Ήταν φύλακας άγγελος ο Παύλος Γιαννακόπουλος

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος πρόσφερε τεράστιες υπηρεσίες στον Παναθηναϊκό, το ελληνικό μπάσκετ και κατ’ επέκταση στον ελληνικό αθλητισμό. Και ήταν από τους ελάχιστους παράγοντες που είχε γίνει αποδεκτός από όλο τον κόσμο.

Το τουρνουά στη μνήμη του, οι εκδηλώσεις λατρείας των οπαδών του Παναθηναϊκού και οι δηλώσεις προπονητών, παικτών και παραγόντων από την Ελλάδα και το εξωτερικό είναι το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει για να τιμήσουν αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο.

Πολύ σωστά οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τραγουδούσαν ότι για πάντα θα είναι στην καρδιά τους.

Οι δείκτες των ρολογιών… κόλλησαν λίγο πριν τις 9 το βράδυ της Πέμπτης, όταν στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων τα φώτα έσβησαν. Μέχρι τη στιγμή που ένας και μόνο προβολέας άναψε και φώτισε με όλη του τη δύναμη το λάβαρο του Παύλου Γιαννακόπουλου. Το πιο λαμπρό λάβαρο από όλα. Αυτό είχε ήδη αρχίσει να παίρνει τον δρόμο του προς τη φυσική του θέση. Προς τον ουρανό του κλειστού των ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Από εκεί ψηλά, ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα είναι ο φύλακας άγγελος της ομάδας. Ο άνθρωπος που θα την προσέχει μέρα… νύχτα. Όπως πρόσεχε πάρα πολύ κόσμο στη διάρκεια του βίου του. Και χωρίς να το διατυμπανίζει.
Είχε βοηθήσει και Ολυμπιακούς και ΑΕΚτζήδες κ.λπ. Και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η βοήθειά του να έπιανε τόπο.