μη μεταφερθούν τα χρέη στην επόμενη γενιά.
Εκεί είχαμε φτάσει…
Ρούσκας: Εξαναγκάζουν τον εγγυητή οι τράπεζες
Στην εκπομπή συμμετείχε και ο πρόεδρος των Συμβολαιογράφων Γιώργος Ρούσκας, ο οποίος κατέθεσε τις… εμπειρίες του από το δράμα που ζουν οι εγγυητές. Και επισήμανε το αυτονόητο που ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να κάνει η τράπεζα, να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα για να εισπράξει τα χρήματα από τον πρωτοφειλέτη και μετά να στραφεί στον εγγυητή. Και αυτό μπορεί να το επιβάλει ο εγγυητής.
Συγκεκριμένα, ο κ. Ρούσκας υποστήριξε:
«Ο εγγυητής εγγυάται συνήθως για αυτόν ο οποίος δεν είναι αξιόχρεος κατά τη στιγμή της σύναψης της δανειακής σύμβασης. Εγγυητής είναι αυτός ο οποίος βεβαιώνει ότι θα γίνει η εξόφληση ενός συγκεκριμένου δανείου όταν ο δανειολήπτης δεν έχει τις απαραίτητες εγγυήσεις για να δανειοδοτηθεί.
Αυτή είναι η βασική έννοια. Είναι μια σκληρή έννοια υπό την εξής λειτουργία, ότι αναλαμβάνει απόλυτα την ευθύνη να εξοφλήσει ο ίδιος αυτό που δεν μπορεί να εξοφλήσει αυτός για τον οποίο εγγυάται.
Τώρα έχει γίνει σχεδόν κανόνας όταν οι δανειστές βλέπουν ότι ο εγγυητής είναι πιο αξιόχρεος –γιατί συνήθως είναι πιο αξιόχρεος από τον οφειλέτη– να στρέφονται εναντίον του, γιατί είναι πιο εύκολος ο νομικός εξαναγκασμός του ή γιατί με αυτό τον τρόπο ασκείται μια συνολική πίεση για να πληρώσει ο οφειλέτης.
Είναι ένα μείζον θέμα, που δεν μπορεί να λυθεί με οριζόντιες ή κάθετες ρυθμίσεις.
Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Όταν όμως κάποιος έχει δώσει εγγύηση, ο δανειστής, δηλαδή στη συγκεκριμένη περίπτωση η ελληνική τράπεζα, θα πρέπει να έχει εξαντλήσει κάθε δυνατότητα για να
εισπράξει τα χρήματα από τον πρωτοφειλέτη, γιατί υπάρχει και η νομολογία και το ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για αυτό.
Είναι ενστάσεις που μπορεί να τις επιβάλει ο εγγυητής».